آیا هوش مصنوعی شغل شما را تصاحب خواهد کرد؟

همانطور که انقلاب مبتنی بر هوش مصنوعی در جریان است، بسیاری از مردم به طور قابل ملاحظه ای نگران امنیت شغلی خود هستند. خوشبختانه جایگزینی کارگران با هوش مصنوعی، به طور متناقضی، تقاضا برای کارگران بیشتری را ایجاد می کند.از آغاز صنعتی سازی در مقیاس بزرگ، اتوماسیون منجر به از دست دادن گسترده و گسترده شغل شده است. هنگامی که صنعت اتومبیل تعداد زیادی از انسانها را با ربات جایگزین کرد، کل شهرها مانند دیترویت قربانی این امر شدند. امروزه بسیاری از مکانهایی که بیشترین آسیب دیده اند به سختی سایه ای از گذشته شلوغ و شکوفا شده آنها هستند.

افزودن ربات به اقتصاد، کارگران را آواره می کند. مطالعه ای از دانشگاه شیکاگو نشان داد که افزودن فقط یک دستگاه به ازای هر 1000 کارگر به اقتصاد باعث می شود که میزان اشتغال حداقل 0.18 درصد کاهش یابد. این ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما در کشوری به بزرگی ایالات متحده، تقریباً به نیم میلیون اخراج مربوط می شود. این معادل یک شهر متوسط کارگر بدون شغل است.

این کارگران به دلیل یافتن مشاغل جدید یا شاید حتی زمینه های جدید کاملاً با بحران فوری و مستقیم روبرو هستند. بیکاری آنها همچنین اثرات پایین دستی بر اقتصاد گسترده تر دارد زیرا هزینه های خود را برای مدت زمان خارج از کار خود کاهش می دهند. بیکاری بر همه افرادی که در اقتصاد مشارکت دارند تأثیر می گذارد.

با وقوع چهارمین انقلاب صنعتی، ترس دوباره قابل لمس است. هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که حتی کارهای بسیار پیچیده را به صورت خودکار انجام دهد، چیزی از کارهای ساده و تکراری نگوید. این پتانسیل پس انداز نیروی کار فقط قبل از اینکه به عواقب اجتماعی بیندیشید عالی به نظر می رسد. هیچ شهری نمی خواهد در ورشکستگی و زوال بهم بخورد. هیچ کارگری نمی خواهد معیشت خود را از دست بدهد، کسل کننده و تکراری باشد هرچند ممکن است برخی از شغل های آنها باشد.

اما خبر همه بد نیست. بدون وجود روبات در صنعت خودرو، محصولات نوآورانه ساخته شده توسط شرکت هایی مانند جنرال موتورز یا تسلا حتی در رویاهای وحشیانه ما وجود نخواهد داشت. بدون وجود روبات های موجود در کارخانه های فناوری، دستگاهی که این مقاله را روی آن می خوانید نیز وجود نخواهد داشت. و بدون الگوریتم توصیه مبتنی بر هوش مصنوعی، هرگز در این مقاله تصادف نکرده اید.داستان هایی مانند زوال دیترویت روده بزرگ است. اما دلیلی وجود دارد که باور کنیم تاریخ وقتی انقلاب انقلابی با سوخت AI می شود تکرار نخواهد شد.

شرکتهایی که رباتها را به کار می گیرند کارگران بیشتری استخدام می کنند

در سطح اقتصاد کلان، منطق ساده به نظر می رسد: اگر هوش مصنوعی کارگران را منسوخ کند، پذیرش آن باعث افزایش بیکاری خواهد شد. در نگاه اول، مطالعه ای از فرانسه این سوicion ظن را تأیید می کند. نویسندگان دریافتند که افزایش 20 درصدی ربات ها در یک صنعت معین منجر به کاهش 1.6 درصدی اشتغال در آنجا می شود. البته، روبات ها اصطلاح عمومی تری نسبت به هوش مصنوعی هستند، اما ما می توانیم تصور کنیم که هوش مصنوعی به نتایج مشابهی منجر شود.

