این 4 محصول، کالاهای فولادی نیمه ساخته(فرآورده های میانی نورد فولاد) محسوب می شوند که برای تبدیل شدن به محصول نهایی باید یک یا چند مرحله ی دیگر فرآوری شوند.
تفاوت این محصولات در ابعاد و شکل سطح مقطع آنهاست.
شمش(Ingot):
طول این محصول کمتر از 2 متر است و ابعاد آن برای حمل و نقل فولاد و انبار کردن آن بهینه شده است. شکل سطح مقطع عرضی آن ذوزنقه شکل است.
بیلت یا شمشال(Billet):
بیلت بر خلاف شمش طویل است و سطح مقطع آن دایره یا مربعی با عرضی کمتر از 15سانتیمتر(یا سطح مقطع کوچک تر از 230 سانتیمتر مربع) می باشد.
بیلت از طریق ریخته گری مستقیم، اکستروژن(بیرون رانی) و یا از طریق نورد شمش به دست می آید. از بیلت بیشتر برای تولید میلگرد و سیم استفاده می شود.
بلوم یا شمشه(Bloom):
اگر عرض بیلت(شمشال) بیش از 15سانتیمتر(یا سطح مقطع بیش از 230سانتیمتر مربع) باشد آن را بلوم می نامند و به همین دلیل معمولاً این دو کالا را در یک دسته(بلوم و بیلت) جای می دهند.
از بلوم برای ساخت ریل، تیر آهن، قوطی، ناودانی، سپری و … استفاده می شود.
سلب یا اسلب یا تختال(Slab):
سطح مقطع اسلب بر خلاف بلوم و بیلت مربعی نیست بلکه مستطیلی است(معمولاً به ضخامت 230 میلیمتر و عرض 1٫25 متر و طول 12) از اسلب برای ساخت ورقهای فولادی، صفحه و … استفاده می شود.
امروزه فن آوری های مورد استفاده در تولید محصولات فولادی در مراحل بعد از به دست آوردن فولاد مذاب یعنی ریخته گری و نورد، کم و بیش یکسان است.
اما برای به دست آوردن فولاد مذاب یا خام، از فن آوری های مختلفی از جمله روش های کوره بلند(BF)، کوره قوس الکتریکی(EAF) و کوره القایی(IMF) می توان استفاده کرد.
با وجود آنکه بیش تر تولید فولاد خام در جهان به وسیله روش کوره بلند تولید می شود، اما به دلایل متعددی استفاده از روش کوره های الکتریکی مخصوصاً در ایران، توجیه پذیرتر می باشد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
