روش سختی سنجی راکول یکی از چهار روش متداول برای انجام آزمایش سختی نفوذی یا فرورفتگی است که در سال 1919 توسط استنلی راکول اختراع شد. در این روش ابزاری وجود دارد تا با استفاده از آن سختی را به صورت مستقیم خواند. همچنین توسط یک حرف انگلیسی معیارهای مختلف این سختی نمایش داده می شود. این روش متداول ترین آزمون سختی در آمریکا است.
سختی راکول
این روش براساس اندازه گیری اختلاف عمق نفوذ در ماده انجام می شود. در سختی سنجی راکول ابتدا یک نیروی اولیه وارد می شود تا نیاز به آماده کردن سطح را به حداقل برساند و میل به ایجاد برآمدگی یا فرورفتگی را کاهش دهد. در مرحله بعدی به طور خودکار عمق فرورفتگی و بار اصلی وارد شده ثبت می شود.
سپس از روی قطعه مورد آزمایش بار اصلی برداشته شده تا نیروی اولیه کاهش یابد. از مزایای این روش می توان به امکان تشخیص تغییرات کوچک سختی در فولاد سخت شده، کوچک بودن اندازه فرورفتگی که در طی آن به قطعات عملیات حرارتی شده، آسیبی وارد نمی شود و عدم امکان بروز خطا از طرف انسان اشاره نمود.به طور کلی دو نوع سختی راکول وجود دارد:
در روش راکول می توان انواع مختلفی از فرو رونده و نیروها را استفاده کرد و هر ترکیب از این دو باعث ایجاد مقیاس راکول مخصوصی می شود. گفتنی است برای اندازه گیری سختی فلزات، سه روش زیر به کار می رود: