یکی ازآن روش های تولید این لوله ها، روش اسپیرال است که در این روش، لوله های فولادی در ضخامت های مختلفی به شکل مارپیچ تولید می شود.
دلیل نام گذاری اسپریال هم همین شکل مارپیچی این نوع لوله است. لوله اسپیرال با لوله درزجوش از لحاظ کیفیت رقایت دارند.
به لوله های فولادی نورد گرم و مارپیچی گفته می شود که در اندازه های 8 تا 120 اینچ تولید شده است.
در طی فرایند اسپیرال، نوار فولادی به شکلی نورد می شود که سمت آن با سمت مرکز لوله در یک زاویه باشد.
برای استحکام در برابر فشار وارده به دیواره لوله، نوع جوش، اهمیت بسیار زیادی دارد. پس مهم ترین بخش تولید لوله های اسپیرال، جوش جداره لوله می باشد.
روش فرم دهی اسپیرال:
در روش تولید لوله به روش فرم دهی اسپیرال، اول ورقه فولادی از غلتک هایی که دارای درز حلزونی هستند (اسپیرال) عبور کرده و به شکل لوله درمی شوند.
اگرچه در لوله درز ی طور مستقیم، قطر لوله وابسته به پهنای ورق می باشد، اما در روش اسپیرال قطر لوله با تغییر زاویه اولیه ورق، تغییر می کند.
در واقع به جای اینکه کل قالب های خط تولید تعویض شوند، با تغییر زاویه تغذیه ورق، قطرهای مختلف ساخته می شود. در ضمن روش اسپیرال هزینه کمتری نسبت به روش درز مستقیم برای شما دارد.
فرآیند تولید لوله های اسپیرال:
رول ورق فولادی، به وسیله ی غلتک های مخصوص به حالت مسطح درمی آیند. پس از آن لبه های دو طرف ورق در صورت له شدگی، ترک یا بریدگی در این بخش بریده شده و به شکل ضایعات فولادی درمی آیند. لوله های اسپیرال به دو روش تک مرحله ای و دو مرحله ای تولید می گردد.
لوله اسپیرال تک مرحله ای:
این روش سه مرحله است:
در مرحله ی اول، ابتدا سر ورق ها به هم جوش داده شده و لبه های ورق صاف می گردد. در مرحله شکل دهی، لبه ورق پیش خم شده تا برآمدگی های غیرقابل پرس روی آن ایجاد نشود.
در مرحله جوشکاری ابتدا لبه داخلی ورق در حالت ساعت 6 توسط دستگاه جوش زیرپودری جوش می شود و سپس لبه خارجی در موقعیت ساعت 12 جوشکاری می گردد.
شعله جوشکاری به صورت اتوماتیک تنظیم می شود. بعد از جوشکاری، نوبت به برش خوردن لوله می شود. سرعت تولید در این روش بر اساس سرعت جوشکاری زیر پودری معیین می شود که از 1 تا 3 متر بر دقیقه زمان می برد. به همین سبب این روش کمی کند است.
انواع لوله های اسپیرال:
با توجه به ضخامت آن ها، تقسیم بندی می شود، اما لوله های فولادی مارپیچ با توجه به نوع کیفیت لوله اسپیرال به سه دسته واجد شرایط، ترمیم شده و غیرقابل استفاده تقسیم شده است.
ترمیم شده:
لوله هایی که کیفیت شان مطابق با استاندارد و شرایط فنی پذیرش نبوده اما قابل تعمیر هستند.
واجد شرایط:
لوله هایی که کیفیت آن ها با استانداردها و شرایط فنی مطابقت دارد.
غیرقابل استفاده:
لوله هایی که از نظر ظاهری و کیفیت، جالب نیستند و حتی بعد از تعمیرات نیز استاندارد و شرایط فنی مورد نیاز را کسب نخواهد کرد.
لوله اسپیرال دو مرحله ای:
این شیوه نیز مثل روش تک مرحله ای اجرا می شود منتها در این شیوه، فرم دهی ورق به وسیله GMAW انجام می شود. در واقع یک مرحله به مراحل بالا اضافه می شود:
مزایای لوله اسپیرال:
مهم ترین مزیت لوله اسپیرال نسبت به لوله درزجوش عبارت است از:
معایب لوله های اسپیرال:
این لوله ها با توجه به مزایای زیادی که دارند، مورد توجه قرار گرفته شدند. با این وجود، عیب هایی همچون موارد زیر نیز در تولید این لوله ها به چشم می خورد:
این لوله ها در شاخه های 6 الی 12 متری تولید می شوند و در موارد زیر کاربرد دارند:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
