شرکت ها و پشتیبانی از وای فای دایرکت

اولین شرکت بزرگی که از وای فای دایرکت پشتیبانی کرد اینتل بود که در سال 2008 استاندارد جدیدی به پلتفرم Centrino 2 وارد کرد. دو سال بعد، دیگر بازیکنان بزرگ صنعت شبکه از اینتل پیروی کردند؛ مارول، رالینک، برودکام، ریل تک و آتروس اولین محصولات مجهز به وای فای دایرکت را در سال 2010 راه اندازی کردند.

احتمالاً کارت وای فای رایانه شما توسط یکی از این سازندگان بزرگ ساخته شده است و به احتمال زیاد رایانه یا لپ تاپ مدرنتان از وای فای دایرکت پشتیبانی می کند. مایکروسافت از زمان ویندوز 8 از این استاندارد پشتیبانی می کند و همچنین همه نسخه های ویندوز 10 به وای فای دایرکت مجهز هستند. اولین ایکس باکس که از وای فای دایرکت پشتیبانی کرد، Xbox One بود که در سال 2013 منتشر شد.

در دنیای تلفن های همراه، گوگل پشتیبانی از وای فای دایرکت را در اندروید 2.3 ارائه کرد. آیفون های اپل از زمان iOS 7 با عناوین مختلفی مانند AirDrop یا AirPlay از وای فای دایرکت پشتیبانی کرده اند. دستگاه های فراوان دیگری مثل هدفون ها و پرینترهای بی سیم وجود دارند که از این قابلیت پشتیبانی می کنند. اکثر تلویزیون های هوشمند به شکلی متفاوت و با کمک یک ویژگی به نام Miracast که استاندارد بی سیم مبتنی بر وای فای دایرکت است، از وای فای دایرکت بهره می برند.

نحوه ی ایجاد اتصالات وای فای دایرکت، در دستگاه های مختلف متفاوت است. همان طور که اشاره شد، برخی از دستگاه ها برای شروع اتصال کد QR را اسکن می کنند. در برخی لازم است یک پین کد را وارد کنید و در بعضی دستگاه ها باید یک دکمه ی فیزیکی را فشار بدهید. با گذشت زمان و افزایش اهمیت مسائل امنیتی، دستگاه های بیشتری به ترکیب این تکنیک ها روی آورده اند و تعداد کمی از دستگاه ها به طور خودکار به هم متصل می شوند.