بی شک رویکرد جدید به مقوله نانو و خواص فوق العاده ای که در ابعاد نانومتری به دست می آید انقلابی شگرف در علم مهندسی مواد و به خصوص دانش سرامیک را سبب شده است.
با توجه به اینکه فرآیند تولید سرامیک های مهندسی و سازه ای همواره متکی بر استفاده از مواد اولیه ای با درجه خلوص و همگی بالا و پودری دارای اندازه و توزیع اندازه دانه مناسب است ونیزبا در نظر گرفتن خواص منحصر به فرد نانو پودرها پرداختن به روش های تولید نانوپودرهای سرامیکی ضروری به نظر می رسد.
همان گونه که مواد نانومتری کاربردهای مختلفی دارند، روش های سنتز مختلفی نیز برای این مواد ابداع و به کار گرفته شده است. مواد نانومقیاس را می توان از دو روش سنتز از بالا و سنتز از پایین تهیه کرد. این بدین معناست که می توان یک ساختار نانو مقیاس را با جمع کردن و چیدن اتم ها و یا با شکستن و خردایش ذرات درشت تر تهیه کرد.
بنابراین برای سنتز مواد نامقیاس نیاز به تلفیق روش های فیزیکی و شیمیایی مختلفی است. روش های مختلفی برای رسیدن به مواد نانو ساختاری وجود دارد که این روش ها از لحاظ ترمودینامیکی، به صورت تعادلی و غیر تعادلی امکان تهیه چنین ساختارهایی را به محققان داده است. خردایش مکانیکی یک روش مرسوم و مثال واضحی از تکنیک بالا به پایین در سنتز مواد نانوساختاری است که بر خلاف روش پایین به بالا مواد از خوشه های اتمی اولیه تشکیل نشده و تنها از طریق خرد شدن، و تغییر فرم پلاستیک شدید این مواد تهیه می شوند.
به دلیل سهولت تجهیزات نسبتا ارزان قیمت (در مقیاس آزمایشگاهی) و قابلیت سنتز اکثر مواد، این روش کاربرد فراوانی یافته است. در عین حال می توان این روش را به سادگی برای تولید در مقیاس صنعتی به کار گرفت. عمده محدودیت های این روش، آلودگی ناشی از محیط و اتمسفر آسیاب و نیز متراکم شدن و آلگومره شدن ذرات در حین آسیاب است. در این فرایند معمولا از آسیاب های ماهواره ای با انرژی بالا، استفاده می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
