رنگ کارمین و کاربردهای آن در صنایع

رنگ کارمین (Carmine) یک رنگ قرمز روشن است که معمولاً برای رنگ دادن به مواد غذایی، مواد آرایشی و منسوجات استفاده می شود.

کارمین با خشک کردن، خرد کردن و سپس جوشاندن سوسکهای حلزونی تولید می شود تا اسید کارمینیک استخراج شود.

سوسک های حلزونی اسید کارمینیک را به عنوان یک روش دفاعی تولید می کنند. اسید کارمینیک، به طور معمول 17-24٪ از وزن حشرات خشک را تشکیل می دهد و می تواند از بدن و تخم آنها استخراج شود.

سپس با نمک های آلومینیوم یا کلسیم مخلوط شود و رنگ کارمین تولید شود که به عنوان کوچین نیز شناخته می شود. امروزه از کارمین به عنوان ماده رنگی در مواد غذایی و رژ لب با عنوان E120 استفاده می شود.

تاریخچه استفاده از رنگ کارمین:
کارمین بخشی از خانواده رنگ های غذایی است که برای جذابیت غذاهای بسته بندی شده و آماده استفاده می شود.

رنگ قرمز روشن آن را می توان در انواع مواد غذایی واقع در قفسه های سوپرمارکت ها، از جمله آب نبات، بستنی، میان وعده های کودکان، نوشیدنی ها و … مشاهده کرد.

این رنگ طبیعی همچنین در محصولات مراقبت بهداشتی مانند سایه چشم، شامپوها و لوسیون ها یافت می شود. بعضی اوقات کارمین با رنگ قرمز 40 اشتباه گرفته می شود که تشابهی به هم ندارند.

قرمز 40 از یک قیر ذغال سنگ یا پایه نفتی به وجود می آید که برای مصرف خوراکی تصفیه و به بسیاری از مواد غذایی اضافه می شود.

کارمین یک رنگ قرمز بسیار قدیمی است و قدمت آن به آزتک ها در دهه 1500 برمی گردد. اروپاییان با استخراج این رنگ از پوسته خارجی حشرات از آن به عنوان ماده رنگی برای تولید پارچه های براق با سایه روشن قرمز استفاده می کردند.

حشرات مشابه دیگری نیز با همین هدف در فرهنگ های خاورمیانه، مدیترانه و مصر در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفتند.

از آن زمان، این رنگ برای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است و اخیراً در مواد غذایی برای لذت بخش تر شدن و اشتها آورتر کردن مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین در مکزیک و سایر فرهنگهای بومی آمریکا در رنگرزی و بافت سنتی پارچه ها استفاده می شود.

کاربرد های رنگ کارمین:
از کاربردهای کارمین در صنایع غذایی می توان به تولید فرآوده های پروتئین و گوشتی، لبنی، شربت ها، ژله، شیرینی و شکلات، بیسکوییت، قنادی، آب میوه ها و سس ها اشاره کرد.

این رنگ طبیعی خوراکی به دلیل ایجاد رنگ منحصر بفرد و کمیاب کاربرد گسترده ای در لوازم آرایشی بسیار پر مصرف خصوصا رژ لب و رژ گونه دارد.

کارمین به عنوان رنگ در نساجی، تولید مواد آرایشی و به عنوان یک رنگ طبیعی غذایی استفاده می شود. همچنین در بافت شناسی به عنوان یک لکه مقدماتی برای بررسی بافت ها و کربوهیدرات ها استفاده می شود. در نقاشی جایگزین خوبی برای رنگ قرمز است ولی خیلی برای خرید در دسترس نیست.

رنگ طبیعی کارمین که در مواد غذایی و آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد می تواند این محصولات را برای مصرف کنندگان گیاهخوار یا وگان ها غیر قابل قبول کند.

بسیاری از مسلمانان غذای حاوی کارمین را حرام می دانند زیرا این ماده از حشرات استخراج می شود و همه حشرات به جز ملخ در اسلام حرام است. یهودیان نیز از غذای حاوی این افزودنی اجتناب می کنند.

کارمین یکی از معدود رنگ دهنده های محلول در آب است که با گذشت زمان در برابر تخریب مقاومت می کند.

این ماده یکی از مقاوم ترین رنگ ها در برابر نور و گرما و در برابر اکسیداسیون از بین تمام رنگهای آلی طبیعی است و حتی از بسیاری از رنگهای غذایی مصنوعی پایدارتر است.

فرم محلول در آب آن به صورت کارمین کلسیم در نوشیدنی های الکلی استفاده شده و فرم نامحلول در طیف گسترده ای از محصولات استفاده می شود.

همراه با کارمین آمونیم، آنها را می توان در گوشت، سوسیس، فرآورده های مرغ فرآوری شده، سوریمی، ماریناد، نوشیدنی های الکلی، محصولات نانوایی و مواد افزودنی، کلوچه، دسر، بستنی، ، مربا، مواد نگهدارنده، دسرهای ژلاتین، نوشیدنی های آب میوه، انواع پنیر چدار و سایر محصولات لبنی، سس ها و شیرینی ها یافت.

کارمین به اندازه کافی برای استفاده در لوازم آرایشی حتی در اطراف چشم ایمن در نظر گرفته شده است. بخش قابل توجهی از رنگدانه محلول کارمین در صنایع آرایشی و بهداشتی برای محصولات مراقبت از پوست و مو، رژ لب، پودرهای صورت، رژ و رژگونه استفاده می شود.

رنگ قرمز روشن کارمین در میکروب شناسی نیز استفاده می شود و در صنعت داروسازی از آن برای تغییر رنگ قرص ها و پماد ها استفاده می شود.

عوارض و خطرات استفاده از رنگ کارمین:
یکی از عوارض مهم کارمین آلرژی زایی است زیرا برخی افراد با استفاده از مواد غذایی حاوی این رنگ دچار واکنش های حساسیت زای شدید می شوند.

ویژگی حساسیت زایی این رنگ نه فقط با خوردن بلکه با استنشاق و تماس مستقیم نیز ایجاد می شود زیرا در بسیاری از کارخانه هایی که کارگران با این رنگ سروکار دارند این وضعیت گزارش شده است.

با اینکه مقدار مجاز مصرف کارمین تا 5 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن است اما تحقیقات نشان داده است که این رنگ حتی در دوزهای پایین یعنی حدود یک میلی گرم نیز می تواند باعث شوک آنافیلاکسی شود.

برخی از عوارض شایع ناشی از مصرف این رنگ به صورت خوراکی یا استفاده به صورت موضعی در لوازم آرایشی شامل تورم صورت، بثورات پوستی، قرمزی و خس خس سینه است.

برای پیشگیری از حساسیت زایی ناشی از این رنگ با دیدن نام هایی مانند کارمین رد، قرمز طبیعی شماره 4، قرمز سیر لیک، رنگ شماره 75470، عصاره کاچینیل و اسید کارمینیک از مصرف آنها خودداری کنید.

فارغ از خطر واکنش آلرژیک، کارمین ایمن در نظر گرفته می شود زیرا یک ماده طبیعی است و خطر خاصی برای سلامتی ندارد.