کوره قوس الکتریکی

شامل یک حمام بزرگ و کم عمق با لایه نسوز اسیدی یا بازی و الکترودهای کربنی بر بالای بستر ذوب می باشد که می توانند بالا و پایین بروند.

جریان الکتریکی از ترانسفورمرها به این الکترود ها وارد می شود. آهک برای حذف ناخالصی ها و تشکیل سرباره به ذوب اضافه می شود.

فلزی که مذاب را تشکیل می دهد، قراضه با ترکیب شناخته شده است. هنگامی که کوره با قراضه شارژ شد، الکترودها پایین آورده می شوند و جریان الکتریکی برقرار می گردد.

سپس الکترودها بالا می روند و قوس الکتریکی از الکترود به فلز برقرار و ذوب شدن آغاز می شود. دما در نزدیکی نوک الکترود به حدود 4100 درجه سانتی گراد می رسد که قراضه را ذوب می کند. آهک، فلوراسپار¹، کربن و فروآلیاژها برای اکسیژن زدایی فلز نیز اضافه می شوند.

کوره EAF می تواند برای تولید فولاد های پرآلیاژ، HSS، فولاد پراستحکام و غیره مورد استفاده قرار گیرد. این امر به دلیل کنترل بیشتری بر ناخالصی و در نتیجه بر فولادسازی امکان پذیر است.

در حال حاضر از آن به طور فزاینده ای برای تولید فولاد معمولی استفاده می شود. اندازه EAF ها از محدوده ظرفیت کوچک حدود یک تن برای استفاده در کارخانه های ریخته گری جهت تولید محصولات چدنی، تا حدود 400 تن برای فولادسازی ها دربرمی گیرد (ظرفیت EAFهای مورد استفاده در آزمایشگاه های تحقیقاتی و در دندانپزشکی ممکن است تنها چند ده گرم باشد).

توضیحات:
فلوریت، یک کانی با اهمیت صنعتی است که از کلسیم و فلوئور(fluorine) تشکیل یافته است. این کانی در گستره وسیعی از فرآیندهای شیمیایی، متالورژی و سرامیک سازی بکار گرفته می شود.

نمونه هایی با شفافیت و رنگ منحصر به فرد، به شکل سنگ جواهر برش خورده تا در ساختن اشیاء زینتی مورد استفاده قرار گیرند.

فلوریت به واسطه فرآیندهای هیدروترمالی، در رگه ها نهشته می گردد. در این سنگ ها، فلوریت اغلب به عنوان یک کانی گانگ (gangue) همراه با کانه های فلزی ایجاد می گردد.

فلوریت همچنین در شکستگی ها و حفرات برخی از سنگ های آهک و دولومیت ها یافت می گردد. این کانی یک کانی بسیار معمول سنگ ساز (rock-forming mineral) می باشد که در بخش های زیادی ازجهان یافت می گردد. در صنعت معدنکاری، فلوریت اغلب تحت نام "فلوراسپار" نامیده می شود.

کوره قوس الکتریکی:
کوره EAF(قوس الکتریکی) روش ساده و مؤثری را برای ذوب گریدهای مختلف قراضه و سپس انجام عملیات تصفیه فلز تا مشخصات مورد نظر فراهم می کند. این کوره برای ساخت انواع فولاد از جمله فولاد های ابزار و فولاد های آلیاژی مفید است.

همچنین امکان استفاده از قراضه ارزان را فراهم می کند. مزیت کلیدی ذوب کردن با EAF این است که امکان تصفیه مذاب و همچنین تولید فولاد های کم کربن وجود دارد. کوره EAF عمدتا برای ساخت فولاد مورد استفاده قرار می گیرد و شامل مواردی همچون بدنه نسوز چینی شده و الکترودها می باشد.

الکترود ها مقطع گرد دارند و با کوپلینگ رزوه شده به هم متصل می گردند به طوری که با فرسایش یک قطعه الکترود می توان الکترود جدید را به آن اضافه نمود.

قوس الکتریکی بین مواد شارژ و الکترود برقرار می شود. شارژ کوره هم توسط جریان الکتریکی عبوری از شارژ و هم توسط انرژی تابشی ساطح ساطح شده از قوس گرم می شود.

الکترود ها توسط سیستم موقعیت یابی خودکار بالا و پایین می روند. برای موقعیت یابی، از وینچ بالابر برقی یا سیلندرهای هیدرولیک استفاده می شود.

سیستم تنظیم، جریان برق ورودی تقریبا ثابت در طی ذوب کردن شارژ را حفظ می کند حتی اگر قراضه زیر الکترودها در هنگامی که ذوب می شود جابجا شود. از دکل بازوی نگهدارنده الکترودها برای انتقال جریان برق به الکترودها استفاده می شود.

ترانسفورمر برای محافظت از حرارت کوره در یک اتاق نصب می شود. بدنه نسوز چینی شده هم با سقف قابل جابه جایی از سیستم برق جدا شده است.

پایین کوره، با آجرهای نسوز و مواد نسوز بی شکل پوشیده شده است. کوره بر روی یک سکوی کج کردن ساخته شده است به طوری که فولاد مذاب را می توان به درون ظرف دیگری(پاتیل) برای انتقال به فرایند بعدی ریخت.

برای جلوگیری از آلایندگی فولاد مذاب با نیتروژن و سرباره کوره های مدرن دارای مجرای تخلیه از کف در محل ناودانی تخلیه مذاب می باشند. در برخی از کارخانه های جدید، از روش های مختلف پیش گرم قراضه به منظور کاهش مصرف برق و افزایش بهره وری استفاده می شود.