BHT و کاربردهای آن در صنایع

BHT یی اچ تی یا هیدروکسی تولوئن بوتیله یک ترکیب آلی است که در صنایع غذایی، آرایشی و دارویی به عنوان آنتی اکسیدان استفاده می شود.

BHT مشتق جایگزین فنل است و به جلوگیری از تشکیل رادیکال های آزاد و اکسیداسیون کمک می کند.

بی اچ تی هنگامی که در محصولات غذایی استفاده می شود اکسیداسیون چربی ها و روغن ها را به تأخیر می اندازد و از کاهش فعالیت ویتامین های محلول در روغن جلوگیری می کند.

این ترکیب ممکن است در ژل های دارویی، کرم ها و کپسول های مایع یا ژلاتین، قرص ها و سایر اشکال دارویی دارویی مورد استفاده قرار بگیرد.

توانایی BHT خوراکی در ایجاد سرطان موضوعی بحث برانگیز است به همین جهت اکثر صنایع غذایی آن را با هیدروکسیانیزول بوتیله (BHA) جایگزین کرده اند.

کاربردهای آنتی اکسیدانت BHT بی اچ تی چیست ؟
BHT برای اولین بار در سال 1954 به عنوان افزودنی غذایی آنتی اکسیدان استفاده شد. BHT مصارف تجاری نیز دارد و در خوراک دام و تولید لاستیک مصنوعی و پلاستیک نیز استفاده می شود.

بی اچ تی با شماره E321 به عنوان افزودنی غذایی در اروپا استفاده می شود. این ماده یک ترکیب فنلی مصنوعی است که می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان، نگهدارنده و تثبیت کننده در چربی ها و روغن ها مورد استفاده قرار گیرد.

بی اچ تی برای حفظ طراوت و جلوگیری از فساد بیشتر غلات، چیپس سیب زمینی، مارگارین و مغزها مورد استفاده قرار می گیرد.

بی اچ تی در محصولات آرایشی مختلف، از جمله فرمول های خاص حاوی چربی یا در امولسیون های آبی حاوی مواد فعال خاص یا عصاره های گیاهی استفاده می شود.

بی اچ تی یک آنتی اکسیدان است که در برخی محصولات برای تثبیت و محافظت از مواد اولیه استفاده می کند و کمتر به عنوان یک ماده تشکیل دهنده به خودی خود استفاده می شود.

بی اچ تی می تواند در برابر دمای بالا مقاومت کند (برخلاف برخی از آنتی اکسیدان های طبیعی) بنابراین در برخی فرآیندهای تولید مواد اولیه بسیار مفید است.

بی اچ تی برای درمان تبخال دستگاه تناسلی و سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) استفاده می شود.برخی از افراد این ماده را برای بهبود تبخال به طور مستقیم بر روی پوست استفاده می کنند.

عوارض و خطرات احتمالی BHT:
BHT به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود. هنگام جذب، BHT درکبد و چربی های بدن توزیع می شود. دفع این ماده در درجه اول از طریق ادرار و به میزان کمتری از طریق مدفوع است.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده معتقد است که BHT اگر در غلظت های محدود استفاده شود به اندازه کافی ایمن است.

در حال حاضر استفاده از آن را در غلظت های 0.01 تا 0.02 درصد در بیشتر غذاها مجاز می داند. به عنوان یک تثبیت کننده امولسیون در روغن ترد کننده ممکن است در غلظت کمی بالاتر یعنی 200 قسمت در هر میلیون استفاده شود.

بی اچ تی به عنوان برهم زننده غدد درون ریز و دارای اثرات سمی بر روی کبد، کلیه ها و ریه ها در دوزهای بالا متهم است.

این ماده همچنین به داشتن پتانسیل برای تجمع زیستی در گونه های آبزی مشکوک است. سرانجام آن را به سرطان زایی متهم می کنند زیرا با ماده دیگری به نام BHA اشتباه گرفته شده است که ما از آن استفاده نمی کنیم.

BHT در مقادیر موجود در غذاهای فرآوری شده بی خطر است. اما اطلاعات کافی برای دانستن اینکه آیا مصرف آن در دوزهای دارویی که معمولاً بالاتر هستند بی خطر است یا خیر، وجود ندارد. همچنین اطلاعات کافی برای دانستن اینکه آیا BHT می تواند با اطمینان بر روی پوست استفاده شود، وجود ندارد.