یک استراتژی کلی برای فورج فلزات!
آهنگری روش های زیادی دارد که با توجه به نیاز به نوع محصول مورد و نیازی که باید برآورده کند، متفاوت است. با این حال شکل دهی به روش فورج، از یک سری طرح و اصول کلی پیروی می کند:
طراحی و انتخاب ابزار
فورجینگ به استفاده از قالب برای فشرده سازی و شکل دهی فلزات متکی است. پس مهم است که مشخص شود کدام مجموعه ابزار برای رسیدن به شکل مورد نظر بیشترین کارایی را خواهند داشت. در بسیاری از موارد، برای اطمینان از این که محصول نهایی دقیقا مطابق با انتظارات تولید شود، قالب باید سفارشی طراحی شود. به طوری که برای تولید در مقیاس بزرگ تر، این مرحله ممکن است شامل طراحی و تولید چندین ابزار برای مسطح سازی، شکل دهی و یا برشکاری باشد.
شکل دهی به روش های مختلف
در این نقطه، روش های مختلف آهنگری از هم تجزیه می شوند. بسته به فرآیند انتخاب شده، بیلت یا شمش ممکن است گرم شده و بین دو قالب پرس شود یا این که وارد یک حفره قالب بسته شده و فشرده شود. در برخی موارد، اپراتور شمش را در دمای اتاق به صورت دستی و با چکش شکل می دهد که همان آهنگری کلاسیک است.
عملیات ثانویه
در برخی مواقع، پس از شکل دهی نیاز به انجام یک سری عملیات نهایی بر روی محصول است. از عملیات حرارتی های مختلف گرفته تا دیگر تمهیداتی که برای کاهش عیوب قطعات آهنگری و قالب ها اندیشیده می شوند.از جمله عیوبی که در قالب ها به وجود می آیند و نیاز به تعمیر و نگه داری آن ها است می توان به سایش، فرسایش، خستگی حرارتی و مکانیکی و تغییر شکل های ناخواسته اشاره کرد.
از جمله مهم ترین عیوبی که در قطعات اتفاق می افتند نیز می توان به ترک های سطحی، گوشه های تیز و خمیده، روی هم افتادگی (Overlap) و عیوب ساختاری مانند عیب در دانه بندی قطعات اشاره کرد.