انرژی تجدید ناپذیر یک منبع انرژی است که در نهایت تمام خواهد شد. اغلب منابع انرژی تجدید ناپذیر از سوخت های فسیلی مثل زغال سنگ، گاز و نفت می باشد.
این منابع طبیعی در واقع منبع عمده ای از نیروی لازم برای صنایع مختلف می باشند. با اینحال انرژی تجدید ناپذیر دارای معایب زیادی از جمله تأثیرات منفی بر محیط زیست و منابع محدود هستند.
منابع انرژی های تجدید ناپذیر:
اساسا" یک منبع غیر قابل تجدید چیزی است که به طور طبیعی نمی توان آن را جایگزین کرد تا با مصرف انسان همگام شود. از آنجایی که ما نمی توانیم استفاده زیادی از منابع نفت و زغال سنگ داشته باشیم، بنابراین منابع تجدید تاپذیر، بر خلاف انرژی تجدید پذیر محدود می باشند.
در حال حاضر، این منابع محدود، منبع اصلی انرژی در دنیا هستند. ولی متاسفانه پایدار نیست و تمام خواهد شد. سوخت های فسیلی تأثیرات نامطلوبی بر محیط زیست می گذارند.
نفت:
نفت خام یک سوخت فسیلی ست که برای ساخت بنزین، سوخت دیزلی، سوخت هواپیما، روغن موتور، و آسفالت استفاده می شود.این منابع تجدید ناپذیر به شکل مایع می باشد که از مخازن زیر زمینی، سنگ های رسوبی و ماسه نفتی استخراج می شود. نفت خام ابتدا به پالایشگاه ها منتقل و در آنجا به محصولات نفتی مختلف همچون نفت سفید و مازوت و بنزین و گازوئیل تبدیل می شود.
گاز طبیعی:
گاز طبیعی با حفر صخره هایی به دست می آید که این گاز در آن رسوب کرده است. در واقع گاز طبیعی را می توان از چندین مکان به دست آورد که شامل موارد زیر است:
زمانی که گاز طبیعی از منشا خود استخراج می شود، حاوی گازهای طبیعی ( NGLs) مانند اتان، پروپان، بوتان، پنتان و بخار آب می باشد. این گاز طبیعی مرطوب به کارخانه ها منتقل می شود و NGLs از متان حذف می شود. متان موجود در گاز طبیعی در سوخت استفاده می شود.
زغال سنگ:
زغال سنگ یک سنگ رسوبی ست که حاوی کربن و هیدروکربن می باشد. این یک سوخت فسیلی ست که میلیون ها سال طول می کشد تا شکل بگیرد. به طور کلی چهار نوع زغال سنگ وجود دارد:
اورانیوم:
اورانیوم یک سوخت فسیلی نیست، ولی هنوز یک منبع انرژی غیر قابل تجدید به شمار می رود. در حالی که اورانیوم یک فلز رایج است که در سنگها یافت می شود، U-235 جزئی از اورانیوم است که بسیار نایاب می باشد. U-235 از اورانیوم استخراج و فراوری می شود که به عنوان سوخت در نیروگاه های هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد.
تأثیرات انرژی تجدید ناپذیر بر محیط زیست:
در دنیای مدرن، افراد زیادی به انرژی های تجدید ناپذیر روی آورده اند. آنها میدانند که انرژی های تجدید پذیر یک جایگزین مهم برای سوخت های فسیلی و سایر انرژی های تجدید ناپذیر می باشند، چرا که تجدید ناپذیرها دیر یا زود تمام خواهند شد.
و البته به این مسئله نیز آگاهند که تجدید پذیرها برای محیط زیست خطر بسیار کمتری دارند. ولی واقعا انرژی تجدید ناپذیر چگونه بر محیط زیست تأثیر می گذارد؟ و چگونه می توان با آن مبارزه کرد؟
انتشار گازهای گلخانه ای:
انرژی های تجدید ناپذیر به طور معمول دی اکسید کربن، متان و سایر گازها را در هوا آزاد می کنند. به اینها گازهای گلخانه ای گفته می شود، چرا که همانطور که یک گلخانه، فضا را برای گیاهان گرم می کند، این گازها نیز زمین را گرم خواهند کرد. سوخت های مختلف، سطح مختلفی از گازهای گلخانه ای را آزاد می کنند.
