ابزار برش سرامیک

به موادی که بخش عمدهٔ تشکیل دهندهٔ آنها غیرفلزی و غیرآلی باشد، سرامیک گفته می شود. این تعریف نه تنها سفالینه ها، پرسلان(چینی)، دیرگدازها، محصولات رسی سازه ای، ساینده ها، سیمان و شیشه را در بر می گیرد، بلکه شامل آهنرباهای سرامیکی، لعاب ها، فروالکتریک ها، شیشه- سرامیک، سوخت های هسته ای و … نیز می شود.

طبقه بندی سرامیک ها: سرامیک ها از لحاظ کاربرد به شکل زیر طبقه بندی می شوند:سرامیک های سنتی (سیلیکاتی) و سرامیک های مدرن (مهندسی). سرامیک های مدرن شامل:سرامیک های اکسیدی و سرامیک های غیر اکسیدی هستند. سرامیک های اکسیدی را از لحاظ ساختار فیزیکی می توان به دسته ی سرامیک های مدرن مونولیتیک (یکپارچه) و سرامیک های مدرن کامپوزیتی طبقه بندی کرد انواع سرامیک ها: سرامیک های سنتی(این سرامیک ها همان سرامیک های سیلیکاتی هستند.

این نوع سرامیک ها اکثراً در ارتباط با صنایع دیگر مطرح شده اند. از میان سرامیک های غیر اکسیدی می توان به نیترید سیلیسیوم (Si3N4)، نیترید بور (BN)، کاربید سیلیسیم (SiC) و کاربید تنگستن (WC) اشاره کرد. ه علت وجود ترکیب های زیاد بین اتم های فلزی و غیر فلزی که اجزای سرامیکی را تشکیل می دهند، امکان وجود سرامیک های گوناگون وجود دارد. افزون بر این، برای هر ترکیبی از اتم ها، امکان ایجاد آرایش های ساختاری متعدد وجود دارد.

سرامیک ها می توانند چند عنصری و چند فازی باشند و از طرفی معمولا دارای اتم های مختلفی هستند که به صورت ناخالصی وارد ساختار آن ها شده اند. از این رو امکان ایجاد مواد جدید، نامحدود خواد بود. با وجود این، در عمل، ساخت حتی یک سرامیک ساده وقت و منابع زیادی را می گیرد. بنابراین، فقط برخی از مواد برای توسعه مد نظر قرار گرفته می شوند.

تعیین اینکه کدام ماده منتخب، منابع قابل دسترس دارد یا از نظر اقتصادی قیمت مناسب دارد را دوباره باید بررسی کرد. از بین تمامی کشورهای صنعتی، ژاپن دور اندیش ترین کشور بوده و در این راه همت زیادی داشته و برای توسعه سرامیک های جدید برنامه ریزی کرده است. این کتاب به معرفی و کاربرد ابزار برش مورد استفاده برای سرامیک ها پداخته است.