سم نرم تن کش و کاربرد آن در کشاورزی

سم نرم تن کش (molluscicides) یا مولوس کش به شکل طعمه و پلت عرضه شده و برای از بین بردن حلزون ها و لیسه ها مورد استفاده قرار می گیرد. سموم دفع آفات مخصوص نرم تنان معمولاً در کشاورزی یا باغبانی به منظور کنترل آفات گاستروپودها بکار می رود.

حلزون ها و لیسه ها با تغذیه از گیاهان مزرعه به محصولات یا گیاهان با ارزش زراعی آسیب می رسانند و برای حفاظت از محصولات باید با آنها مقابله کرد.

نمک های فلزی مانند فسفات آهن (III)، سولفات آلومینیوم و سدیم فریک EDTA که نسبتاً غیر سمی هستند به این منظور در باغبانی ارگانیک استفاده می شود. متالدهید و متیوکارب مهار کننده های استیل کولین استراز، که برای سایر حیوانات و انسان بسیار سمی هستند نیز به عنوان یک سم تماسی برای کنترل این آفات کاربرد دارند.

لزوم کنترل آفات نرم تن در مزارع:
حلزون ها به عنوان ناقل بیماری ها و ناقلین آفات شناخته می شوند. حلزون های خاکی که عمدتاً گیاهخوار هستند به گیاهان زیر کشت و مفید نیز آسیب زیادی می رسانند. با این حال، جمعیت زیادی از حلزون ها در آبهای شیرین زندگی می کنند، جایی که لارو ترماتودهای انگلی نیز بخشی از زندگی خود را درون آنها را می گذرانند. بسیاری از حلزون های آبزی به عنوان ناقل لارو ترماتودها عمل می کنند و در نتیجه باعث ایجاد بیماری می شوند.

دو بیماری که توسط حلزون های آبزی حمل می شوند، فاشیولیازیس و شیستوزومیازیس صدمات زیادی به انسان و حیوانات اهلی می زند. حلزون ها همراه با حشرات آسیب های زیادی به بشر می رسانند.

سازمان بهداشت جهانی هزاران ترکیب مصنوعی را برای ریشه کن کردن حلزون ها آزمایش کرده است. این سموم اگرچه موثر هستند اما تاکنون اثبات نکرده اند که این آفت کش ها کاملاً راضی کننده هستند. با آگاهی روزافزون از آلودگی های محیطی که این ترکیبات می توانند ایجاد کنند، تلاش می شود محصولات نرم تن کش با منشأ گیاهی تولید شوند. محصولات بیوسنتزی به طور بالقوه قابل تجزیه هستند. چندین گروه از ترکیبات موجود در گیاهان مختلف اکنون به عنوان سم حلزون کش به بازار عرضه شده اند.

کاربردهای سم نرم تن کش:
سموم دفع آفات ماده شیمیایی یا هر ماده ای است که حیوانات، حشرات، گیاهان یا ارگانیسم های ناخواسته را می کشد. این ترکیبات معمولاً در کشاورزی در مقیاس وسیع مورد استفاده قرار می گیرد، اما گاهی برای اهداف داخلی یا تجاری استفاده می شود. در حالی که علف کش ها و حشره کش سموم دفع آفات غالب هستند ولی انواع مختلفی از سموم دفع آفات مانند نماتد کش ها، جونده کش ها و نرم تن کش ها نیز وجود دارد.

نرم تن کش ها برای از بین بردن نرم تنان، به ویژه حلزون ها و راب ها در مزارع کشاورزی طراحی شده اند. اگرچه اینها ممکن است نوعی سموم دفع آفات باشد، اما برای بسیاری از باغداران و کشاورزان در مقیاس کوچک و بزرگ حیاتی هستند.

نرم تن کش ها سموم دفع آفاتی هستند که نرم تنان، ده ها هزار موجود بی مهره را از بین می برد. نرم تنان شامل هشت پا و ماهی مرکب و همچنین حلزون ها و لیسه ها هستند که معمولاً توسط این سموم هدف قرار می گیرند.

کشاورزان و باغداران به عنوان برخی از آزار دهنده ترین و مخرب ترین آفات، حلزون ها و راب ها را از بین می برند زیرا آنها می توانند برگ ها و میوه انواع زیادی از گیاهان پیر و جوان را از بین ببرند. علاوه بر حلزون ها و راب ها در باغ یا مزرعه، نرم تنان می توانند به تجارت آب نیز آسیب برسانند. نرم تنان می توانند باعث مسدود شدن لوله ها، صدمه به تجهیزات و هزینه های قابل توجهی در این بخش ها شوند.

