تأثیر عناصر مختلف بر مرکبات

تأثیر عناصر مختلف بر مرکبات در علایم کمبود آنها:

ازت (N): باعث تسریع ظهور گلها و شکوفه دادن درختان در برابر شده و نقش مهمی در باز شدن جوانه های برگی و بارور شدن تخمدان دارد، در صورت کمبود برگها سبز روشن شده و پس از مدتی شروع به ریختن کرده و شاخه ها کوتاه می شوند. میوه ها کوچک و رنگ پریده باقی می مانند.

فسفر (p): ضخامت پوسته را کاهش می دهد، باعث شیرینتر شدن میوه و افزایش بازار پسندی آن می گردد. اگر گیاه با کمبود فسفر مواجه شود، برگهای پیر سبز تیره شده و سرشاخه ها خشک می گردد، تعداد شکوفه ها و میوه ها نیز کاهش می یابد و پوست میوه ها ضخیم می شود.

پتاسیم (K): عمدتاً بر رنگ یموه اثر داشته و باعث نارنجی شدن آن می گردد. مقدار ویتامین C را افزایش داده و ریزیش میوه ها را از درخت کاهش می دهد و اگرگیاه کمبود پتاسیم داشته باشد، نقاط صمغی روی برگ ظاهر می شود که به تدریج بزرگ شده و سیاه یا قهوه ای می گردد. و میوه ها خشن، بدرنگ و کم آب می شود.

منگنز (Mn): در واکنشهای آنزیمی گیاه نقش داشته و به فتوسنتز نیز کمک می کند. در صورت کمبود کمبود منگنز حاشیه برگهای جوان سبز روشن شده و اطراف رگبرگها سبز تیره باقی می ماند. با شدیدتر شدن علایم کمبود نواحی سبز کم رنگ روی برگ گسترش یافته و لکه های سفید رنگی روی آنها پدید می آید.

بر (B): به عنوان تنظیم کننده عمل می کند، اثرات ناشی از کمبود کلسیم را به تاخیر می اندازد ولی نمی تواند جایگزین آن شود. اگر گیاه با کمبود بر مواجه شود لکه های آبگز روی برگهای جوان ظاهر می شود که بعداً قهوا ای یا خشک می شود. رگبرگها ضخیم و شکافدار، میوه ها کوچک و چروکیده شده و ماده صمغ مانندی داخل آن جمع می شود.

روی (zn): بر رشد شاخه های جوان تأثیر داشته و جوانه های برگ و گل را افزایش می دهد. در صورت کمبود روی جوانه های برگی باد کرده ولی باز نمی شوند، برگها باریک، نازک و روشن تا سفید هستند. این مجموعه به شاخه ها حالت مشعلی و لختی خاصی می دهد که اصطلاحاً به آن کچلی درخت گفته می شود پوست میوه ها کلفت، سفید، ضخیم و میوه غیر قابل فروش می شود