اکسید قلع (SnO2) یک ترکیب غیر آلی است که از قلع و اکسیژن تشکیل شده است. این ترکیب معمولاً برای ایجاد شیشه های سفارشی با ایجاد ظاهری مات، شبه مانند استفاده می شود.
فراتر از شیشه، این ترکیب شیمیایی کاربردها دیگری نیز دارد اما هنگام کار کردن با اکسید قلع باید دقت کنید.قلع (Sn)، یک عنصر شیمیایی متعلق به خانواده کربن، گروه 14 (IVa) جدول تناوبی است. قلع یک فلز سفید و نرم و نقره ای با رنگ مایل به آبی است که در قدیم به صورت آلیاژ با مس به عنوان برنز شناخته می شد. این فلز به طور گسترده ای برای آبکاری قوطی های فولادی به عنوان ظرف غذا و به عنوان فلز بلبرینگ سازی و لحیم کاری استفاده می شود.
اکسید قلع (IV)، همچنین به عنوان اکسید استانیک شناخته می شود و شکل معدنی SnO2 کازیتریت نامیده می شود که ماده معدنی اصلی قلع است. اکسید قلع (IV) ماده مهمی در شیمی قلع است و به صورت جامدی بی رنگ، دیامغناطیسی، آمفوتریک موجود است.
تولید شیشه مات:
SnO2 هنگامی که روی شیشه قرار می گیرد (با استفاده از مقدار و تکنیک مناسب) به طور کامل در شیشه نفوذ می کند و با ترکیبات شیمیایی درون آن برهم کنش می کند تا از شفاف به سفید مات تبدیل شوند.
محصول به دست آمده که اغلب شیشه شیری نامیده می شود در طراحی بسیاری از فضاهای مسکونی و تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. البته همین خصوصیات منجر به استفاده از این ترکیب در تولید پوشش لعاب سفید روی سفال شده است، نوعی ظروف سفالی که ظاهر چینی سفید دارد.
پرداخت گرانیت و مرمر:
SnO2 همچنین ثابت کرده است که یک ماده بسیار صیقل دهنده برای شیشه و سنگهای معدنی، مانند سنگ مرمر، گرانیت و کوارتز است.
در یک واکنش شیمیایی مشابه با شیشه، این ترکیب درخشش سطح سنگ - به ویژه کف مرمری را بازیابی می کند که با گذشت زمان تیره شده است. تکنیک این روش پرداخت نسبتاً ساده است و کافی است آن را را با یک پارچه مرطوب به سطح آن بمالید و آن را به طور مداوم مالش و صیقل دهید تا به براقیت مورد نظر برسید.
سنسور گاز:
SnO2 در حسگرهای گازهای قابل احتراق از جمله ردیاب های مونوکسید کربن استفاده می شود. در این ناحیه حسگر تا دمای ثابت (چند صد درجه سانتی گراد) گرم می شود و در حضور گاز قابل احتراق مقاومت الکتریکی آن کاهش می یابد. ناخالص سازی با ترکیبات مختلف بررسی شده است (به عنوان مثال با CuO). اکسید قلع (IV) را می توان با اکسید آهن یا منگنز به این منظور ترکیب کرد.
لعاب های سرامیکی:
اکسید قلع (IV) مدت هاست که به عنوان مایع ساز و به عنوان یک رنگ سفید در لعاب های سرامیکی استفاده می شود. این مسئله احتمالاً منجر به کشف رنگدانه سرب - قلع - زرد شده است که با استفاده از اکسید قلع (IV) به عنوان یک ترکیب تولید شده است.
استفاده از اکسید قلع (IV) به ویژه در لعاب ظروف سفالی، بهداشتی و کاشی های دیواری معمول بوده است. اکسید قلع در ماتریس شیشه ای لعاب های سوخته در حالت تعلیق باقی می ماند و با ضریب شکست بالا که به اندازه کافی با ماتریس متفاوت است، نور را پراکنده می کند و از این رو میزان تیرگی لعاب را افزایش می دهد.
درجه انحلال با دمای آتش گیری افزایش می یابد و از این رو میزان تیرگی کاهش می یابد. اگرچه به ترکیبات دیگر نیز وابسته است ولی به طورکلی حلالیت اکسید قلع در ذوب لعاب به طور کلی پایین است.