خواص ایزوپروپیل الکل

خواص فیزیکی و شیمیایی ایزوپروپانول به شرح زیر است:وزن مولکولی ترکیب 60,09 می باشد که حل شدن این الکل در آب را توجیه می کند، هرچه وزن الکل بیشتر و سنگین تر شود حل شدن درآب کاهش و به تدریج نامحلول خواهد شد. بوی تند الکل می دهد و آستانه بویایی آن 3 تا 610 ppm است.

ایزوپروپیل در 82.3 سانتی گراد خواهد جوشید و در منفی 89 درجه سانتی گراد ذوب خواهد شد، نقطه اشتعال آن 11.7 درجه سانتی گراد است و دمای بحرانی آن 235 درجه سانتی گراد بوده و فشار بحرانی آن 47600 hPa می باشد.

نسبت تبخیر ایزوپروپیل الکل به بوتیل استات 2,3 و نسبت به اتر، 21 است. فشار بخار آن در دمای اتاق 44 hPa و در دمای 25 درجه سانتی گراد 60.2 hPa می باشد. دانسیته نسبی بخار آن 2.1 و دانسیته خود الکل ایزوپروپیل 785 کیلوگرم بر مترمکعب است که تقریبا 78.6 درصد چگالی آب است.ایزوپروپیل الکل علاوه بر محلول بودن در آب، در اتانول و اتر کاملا حل می شود. همچنین در استون، روغن ها و چربی ها و کلروفرم نیز تا حدی حل خواهد شد.

این الکل در دمای 399 درجه سانتی گراد دچار احتراق خود به خودی خواهد شد. با تشکر از هیدروکسیل موجود در الکل و اتصال آن به کربن مولکول ها پیوند هیدروژنی با یکدیگر داشته و همین امر موجب بالاتر بودن نقطه ذوب و جوش آن نسبت به پروپان خواهد شد.

وقتی ایزوپروپانول در معرض اکساینده هایی مانند کرومیک اسید قرار می گیرد، تبدیل به استون خواهد شد. در مجاورت با گرما و اسید سولفوریک، آب از دست داده و تبدیل به پروپان خواهد شد. بازهای قوی می تواند این الکل را به ایزوپروپ اکساید تبدیل کند. که در سنتز های مصنوعی بسیار کاربردی است. واکنش ایزوپروپیل الکل با تری برومید فسفر نیز منجر به جانشین شدن گروه الکل توسط با اتم برم خواهد شد.