اگرچه نگاه به اقتصاد ملی به شرکت های مجزا تغییر می کند، واقعیت متفاوت است. تا حدودی به طور خلاف، شرکت هایی که ربات ها را به کار می گیرند کارگران بیشتری استخدام می کنند. مسلماً این داده ها ممکن است کمی گمراه کننده باشد زیرا شرکت هایی با رشد قوی تر می توانند زودتر ربات های بیشتری را خریداری کنند که این امر باعث می شود سرعت آنها نیز بیشتر شود.با این وجود، چند دلیل قانع کننده وجود دارد که معتقدند ربات ها به شرکت ها کمک می کنند تا نیروی انسانی خود را گسترش دهند. این مطالعه فرانسوی نشان می دهد که اگر کارگران و روبات ها حجم کار مشترک داشته باشند، ارزش افزوده هر کارگر افزایش می یابد.

به عنوان مثال، شرکتی را در نظر بگیرید که پنج کارگر برای تولید محصولی به ارزش 100 دلار استخدام می کند. به طور متوسط، هر کارگر 20 دلار به محصول نهایی کمک می کند. این شرکت پس از تجربه رشد، برخی از ربات ها را خریداری می کند و اکنون فقط به دو کارگر در هر محصول نیاز دارد زیرا بقیه کارها را ربات ها انجام می دهند. در نتیجه، دو کارگر باقیمانده هر کدام 50 دلار به محصول نهایی کمک می کنند.

از آنجا که این یک افزایش چشمگیر در بهره وری است، این شرکت ممکن است فعالیت های خود را گسترش دهد و کارگران دیگری را نیز استخدام کند، که همچنین به لطف بهره وری بهبود یافته اکنون می توانند هر کدام 50 دلار کمک کنند در مقایسه با 20 دلار در مرحله قبل از ربات. این مکانیسم تقاضای نیروی کار شرکت را افزایش می دهد، بنابراین ممکن است تصمیم بگیرد کارگران بیشتری را برای گسترش پالت محصولات و خدمات خود استخدام کند.

مشاغل پذیرنده ربات تعداد سرمایه خود را نیز افزایش می دهند زیرا ارائه محصولات و خدمات معمولاً ارزان تر می شود درصورتی که دست ساز نباشند. مطمئناً، خرید ماشین آلات یک سرمایه گذاری اولیه است و انجام برخی کارهای تعمیر و نگهداری ضروری است. با این وجود ربات ها خسته، بیمار نمی شوند یا نیاز به تعطیلات ندارند. در طولانی مدت، این کارایی نتیجه می دهد. کاهش هزینه باعث می شود این شرکت ها سهم بیشتری از بازار صنعت خود را به دست آورند زیرا آنها می توانند محصولات با کیفیت بالاتر را با همان قیمت ارائه دهند یا همان کیفیت را حفظ کنند اما قیمت های پایین تری نسبت به رقبا ارائه دهند.

تحقیقات انجام شده از کانادا، دانمارک و اسپانیا به نتایج مشابهی رسیده است. اگرچه هنوز چنین مطالعه ای در ایالات متحده انجام نشده است، اما اگر شرکت ها بخواهند در رقابت باقی بمانند، لازم است روی ربات ها سرمایه گذاری کنند، حتی اگر در نتیجه اشتغال در بخش آنها کاهش یابد.با این حال باید بخاطر داشته باشیم که می توان به هر سیستم AI به عنوان یک ربات نگاه کرد، اما هر روباتی شامل AI نیست. سرمایه گذاری در هوش مصنوعی ممکن است دقیقاً مانند رباتیک عمومی به رشد بیشتر شرکت منجر شود. خوشبختانه، هرچند، برخلاف سایر روبات ها، هوش مصنوعی ممکن است منجر به کاهش اشتغال در کل صنعت نشود.

