تفاوت های آبکاری الکتریکی و الکترولس
از آن جایی که آبکاری شیمیایی بدون استفاده از جریان الکتریکی انجام می شود، یون های فلزی تجمع کاملا یکنواختی بر کل سطح خواهند داشت. آبکاری با اعمال جریان باعث می شود، یون های فلزی تجمع بیشتری در گوشه ها و یا مناطق نوک تیز داشته باشند. بنابراین در پوشش نهایی شاهد غیریکنواختی خواهیم بود. این در حالی است که در فرآیند آبکاری شیمیایی پوششی با ضخامت کاملا یکنواخت به دست می آید.
این ویژگی به خصوص در آبکاری اجسامی که اشکال نامنظمی دارند، بسیار اهمیت پیدا می کند.پوشش های آبکاری الکترولس عموما تخلخل کمتری نسبت به پوشش ها آبکاری الکتریکی دارند. بنابراین حفاظت بیشتری در برای خوردگی از خود نشان می دهند.همچنین جوش پذیری، لحیم پذیری و سختی که پوشش های الکترولس به دست می دهند هم غالبا بیشتر است.
چه زمانی باید آبکاری به روش الکترولس را انتخاب کنیم؟
زمانی که قطعاتی با اشکال پیچیده و نامنظم داشته باشیم که ایجاد پوشش یکنواخت بر روی آن با آبکاری الکتریکی دشوار باشد، بهتر است به سراغ آبکاری الکترولس برویم.یا اگر هدف اصلی از انجام آبکاری بر روی یک قطعه فقط بحث زیبایی نیست و بالا بردن مقاومت سطحی بیشتر در نظر است، پوشش های الکترولس انتخاب بهتری است چرا که ساختار نهایی عیوب و تخلخل کمتری دارد.
آماده سازی قطعات را جدی بگیرید
یکی از مهم ترین مراحل در فرآیند آبکاری فلزات، آماده سازی اصولی سطح پیش از هر اقدام دیگری است. سطح جسمی که آبکاری می شود باید عاری از هر عیبی باشد تا پوشش ایجاد شده چسبندگی کافی به آن را داشته باشد. به این منظور باید سطح فلز کاملا تمیز و پرداخت شده باشد. بنابریان پیش از شروع آبکاری باید تمام لایه های اکسیدی، رسوبات و هرگونه آلودگی و لکه های روغنی را از بین ببریم.متداول ترین عملیات آماده سازی نمونه برای آبکاری عبارتند از: