آشنایی با کاربردهای ایزوتیازولین

آشنایی با کاربردهای ایزوتیازولین:
ایزوتیازولین (ISOTHIAZOLINONE) یک ترکیب شیمیایی هتروسیکل با فرمول شیمیایی C3H3NOS است. ایزوتیازولین یک ماده نگهدارنده ضد میکروبی است که معمولاً برای کنترل باکتری ها، قارچ ها و جلبک ها در محصولات مختلف استفاده می شود.

کاربردهای ایزوتیازولین چیست ؟
این ماده بیشتر در محلول های محتوی آب کاربرد دارد زیرا این محلول ها بیش از سایر مواد محل رشد باکتری ها هستند. ایزوتیازولین در مواد آرایشی، محصولات مراقبت شخصی و شوینده ها به عنوان مهارکننده رشد باکتریها و قارچ ها مورد استفاده قرار می گیرد.

ترکیبات آلی حاوی حلقه های هتروسیکلیک پنج جزئی مانند ایزوتیازولین در بسیاری از صنایع نقش مهمی دارند. در بین آنها ایزوتیازول و مشتقات آن با خواص بیولوژیکی مفیدی همچون فعالیت های ضد میکروبی، ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد ویروسی، ضد سرطان و ضد التهاب در زمینه های مختلف کاربرد دارند.

عفونت های باکتریایی یکی از عوامل کشنده انسان ها هستند، به همین دلیل تولید کنندگان برای جلوگیری از رشد میکروبها و حفظ ماندگاری و ایمنی محصولات به مواد نگهدارنده متکی هستند.امروزه بسیاری از محصولات موجود در بازار از جمله ضد آفتاب ها، ضد عفونی کننده های دست، شامپو، لوازم آرایشی، لوسیون و … از ایزوتیازولین استفاده می کند.

فعالیت ضد باکتریایی و ضد قارچی این ماده شیمیایی برای بسیاری از صنایع بسیار ارزشمند است زیرا می تواند رشد و فعالیت طیف وسیعی از ارگانیسم ها را مهار و متوقف کند.

هدف از کاربرد این ماده مهار فعالیت میکروبی است که به طور بالقوه می تواند محصول را قبل از فرا رسیدن تاریخ انقضا فاسد کنند.

ایزوتیازولین و مشتقات آن در سیستم های سردسازی آب، مخازن ذخیره سازی سوخت، سیستم های آب و فاضلاب، صنایع کاغذ سازی، استخراج نفت و تولید بنزین و تولید مواد محافظ چوب به دلیل خواص آنتی باکتریال و ضد قارچی مورد استفاده قرار می گیرد.

عوارض و خطرات:
در سال های اخیر با افزایش مصرف این ماده شیمیایی به عنوان نگهدارنده در محصولات مختلف، فراوانی آلرژی تماسی در اروپا به طرز نگران کننده ای افزایش یافته است، اما فقط داده های محدودی در مورد غلظت تحریک آلرژی این مواد شیمیایی در محصولات مصرفی در دسترس است.

تحقیقات نشان داده است که این ترکیبات در تماس با پوست از طریق مصرف محصولات مختلف می توانند باعث درماتیت تماسی و حساسیت زایی شوند. شدت آسیب پوستی مانند همه مواد شیمیایی وابسته به غلظت و مدت زمان تماس است.

بنابراین قبل از مصرف محصولات حاوی نگهدارنده انجام تست حساسیت توصیه می شود و افرادی که نسبت به این ماده حساسیت دارند باید قبل از استفاده محصولاتی مانند شامپو ها، صابون ها و دستمال های مرطوب، برچسب ترکیبات را مطالعه کرده و از مصرف آنها خودداری کنند.

حداکثر غلظت توصیه شده این ماده به صورت محلول 15 ppm در مواد شوینده و 8 ppm در محصولات غیر شوینده از جمله محصولات آرایشی است زیرا غلظت های بالاتر باعث سوختگی شیمیایی پوست خواهد شد.

هنگام کار کردن با این ماده نیز باید دستورالعمل های ایمنی را رعایت کرد و اگر حین کار با پوست شما تماس پیدا کرد به سرعت موضع را با آب فراوان شستشو دهید.

علاوه براین ایزوتیازولین می تواند سبب آلوده سازی آب ها شود بنابراین هنگام دفع این ماده حتما دستورالعمل های بهداشتی را مورد نظر قرار دهید.

درنهایت با توجه به افزایش نگرانی در مورد عوارض جانبی ناخواسته احتمالی ایزوتیازولین ها بر سلامت انسان و محیط زیست مطالعات بیشتری در رابطه با ایمنی این مواد مورد نیاز است.