یک تحقیق هلندی به نتیجه ای مشابه نتایج فرانسوی، کانادایی، دانمارکی و اسپانیایی رسیده است، یعنی اینکه اتوماسیون بیشتر به معنای تعداد بیشتر روبات ها - منجر به بیکاری بیشتر می شود. با وجود این، رایانه سازی که تحت آن می توانیم با خیال راحت هوش مصنوعی را حساب کنیم، تأثیری در بیکاری ندارد.به عبارت دیگر، اگرچه ربات های فیزیکی کار را تا حدودی از بین می برند، اما رایانه ها و هوش مصنوعی تأثیر یکسانی ندارند. آنچه که این مطالعه نشان نمی دهد، ارتباط بین هوش مصنوعی و رشد اقتصادی است. اما مطالعات دیگر انجام داده است.

هوش مصنوعی آماده رشد انفجاری است

آن دسته از خوانندگانی که به اندازه کافی بزرگ شده اند و شاهد ظهور اینترنت بوده اند (نویسنده در آن زمان بسیار کوچک بود) ممکن است به یاد بیاورند که چگونه نگرانی های مشابهی در مورد بیکاری ایجاد کرده است. حتی اگر فقط بیست سال پیش گسترش یافته باشد، از آن زمان میلیون ها شغل ایجاد کرده است و 10 درصد از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده را تشکیل می دهد. شاید مهم تر از همه، اینترنت مسئولیت سقوط شهرها را نداشته است، مانند اتوماسیون در صنعت اتومبیل.

به گفته PwC، در حال حاضر، 63 درصد از مدیران عامل معتقدند که هوش مصنوعی حتی بیشتر از اینترنت تأثیر می گذارد. در مطالعه جهانی هوش مصنوعی، PwC تخمین می زند که تا سال 2030، تولید ناخالص داخلی جهانی فقط به دلیل هوش مصنوعی 26 درصد افزایش یابد. این بیش از تولید ناخالص داخلی فعلی چین و هند است.PwC تنها خوش بین اتاق نیست. مجمع جهانی اقتصاد تخمین می زند که 97 میلیون شغل جدید از طریق هوش مصنوعی تا سال 2025 ایجاد شود. آنها همچنین تخمین می زنند که در همین مدت حدود 85 میلیون شغل از بین برود، اما این همچنان خالص مازاد 12 میلیون شغل است.

همانطور که گفته شد، توزیع این مشاغل ممکن است نابرابر باشد. پیش بینی می شود در سوئد و ایالات متحده بهره وری به دلیل هوش مصنوعی تا سال 2035 بیش از 35 درصد افزایش یابد. با این حال، برای فرانسه و اسپانیا، سود ممکن است کمتر از 20 درصد باشد.هرچند ممکن است این اثر آنقدرها که به نظر می رسد زیاد نباشد. مجمع جهانی اقتصاد تخمین می زند که تنها 40 درصد از رشد اقتصادی مربوط به هوش مصنوعی تا سال 2030 از افزایش بهره وری حاصل شود.

60 درصد دیگر از طریق مصرف حاصل می شود. به عبارت دیگر، کمی کمتر از نیمی از رشد حاصل خواهد شد زیرا کارگران کارآیی بیشتری پیدا می کنند یا با AI جایگزین می شوند. بقیه این رشد از این واقعیت حاصل خواهد شد که مردم از محصولاتی با هوش مصنوعی مانند شبکه های اجتماعی یا سرویس های جریانی استفاده خواهند کرد. یک نکته مهم در این مورد این است که ما در اینجا دو بازه زمانی مختلف را مقایسه می کنیم، زیرا یک پیش بینی برای 10 سال و دیگری 15 سال بود. با این وجود، واضح است که بهره وری تنها بخشی از معادله است که به رشد اقتصادی کل کمک می کند.

