کاردانو به چه زبانی نوشته شده است؟

برنامه نویسی کاردانو در هسکل (Haskell) انجام و قراردادهای هوشمند آن در پلوتوس (Plutus) کدگذاری می شود. برای درک اینکه چرا چنین رویکردی منحصربه فرد است، باید برخی اصول درباره زبان های برنامه نویسی را بهتر درک کنیم. وقتی از زبان برنامه نویسی صحبت می شود، آن ها در برنامه نویسی ضروری و کاربردی دسته بندی می شوند.

زبان های برنامه نویسی ضروری

در رویکردی ضروری، رمزگذار باید تمام مراحلی را قرار دهد که کامپیوتر برای رسیدن به یک هدف انجام می دهد. تمام زبان های برنامه نویسی سنتی مانند ++C و Java و حتی Solidid زبان های برنامه نویسی ضروری هستند. به این نوع رویکرد، برنامه نویسی الگوریتمی نیز گفته می شود. حال بیایید ارائه مثالی موضوع را بشکافیم. فرض کنید + C را بررسی می کنیم و می خواهیم 3 و 5 را اضافه کنیم.

• int a = 5
• int b = 3
• int c
• c= a + b

بنابراین، همان طورکه در مثال بالا مشاهده می کنید، فرایند جمع آوری چندین مرحله را طی می کند و هر مرحله دائما در حال تغییر وضعیت برنامه است؛ زیرا همه آن ها جداگانه اجرا می شوند. مراحل هر فرایند جمع آوری چهارمرحله ای عبارت اند از:

• اعلام عدد صحیح a و اختصاص مقدار 5 به آن
• اعلان عدد صحیح b و اختصاص مقدار 3 به آن
• اعلام عدد صحیح c
• افزودن مقادیر b و ذخیره آن ها در c

کاردانو زبان های برنامه نویسی کاربردی

خانواده دوم زبان های برنامه نویسی، زبان های کاربردی است. این سبک برنامه نویسی به منظور ایجاد رویکردی کاربردی برای حل مسئله ایجاد شده است. این نوع رویکرد را برنامه نویسی اعلامی نیز می نامند؛ اما به راستی برنامه نویسی کاربردی چگونه کار می کند؟ فرض کنید تابعی از f (x) وجود دارد که می خواهیم برای محاسبه یک تابع g (x) استفاده کنیم و سپس می خواهیم از آن برای کار با یک تابع h (x) بهره مند شویم. به جای حل همه موارد در یک توالی، می توانیم تمامی آن ها را در یک عملکرد واحد مانند این h(g(f(x))) جمع کنیم.

این امر روش کاربردی را آسان تر می کند تا از نظر ریاضی استدلال کند؛ به همین دلیل قرار است برنامه های کاربردی رویکرد مطمئن تری برای ایجاد قرارداد هوشمند باشد. همچنین، به ساده تر شدن تأیید رسمی کمک می کند و تقریبا بدین معنی است که اثبات ریاضی و کار و فرایند عملکرد آن آسان تر خواهد بود. این ویژگی کاردانو را به کدی با قابلیت اطمینان فراوان مجهز خواهد کرد. بیایید نمونه ای از این واقعیت را مثال بزنیم و ببینیم چرا در برخی شرایط ممکن است بسیار حیاتی و حتی نجات دهنده زندگی باشد.

فرض کنید در حال برنامه نویسی هستیم که ترافیک هوا را کنترل می کند. همان طورکه می توانید تصور کنید، کدگذاری چنین سیستمی به دقت بسیار زیادی نیاز دارد؛ ازاین رو، نمی توانیم وقتی زندگی مردم درمعرض خطر است، کورکورانه چیزی را کدگذاری کنیم.

در شرایطی از این قبیل، به کدی احتیاج داریم که بتوان ثابت کرد در درجه چشمگیری از اطمینان ریاضی کار می کند. این دقیقا همان دلیلی است که رویکرد کاربردی اهمیت خود را نمایان می کند و به تبع آن، کاردانو از هسکل برای کدگذاری اکوسیستم و پلوتوس برای قراردادهای هوشمند خود استفاده می کند. هسکل و پلوتوس هر دو زبان های کاربردی هستند. برخی از مزایای رویکرد کاربردی به شرح زیر است:

به ایجاد کد بسیار مطمئن کمک می کند؛ زیرا اثبات نحوه رفتار کد آسان تر است.خوانایی و قابلیت نگه داری را افزایش می دهد؛ زیرا هر عملکرد برای انجام کاری خاص طراحی شده است و توابع نیز مستقل از دولت هستند.شکستن کد آسان تر است و اجرای هرگونه تغییر در کد ساده تر خواهد بود. این امر توسعه تکراری را آسان تر می کند.

عملکردهای فردی را می توان به راحتی جدا کرد که آزمایش و اشکال زدایی آن ها را آسان تر می کند.
با وجود برتری های ذکرشده، زبان های برنامه نویسی مذکور مشکلاتی نیز دارند. برای مثال، یافتن توسعه دهنده هسکل بسیار دشوارتر از یافتن توسعه دهندگان ++C و Java است و باید در موقعیت های واقعی زندگی به طور گسترده آزمایش شود.