با پیشرفت صنایع جدید، استفاده از فلزات پیشرفته افزایش یافته است. با توجه به شرایط سرویس در بسیاری موارد جوشکاری فلزات نامشابه، اجتناب ناپذیر است. در جوشکاری سوپرآلیاژها بر پایه نیکل به سایر آلیاژها و فولادها، انتخاب فلز پرکننده حائز اهمیت است و باید میزان رقیق شدن فلز جوش در فصل مشترک آن با فلزات پایه را به دقت کنترل کرد.
اگر فلز پر کننده از نوع فولاد زنگ نزن باشد، فلز جوش به طور کامل آستینی می شود و احتمال ترک خوردگی بسیار زیاد است. همچنین هنگامی که از فلزات پر کننده پایه نیکلی استفاده می شود، لازم است مقدار رقیق شدن به خوبی کنترل شود تا ترک های داغ در فلز جوش ایجاد نشود.روش های اتصال گسترده ای که در انواع سوپرآلیاژها به کار می روند، عبارتند از:
جوشکاری ذوبی، جوشکاری حالت جامد و لحیم کاری سخت. روش اصلی اتصال سوپرآلیاژ جوشکاری ذوبی می باشد. اکثر سوپرآلیاژهای محلول جامد دارای انعطاف پذیری کافی برای فراهم ساختن نیازمندی های جوشکاری ذوبی هستند.
قطعات اتصال یافته این آلیاژها مستقیماً جوشکاری می شوند و معمولاً نیازی به پیش گرم یا پس گرم کردن قطعه نیست. علاوه بر این معمولاً کنترل درجه حرارت جوشکاری در طی فرایند حساس نیست. در طرف مقابل سوپرآلیاژهای پایه نیکل و پایه آهن-نیکل دارای فازهای رسوبی توزیع شده در زمینه هستند.