علیرغم ترسهای مشروع، به نظر می رسد که تصویب هوش مصنوعی منجر به رشد پایدار اقتصادی خواهد شد که به نوبه خود نرخ اشتغال را افزایش می دهد. بخش مهم این خواهد بود که این رشد عادلانه و برابر با تعداد بیشتری از شهروندان چه در داخل و چه در سراسر کشورها باشد. در داخل یک کشور، این بدان معناست که جوامع حاشیه ای مانند زنان، افراد LGBTQ +، افراد دارای اضافه وزن، افراد دارای معلولیت و رنگین پوستان به آموزش و آموزش در زمینه هوش مصنوعی دسترسی دارند. ما همچنین باید سعی کنیم تعصبات الگوریتمی موجود را از بین ببریم. در سطح بین المللی، این به معنای امکان دسترسی به منابع محاسباتی برای کشورهای کم درآمد و تقویت همکاری ها و تحقیقات در کشورهای مختلف است.

هوش مصنوعی

قبل از اینکه بیش از حد به یافته های مجمع جهانی اقتصاد علاقه مند شوید، در نظر بگیرید که رشد اقتصادی برای همه به معنای ثروت بیشتر نیست. در معرض خطر بیش از حد سوسیالیستی و اروپایی بودنبگذارید بگویم که حقوق کارگران به طور روزمره توسط AI فشرده می شود.The Verge به وضوح این را گزارش می کند: استفاده از هوش مصنوعی برای به عهده گرفتن کارهای خسته کننده و تکراری اشکالی ندارد. اما اگر یک الگوریتم را به مدیر میانی ارتقا دهید، چه می کنید؟ مدیر الگوریتمی بر روی KPI ها ثابت شده و هیچ رحم و انسانیتی ندارد. تنها هدف دستگاه دستیابی به نتایج مطلوب تا حد ممکن کارآمد است. نتیجه این است که استراحت ها را کاهش می دهد، اهداف را افزایش می دهد و ممکن است در نهایت اخراج کارگران باشد.

ما قبلاً نتایج منفی مدیریت AI را دیده ایم. کارگران به طور معمول زیر نظر مدیران AI می سوزند. حتی برخی از آنها صدمات شدید جسمی می بینند. به نظر نمی رسد معیارهای بهره وری تحت مدیریت هوش مصنوعی نیز مثر باشند. به عنوان مثال، الگوریتم ها برای اندازه گیری بهره وری از توسعه دهندگان نرم افزار استفاده می شوند. متناقض به نظر می رسد که این اندازه گیری باعث افزایش بهره وری نمی شود، بلکه باعث از بین رفتن آن می شود.

اگر ما الگوریتم هایی را نه به عنوان کارگران سطح پایین بلکه به عنوان مدیر استفاده می کنیم، حداقل باید برخی از نجابت انسانی را به آنها بیاموزیم. به عنوان مثال، برخی از مرزهای سخت را در یک الگوریتم بگنجانید که مشخص کند تعداد کارهایی که برای یک کارمند واگذار شده است. همچنین، حتی بدون هوش مصنوعی، معمولاً متحرک سازی کارگران برای عملکرد بهتر از تیم است. اما چگونه در مورد متحرک کردن آنها فقط کمی بالاتر از حد متوسط و اجرای این هدف از نظر الگوریتمی چطور؟

این نوع رویکردها ممکن است در کوتاه مدت به عنوان اتلاف منابع به نظر برسد، اما شهود من این است که آنها در نهایت نتیجه می دهند. در حقیقت، اگر رویکرد معتدل تری نسبت به بهره وری اتخاذ نکنیم، به احتمال زیاد با تعداد زیادی کارگر شغلی، درآمدی و بدون آینده روبرو خواهیم شد، نه به این دلیل که آنها از کار اخراج شده اند بلکه به دلیل حفاری آنها فراتر از نقاط شکست آنها تأکید بر قابلیت های هوش مصنوعی در ایجاد مشاغل جدید فوق العاده مهم است. با این حال، این باید انسانی باشد، یا یک بحث است.