بازار خرید و فروش سموم نرم تن کش:
این سموم از نظر بازار به بخش کشاورزی و غیرکشاورزی تقسیم می شود. بخش کشاورزی بیشتر به چهار زیر بخش تقسیم می شود. میوه و سبزیجات، غلات و حبوبات، دانه های روغنی و حبوبات. از سوی دیگر بخش غیرکشاورزی به دو زیر بخش تجاری و مسکونی تقسیم می شود. افزایش کلی استفاده از نرم تن کش ها در کشاورزی عمدتا برای کنترل نرم تنان در محصولاتی مانند ذرت، برنج و گندم است.

نرم تن کش ها به دو دسته شیمیایی و بیولوژیکی تقسیم می شوند. رشد بازار نرم تن کش های شیمیایی به دلیل افزایش مصرف مواد شیمیایی و استفاده از آنها در رشد محصولات باغی با ارزش بالا نسبت داده می شود. نرم تن کش های شیمیایی بیشتر به متالدئید، متیوکارب، آهن فسفات و سایر موارد (نمک فلزی سدیم EDTA و فلز) طبقه بندی می شوند.

برای دهه های متمادی، مواد نرم تن کش شیمیایی همچنان به طور گسترده در بازار استفاده می شوند. نرم تن کش های شیمیایی برای کنترل آفاتی مانند لیسه ها و حلزون ها موثر هستند. تولیدکنندگان به دلیل اثربخشی ارائه شده توسط این محصولات، به طور گسترده ای از نرم تن کش های شیمیایی مانند سولفات مس و سولفات آهن استفاده می کنند.

سولفات مس برای کنترل گونه های خاکستری بسیار موثر هستند در حالی که سولفات آهن یک ماده شیمیایی سازگار با محیط زیست است و برای کنترل حلزون ها در تولیدات ارگانیک استفاده می شوند.

موثرترین سموم نرم تن کش کدامند؟
پلت های نرم تن کش سهم بیشتری را در سال 2018 به خود اختصاص دادند که به دلیل سهولت کار با آنهاست. پلت رایج ترین و موثرترین تکنیک است که برای کنترل راب ها و حلزون ها استفاده می شود. اثربخشی پلت ها به محتوای شیمیایی آنها بستگی دارد، خصوصاً وجود ترکیباتی که باعث جذب حلزون ها و دوام آنها در شرایط مزرعه می شود.

3 ماده فعال اصلی در پلت های نرم تن کش وجود دارد که شامل فسفات فریک، متیوکارب و متالدئید است. پلت های مبتنی بر متیوکارب نسبت به سایر پلت های مبتنی بر عناصر فعال کنترل خوبی در بین همه گونه های حلزون ها نشان داده اند. برخی از پلت ها شامل مواد محرک تغذیه ای هستند که حداکثر اثر سموم را روی نرم تنان تضمین می کنند. روند استفاده از پلت ها به دلیل سمیت کمتر در حال افزایش است. از این رو تولیدکنندگان با توجه به افزایش تقاضا، طیف جدیدی از پلت ها را به سبد محصولات خود اضافه می کنند.

محدودیت جغرافیایی در استفاده از سموم نرم تن کش:
نرم تنان با تمام زیستگاه های خشکی سازگار می شوند و هزاران گونه از آنها کاملاً زمینی زندگی می کنند. نرم تنان در زیر لایه های صخره ای، ماسه ای و گل آلود مشاهده می شوند آنها خاک را سوراخ می کنند، روی سطوح می خزند، یا در آب شنا می کنند. حلزون ها و لیسه ها بیشتر در مناطق گرمسیر و معتدل که سالانه بارندگی زیادی دارند، یافت می شوند.

آنها به محیط مرطوب یا نمناک نیاز دارند. در نتیجه، آنها در شب یا در دوره هایی با رطوبت زیاد یا بارندگی فعال هستند. حلزون ها نسبت به شرایط خشک تحمل ندارند و وجود آنها را در مناطق خشک و گرم محدود می شود. از این رو، تقاضای زیاد محصولات ضد نرم تن کش توسط کشاورزان و مشتریان در این زیستگاه ها مشاهده می شود.

معرفی محصولات نرم تن کش "دوستدار محیط زیست" و افزایش آگاهی برای کنترل نرم تنان با استفاده از محصولات جانبی طبیعی و غیر مضر تولید محصولات نرم تن کش دوستدار محیط زیست را افزایش داده است. البته هیچ کنترل بیولوژیکی کارآمدی برای مقابله با نرم تنان مهاجم وجود ندارد. از طرف دیگر استفاده از نرم تن کش های مصنوعی اثر سمی بر موجودات غیر هدف دارد.

این سموم بر تولید محصولات تأثیر می گذارند و باعث ایجاد باقی مانده سموم دفع آفات می شوند. این امر نیاز به مولوس کش های طبیعی را به عنوان جایگزین تقویت می کند. با این حال، در حال حاضر هیچ فرمولاسیون موثر، ایمن و اقتصادی مقرون به صرفه ای در این رابطه وجود ندارد.