تعریف کینولین و کاربردهای آن در صنایع

کینولین یک ترکیب آلی آروماتیک هتروسیلیک با فرمول شیمیایی C9H7N است.

کینولین مایعی جاذب رطوبت با بوی شدید است که در صورت قدیمی بودن محلول و در صورت قرار گرفتن در معرض نور به رنگ زرد است که بعدا قهوه ای می شود.

کینولین در آب سرد فقط کمی محلول است اما به راحتی در آب داغ و اکثر حلال های آلی حل می شود. خود کینولین کاربردهای کمی دارد اما بسیاری از مشتقات آن کاربردهای متنوع و مفیدی دارند.

مانند سایر ترکیبات هتروسیکلی ازت از جمله مشتقات پیریدین، کینولین اغلب به عنوان یک آلاینده زیست محیطی تأسیسات پردازش نفت یا زغال سنگ گزارش می شود. این ماده در صنایع پرداخت چوب نیز یافت می شود.

مشتقات کینولین کاربرد وسیعی در ترکیبات طبیعی و سنتتیک دارویی دارند. کینولین ها خاصیت ضدعفونی کننده، ضد تب و ضد روان پریشی دارند و به عنوان ماده ضد مالاریا برای تهیه بسیاری از داروها مورد استفاده قرار می گیرند.

کاربردهای کینولین چیست ؟
کینولین ساده ترین عضو کلاس ترکیبات کینولینی است که از یک حلقه ارتو بنزنی که به کربن های 2 و 3 حلقه پیریدین متصل شده تشکیل شده است. این ماده به عنوان ماده طعم دهنده در مشروبات الکلی، کاکائو و چای سیاه وجود دارد.

در بین ترکیبات هتروسیکلیک، کینولین یک ماده ممتاز است که نقش مهمی در تولید داروهای جدید دارد و مشتقات جدید آن به عنوان ترکیبات بیولوژیکی فعال شناخته شده اند.

با توجه به طیف گسترده ای از فعالیت های بیولوژیکی و دارویی، مسیرهای سنتتیک متعددی برای سنتز این ماده و مشتقات آن ایجاد شده است و تولید کینولین مصنوعی از تولید این ماده از زغال سنگ پیشی گرفته است.

بعلت قیمت خرید و فروش مناسب کینولین به طور عمده برای ساخت اسید نیکوتینیک استفاده می شود که در انسان از بروز بیماری پلاگر جلوگیری می کند.

این ماده و مشتقات آن به طور گسترده ای به عنوان قارچ کش ها، بیوسیدها، آنتی بیوتیک ها، آلکالوئیدها، رنگها، مواد شیمیایی لاستیکی و مواد طعم دهنده استفاده می شود.

کاربردهای صنعتی کینولین شامل استفاده از آنها به عنوان مهارکننده های خوردگی، مواد نگهدارنده، حلالهای رزین و ترپنها است. آنها همچنین در ساخت رنگهای محلول در روغن، رنگ های غذایی، دارویی، معرف pH و سایر ترکیبات آلی استفاده می شوند.

این ترکیب شیمیایی یکی از کاتابولیت های تریپتوفان و یک جزء ضروری در برخی از داروهای ضد فشار خون مانند منبسط کنده های عروق محیطی از جمله پرازوسین و دوکسازوسین است.

خطرات و عوارض:
کینولین عمدتا به عنوان ماده واسطه در محصولات مورد استفاده قرار می گیرد و قرار گرفتن در معرض آن عمدتا از طریق استنشاق دود سیگار رخ می دهد. این ماده به سرعت در اتمسفر و آب تجزیه می شود.

این ترکیب کمی متراکم تر از آب است و باعث تحریک پوست، چشم ها و غشاهای مخاطی شود. بلع این ماده ممکن است سمی باشد و قرارگرفتن کوتاه مدت در معرض بخارات آن باعث تحریک چشم، بینی و گلو شده و ممکن است باعث سردرد، سرگیجه و حالت تهوع در انسان شود.

علاوه بر این انسان ها از طریق استنشاق هوای محیط آلوده ممکن است در معرض مقدار اندک این ماده قرار بگیرند.

کینولین با اسیدهای قوی، اکسیدکننده ها، تتروکسیدهای دی نیتروژن، روغن بذرکتان، تیونیل کلرید، مالئیک انهیدرید و پرکرومات ناسازگار است و با اکثر ترکیبات ناسازگار به شدت واکنش می دهد.

اطلاعاتی درباره اثرات مزمن (طولانی مدت) این ماده بر روی تولید مثل، تکامل یا سرطان زایی در انسان در دسترس نیست ولی آسیب کبدی در موش هایی که به مدت طولانی در معرض این ماده قرار گرفته اند، مشاهده شده است.

همچنین تومورهای عروق کبدی در موش هایی که به مدت طولانی مواد غذایی حاوی کینولین مصرف کرده اند، دیده شده است.