من نقطه برابری اجتماعی را بالا نمی برم زیرا من یک فرشته نگهبان هستم. من فقط یک انسان منظم و خودخواه هستم. اما من معتقدم که به عنوان انسان، اگر دیگران در اطراف ما عملکرد خوبی داشته باشند، سود خواهیم برد. وقتی بیکاری کاهش می یابد، این یک صرفه جویی در هزینه دولت و ایجاد فرصت های جدید در آینده است. از این گذشته، شاید یک یا دو نفر از این کارگران سطح پایین که شغلشان پس انداز شده است، روزی استیو جابز یا ایلان ماسک دهه های آینده باشند.

و یک مسئله دیگر نیز وجود دارد: اگر همانطور که مجمع جهانی اقتصاد پیشنهاد می کند، 97 میلیون شغل از طریق هوش مصنوعی ایجاد شود و فقط 85 میلیون شغل از بین برود، هیچ تضمینی برای 85 میلیون کارگر اخراج شده در استخر 97 میلیون شانس وجود ندارد آنهایی جمعیت افزایش می یابد، مردم مهاجرت می کنند و بنابراین 97 میلیون شغل ممکن است منبع کمیابی باشد.

به منظور ایجاد چشم انداز به 85 میلیون کارگر بیکار، ضروری است که آنها را به طور ایده آل مدتها قبل از اینکه شغل قدیمی خود را از دست بدهند، مجدداً و بکارگیری آنها را افزایش دهید. هوش مصنوعی می تواند بخشی از راه حل در اینجا باشد زیرا یک ربات یادگیری می تواند این برنامه درسی را برای ادامه تحصیل خودکار کند. همچنین باید الگوریتم های هوش مصنوعی ایجاد شود تا کارگران با فرصت های جدید مطابقت داشته باشند و کارگران جدید را به مهارت ایده آل حتی قبل از ترک دانشکده مجهز کنند.هوش مصنوعی شغل بیشتری از بین می برد که از بین می برد. اما برای اطمینان از توزیع عادلانه این مشاغل جدید به هوش مصنوعی نیاز داریم.

خوشبختانه، دولت ها شروع به فهمیدن اینکه چه خبر است. به عنوان مثال، فرانسه دنیای فردا تحت هدایت هوش مصنوعی را بسیار جدی می گیرد. در گزارشی از سال 2019، France Stratégie پیشنهاد کرده است که تعداد بیشتری از متخصصان و کارکنان هوش مصنوعی را آموزش دهد که درک کنند معنای هوش مصنوعی برای فناوری، قانون، اقتصاد و کل جامعه چیست.

علاوه بر این، France Stratégie "طرح هایی را برای حفاظت از مسیرهای شغلی در بخش ها و زیربخش هایی که قرار است به شدت تحت تأثیر خطر اتوماسیون قرار بگیرند" بهبود می بخشد. به عبارت دیگر، برخی از تصمیم گیرندگان هوشمند در مشاغل و دولت باید با هم جمع شوند و نقشه هایی را برای کارگران در یک فضای سریع تغییر مکان، بخش به بخش ترسیم کنند. من این رویکرد را تحسین می کنم.

این نیاز به آینده نگری زیادی دارد و هیچ کس توپ بلوری ندارد. ما اشتباه خواهیم کرد اما اگر ما، به عنوان یک جامعه، می خواهیم جلو برویم، باید ترس اساسی از انحطاط، همگام نبودن با تغییر فناوری ها را مرتفع کنیم. هوش مصنوعی رفاه بسیاری را به همراه خواهد داشت و عده کمی را به فنا می رساند، اما ما باید اکنون برای مهار عذاب و گسترش رفاه برای هر کارگر اقدام کنیم.