تأثیر روش خشکه کاری در افزایش کشت برنج

خشکه کاری شالی با روش بذرپاشی به جای کشت سنتی - غرقابی راهکاری برای مقابله باکم آبی است که یعنی کشت شالی به شیوه بذرپاشی (مانند غلات) است.

شیوه کشت کنونی شالی در مناطق شمالی مازندران، گیلان و بخشی ازگلستان به روش سنتی - غرقابی است یعنی در هر هکتار به روش سنتی بین 12 تا 15 هزار مترمکعب و در برخی از مناطق استان تا 18 هزار مترمکعب آب نیاز دارد.
در روش سنتی ابتدا بذر شالی در خزانه کشت و بعد از حدود یک ماه در زمین غرقابی نشاء می شود، اما در شیوه خشکه کاری بذر شالی در زمین اصلی که شخم زده شده همچون بذر دیگر محصولات پاشیده و کشت می شود.

 روابط عمومی جهاد کشاورزی مازندران خلیل حقیقی افزود: با توجه به محدودیت منابع آبی در شرق استان مازندران، ترویج شیوه هایی از کشت و آبیاری که میزان مصرف آب را کاهش دهد، بسیار ارزشمند بوده و کشت مستقیم برنج به روش خشکه کاری یکی از این روشها است.

مدیر جهاد کشاورزی شهرستان بهشهر با بیان اینکه کشت برنج به روش خشکه کاری یکی از راه های غلبه بر کم آبی است، ادامه داد: کاهش مصرف انرژی و حفظ سلامت کشاورزان، کاهش 40 درصدی هزینه کارگری، مصرف بذر، آماده سازی زمین، حفظ خاک، یکنواختی در سبز شدن مزرعه و رسیدن یکنواخت محصول و امکان استفاده آسان تر از کمباین برای برداشت، جلوگیری از هدر رفتن کود و افزایش اکسیژن خاک از مزایای کشت خشکه کاری شالی است.

وی تصریح کرد: این روش کشت در حوزه شهرستان بهشهر در سه سال اخیر مورد استقبال کشاورزان قرار گرفت که در سال جاری با توجه به مزایای آن، با افزایش 100 درصدی در مقایسه با سال قبل همراه است.