سم آمیتراز و نحوه از بین بردن حشرات

آمیتراز (Amitraz) با نام تجاری آمیتاک یک حشره کش- کنه کش با اثر تماسی، تنفسی از گروه آمیدین هاست.

آمیتراز برای کنترل کنه قرمز تار عنکبوتی، مینوز برگ و سپرداران، کرم غوزه پنبه، مگس سفید و کرمهای برگ خوار و در حیوانات برای کنترل ساس، کنه، شپش مورد استفاده قرار می گیرد.

این سم نخستین بار توسط شرکت Boots در انگلستان در سال 1969 ساخته شد و در ابتدا به دلیل ویژگیهای دور کنندگی حشرات به عنوان یک حشره کش و سپس به عنوان آفت کش مورد استفاده قرار گرفت.

این ترکیب فرار و تقریباً در آب نامحلول است و با توجه به ویژگی های شیمیایی تنها کمی متحرک است و پتانسیل کمی برای آبشویی به آبهای زیرزمینی دارد.

آمیتراز در سیستم های خاک پایدار نیست و به سرعت تخریب می شود و همچنین در شرایط عادی انتظار نمی رود در آب های سطحی پایدار باشد.

مکانیسم اثر آمیتراز:
تأثیر این حشره کش بر فعالیت آگونیستی آلفا آدرنرژیک، تعامل با گیرنده های اکتوپامین سیستم عصبی مرکزی و مهار مونوآمین اکسیدازها و سنتز پروستاگلاندین است که در نهایت منجر به ایجاد تحریک بیش از حد و در نتیجه فلج و مرگ حشرات می شود.

از آنجا که آمیتراز برای پستانداران کمتر مضر است در بین انواع حشره کش های دیگر برای از بین بردن مایت و کنه در سگ ها مورد استفاده قرار می گیرد.

این حشره کش به طور گسترده ای در صنعت زنبورداری به عنوان کنترل کننده کنه ویرانگر واروآ مورد استفاده قرار می گیرد، اگرچه اخیراً گزارش هایی از مقاومت (ناشی از استفاده بیش از حد و استفاده از برچسب خاموش) توسط برخی از مراجع منتشر شده است.

این آفت کش سمیت متوسطی برای پستانداران دارد و نگرانی زیادی در مورد پتانسیل تجمع زیستی آن وجود دارد.

آمیتراز یک نوروتوکسین محسوب می شود و برای بیشتر گونه های زمینی و آبزی دارای سمیت زیاد تا متوسط است به استثنای برخی جلبک ها که آمیتراز برای آنها سمیت کمی دارد.

کاربردهای آمیتراز:
Amitraz به ویژه در برابر آسکاریدها مؤثر است اما در بسیاری از زمینه های مختلف به عنوان سموم دفع آفات استفاده می شود.

بنابراین در اشکال مختلفی مانند پودر خیس، کنسانتره امولسیون، کنسانتره / مایع محلول و قلاده آغشته (برای سگ ها) موجود است.

این حشره کش به عنوان سینرژیست با حشره کش ها و سموم دفع آفات دیگر قابل استفاده است. اثر دافعه آن باعث می شود که حشرات از محصول هدف دور شوند.

از این سم می توان برای کنترل حشرات مضر برای انسان به صورت مستقیم یا غیرمستقیم استفاده کرد.

آمیتراز به عنوان یک آفت کش سینرژیست در صورت ترکیب با دیگر سموم می تواند اثر برخی از آنها را نیز افزایش دهد.

این سم به طور کلی باعث آسیب کمتری به گونه های غیر هدف می زند که این یکی از مزایای آمیتراز است. علاوه بر این، آمیتراس به ویژه در برابر حشراتی مانند کنه های عنکبوتی و کنه ها در فرم های جوان و مقاوم مؤثر است.

بهتر است بدانید:
برای اهداف کشاورزی از آمیتراز در درجه اول برای کنترل پیسلا گلابی (Cacopsylla pyricola)، پشه سفید و کنه روی پنبه یا گلابی استفاده می شود.

همچنین از آن برای میوه های انار، مرکبات، پنبه، سیب، میوه های بوته ای، توت فرنگی، خیار، سبزیجات، گوجه فرنگی و گیاهان زینتی استفاده می شود تا کنه ها را در تمام مراحل از تخم تا بلوغ از بین ببرد.

علاوه بر کاربرد آن به عنوان سموم دفع آفات بر روی گیاهان از آمیتراز به عنوان اکتوپارازیت کش حیوانات بر روی گاو، بز، گوسفند، خوک و سگ نیز استفاده می شود. در این برنامه ها، این سم منحصراً به صورت خارجی اعمال می شود.

این ماده در مقابل کنه ها بازدهی ویژه ای دارد اما در برابر شپش، مگس ها و تمام مراحل رشد کنه نیز خوب عمل می کند. در ترکیب با سموم دیگر می توان از آن در برابر آلودگی کک نیز استفاده کرد.

توجه داشته باشید که سم پاشی با Amitraz در آب و هوای خشک بهترین نتیجه را می دهد بنابراین در صورت پیش بینی احتمال بارندگی از این سم استفاده نکنید و حداکثر دوز مصرفی آن نباید بیش از دو برابر دوز توصیه شده باشد.

همچنین فاصله آخرین سم پاشی تا برداشت محصول حداقل 14 روز زمان نیاز دارد تا اثرات سم در محصولات از بین برود.

عوارض جانبی آمیتراز:
اثرات سوء آمیتراز در پستانداران به دلیل فعالیت آگونیست آلفا-آدرنرژیک آن ایجاد می شود که علائم آن شامل فشار خون و نبض پایین، افت فشار خون، بی حالی، عدم اشتها، استفراغ، افزایش قند خون و مشکلات گوارشی است.

علاوه بر این، تحریکات پوستی یا مخاطی ممکن است در سگ ها به عنوان پاسخ به قلاده حاوی این سم ایجاد شود که می تواند منجر به خارش، اگزما، آلوپسی یا ورم ملتحمه شود.

در سال 2006، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (USEPA) اعلام کرد قرار گرفتن در معرض آمیتراز و متابولیت های آن می تواند برای انسان سرطانزا باشد.

علاوه بر این قرار گرفتن در معرض این حشره کش به صورت تصادفی در انسان می تواند منجر به مرگ در اثر نارسایی تنفسی، عمدتاً بعد از جذب دهانی یا استنشاق شود.

علائمی که اغلب پس از مسمومیت با آمیتراز به طور گسترده مشاهده می شود عبارتند از: افسردگی، تنگی نفس، میوز، هیپوترمی، هیپرگلیسمی، از دست دادن هوشیاری، استفراغ و برادیکاردی.

در ترکیه در سال 1989، 41 مورد مسمومیت با مرگ آمیتراز کشف شده است. دوز سمی مشاهده شده در حدود 50٪ از این بیماران 0.3٪ تا 1.25 گرم از آمیتراز 5/12٪ و 5/0 تا 2 گرم از فرمولاسیون 20٪ این ماده در محصولات دیگر بوده است.

سرنوشت آمیتراز در محیط زیست:
این سم خاصیت خورندگی ندارد و نسبت به گرما مقاوم است. تابش UV تأثیر کمی بر آمیتراز دارد ولی درشرایط مرطوب به أرامی تجزیه خواهد شد.

این سم در خاک های با تهویه مناسب به سرعت تخریب می شود و نیمه عمر آن یک روز است. تجزیه این آفت کش در خاک های اسیدی سریعتراز خاک های قلیایی و یا خنثی صورت می گیرد.