قیر در راهسازی نیز همچون سایر قیر های کاربردی برای ساختمان در چند نوع تولید و عرضه می شود، به طور معمول قیرهای مناسب راهسازی در دسته قیرهای نیمه جامد قرار داده می شود.
این نوع قیر ها از باقیمانده های فرآیند تقطیر اتمسفریک است که پس از مراحلی همچون فرایندهای زیر به دست می آیند:
یا سایر فرآیند ها همچون:
قیر های به دست آمده از هر کدام این فرایندها در درجه های مختلفی از نفوذ پذیری قرار داده می شوند که در این خصوص می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. قیر 60-70:
همانطور که در بالا نیز به آن اشاره شد قیرها در راهسازی با توجه به مقدار نفوذ پذیری و درصد نرمی فهرست بندی می شود، اما رتبه بندی فقط با یک ویژگی آن ها یعنی با محدوده نفوذ پذیری که دارد انجام خواهد شد.
به عنوان مثال می توان به قیر نوع 60-70 اشاره کرد که میزان نفوذ پذیری آن چیزی حدود 60 الی 70 و درجه نرمی آن نیز در حدود 49 الی 51 OC خواهد بود، توجه داشته باشید که در زمان فهرست بندی واحد آن درج نخواهد شد، بیشترین میزان قیری که تا پیش از چند دهه آخر قرن 20 برای راهسازی مورد استفاده قرار می گرفت قیرهای با نفوذ 60-70 بود.
اما در حال حاضر به دلیل به کار بردن قیرهای سفت و ویژگی های آن ها که خاصیت بیشتری در مقابل قیرهای نرم داشت استفاده از قیر نرم کاهش یافته و قیرهای نرم اکثرا برای راهسازی در مناطق سردسیر مورد استفاده قرار می گیرد.
قیر در صنعت راهسازی:
با توجه به این خصوصیات و ویژگی هایی ذکر شده قیرهایی که درجه نفوذ پذیری پایینی دارند یعنی قیر های سخت برای راهسازی در مناطق گرمسیر بسیار کاربردی و مناسب است.
2. قیرهای خالص:
این نوع قیر طی فرایند پالایش نفت به دست می آید و پس از آن طی مرحله ای به نام هوادهی تولید می شود که به همین دلیل به آن قیر خالص گفته خواهد شد. این نوع قیر لازم است که به شکل همگن و بدون هیچ درصد آبی باشد، به گونه ای که در دمای بالای 170 درجه کف نکند.
3. قیرهای محلول:
قیر محلول که به اسم قیر پس برگشته نیز معروف است طی فرایندی با استفاده از قیرهای خالص و مخلوط آن با حلال ها یا روغن های نفتی تولید می شود و نوع و میزان مرغوبیت آن با توجه به نوع حلال و میزان استفاده شده آن در ترکیب وابسته است، به طور معمول میزان حلالی که برای ترکیب قیر خالص و به دست آمدن قیرهای محلول مورد استفاده قرار می گیرد حدود 20 الی 50 درصد است.
4. قیرهای دمیده:
این نوع قیر طی فرآیندی با تحت فشار قرار دادن قیر خالص در دمای بالای 200 درجه سانتیگراد به دست می آید، این فرایند به دلیل ترکیب شدن هیدروژن موجود در قیر با اکسیژن هوا است که در نتیجه قیری تولید می شود که نفوذ پذیری آن پایین و نرمی آن بالاتر از قیر خالص خواهد شد.
5. قیرهای عملکردی:
این نوع قیر با توجه به شرایط مورد نظر تولید می شوند که به طور معمول در تولید آن به موارد زیر بسیار توجه خواهد شد:
عوامل موثر بر کارایی قیر در راهسازی:
کارایی قیر در جاده به شرایط و عوامل بسیار زیادی وابسته است که در این خصوص می توانیم به موارد زیر اشاره داشته باشید:
اما مقدار قیر و نوع آن در آسفالت بیشتر از سایر موارد در کیفیت آن نقش دارد زیرا کاربرد آن در ماندگاری آسفالت است و علاوه بر آن تامین کننده خاصیت چسبندگی سایر اجزای آسالفت را نیز بر عهده دارد.