گاز طبیعی، هنگامی که می سوزد، کمترین میزان را آزاد می کند و به همین دلیل گزینه ایمن تری به شمار می رود. هر چند این نوع گاز، هنگام استخراج، متان زیادی _یک گاز گلخانه ای قوی_ آزاد می سازد. هرچه سوخت های تجدید ناپذیر بیشتری بسوزانیم، به گرم شدن کره زمین کمک بیشتری می کنیم. و این مسئله به نوبه خود بر تغییر الگوی آب و هوایی، تولید مواد غذایی، اکوسیستم هوایی و تنوع زیستی در زیستگاه ها تأثیر می گذارد.
آلودگی هوا:
با سوختن سوختهای فسیلی و سایر انرژی های تجدید ناپذیر، آلاینده هایی در هوا آزاد می شوند که تنفس را دشوار می سازند. ذغال سنگ، جیوه تولید می کند که یا در هوا معلق خواهد شد و آن را تنفس می کنیم و یا در روخانه ها ته نشین می شوند و زندگی ماهی و جانوران دریایی را به خطر می اندازند.
جیوه می تواند باعث اختلالات عصبی در کودکان و مسمویت شود و همچنین هوا را آلوده می سازد. سوخت های فسیلی علاوه بر جیوه، دی اکسید گوگرد، اکسیدهای نیتروژن و ذرات معلق را آزاد می کنند و تمام اینها باعث مشکلات تنفسی و سلامتی خواهند شد. هر چه انرژی تجدید ناپذیر بیشتری بسوزد، کیفیت هوا بدتر خواهد شد و سلامت افراد بیشتری به خطر خواهد افتاد.
آلودگی آب:
آلودگی اب می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. یکی از این موارد، باران اسیدی است که زمانی رخ می دهد که گوگرد و سایر مواد شیمیایی در هوا نفوذ می کند. این اسیدیته ملایمی که در باران ایجاد می شود، می تواند باعث فرسایش ماشین آلات، اختلال در زیست حیوانات و آسیب به درختان شود. آلودگی آب همچنین می تواند در صورت تغییر دما در نتیجه استفاده از منابع تجدید ناپذیر، ایجاد می شود.
برای مثال، نیروگاه های برق از آب برای خنک سازی ماشین آلات استفاده می کنند. وقتی این آب دوباره به محیط زیست باز می گردد، دمای سرد آن می تواند بر حیات وحش تأثیر منفی بگذارد. در همین حال، آبهای گرمتر، باروری انواع ماهیان را کاهش می دهد و یا باعث تغییر الگوی مهاجرت آنها می شود و در نتیجه زندگی شهرهای ساحلی که با ماهیگیری زندگی خود را می گذرانند را تحت تأثیر قرار می دهد.
آلودگی زمین:
فرایند استراخ منابع تجدید ناپذیر می تواند تأثیرات مخربی بر زمین داشته باشد. برای استخراج سطحی و دسترسی به ذغال سنگ باید میزان زیادی سنگ و خاک برداشته شود. این مسئله باعث تغییر زیستگاه ها و اکوسیستم ها به طور غیر منتظره می شود و می تواند باعث جابه جایی و مهاجرت حیوانات شود.
این استخراج می تواند کیفیت خاک را تحت تأثیر قرار دهد و گاهی نیز به خاطر مواد شیمیایی مورد استفاده در این فرایند، آلوده می شود. این روند می تواند مواد غذایی مورد استفاده حیوانات را نیز آلوده سازد و همچنین ممکن است خاک را برای مصارف کشاورزی، غیر قابل استفاده کند.
آلودگی نفتی:
معدنکاری، استخراج، و انتقال سوخت های فسیلی می تواند منجر به حوادث مخرب شود. آلودگی های نفتی و یا نشت نفت می تواند بسیار ویرانگر باشد. این مسئله می تواند زندگی دریایی و گردشگری را مختل کند و به شدت اقتصاد شهرهای ساحلی را دچار مشکل می سازد.
تغییرات در زندگی جانوران دریایی، می تواند منجر به از دست رفتن منابع غذایی و همچنین تخریب زیستگاه های گونه های جانوری مختلف شود. چنین حوادثی می تواند میلیون ها دلار خسارت بزند و سالها طول بکشد تا همه چیز بهبود پیدا کند.