مهم ترین نکات ایمنی برای آبگرمکن های دیواری

آبگرمکن های دیواری یکی از رایج ترین و محبوبترین وسایل گرمایشی در خانه هستند که آب گرم مورد نیاز را برای ساکنین ساختمان فراهم می کنند. با وجود فراگیر شدن استفاده از سیستم های تهویه مطبوع مرکزی هنوز هم آبگرمکن های گازی و برقی کاربرد خود را در بسیاری از منازل حفظ کرده اند. اگر شما هم در خانه خود از آبگرمکن های دیواری برای داشتن آب گرم بهداشتی استفاده میکنید هنگام کار با آنها باید نکات ایمنی زیادی را در نظر بگیرید تا هیچ آسیب و خطری شما را تهدید نکند.

مقدمه

کار با آبگرمکن های دیواری آسان و در عین حال کمی خطرناک است. برای استفاده از آبگرمکن های دیواری باید نکات فنی و اینی بسیاری را رعایت کنید تا بدون هیچ مشکلی آب گرم لازم را برای خانه ما فراهم کند. مرگ خاموش یکی از خطرات عدم رعایت این اصول ایمنی است که قطعا با نام آن آشنایی دارید. در ادامه این مطلب شما را با عملکرد آبگرمکن و نکات ایمنی مربوط به آن آشنا میکنیم.

عملکرد آبگرمکن های دیواری

آبگرمکن های دیواری به طور کلی برقی یا گازی بوده که با نیروی برق و یا با گاز شهری کار می کند. در آبگرمکن های گازی گاز وارد محفظه شده با جریان هوا مخلوط می شود و به محض جرقه زدن الکترود جرقه زن، مشعل آبگرمکن روشن می شود. مشعل حرارت زیادی ایجاد می کند که بر اثر آن، لوله های مدار گرمایشی نیز گرم شده و موجب گرم شدن آب سرد ورودی به آبگرمکن می شوند.

گازهای حاصل از احتراق نیز از طریق دودکش از فضای ساختمان خارج می شوند. آبگرمکن ها فضای بسیار کمی دارند اما می توانند روزانه حجم آب گرم زیادی برای رفع نیاز ما فراهم کنند. مهم ترین نکات ایمنی برای کار با آبگرمکن های دیواری را در ادامه مشاهده میکنید.

انتخاب آبگرمکن متناسب با متراژ خانه

برای خانه هایی با متراژ کمتر از 50 متر بهتر است از آبگرمکن های زمینی استفاده کنید اما برای خانه هایی با ابعاد بزرگ تر، آبگرمکن های دیواری مناسب ترند. به طور کلی آبگرمکن های دیواری نسبت به آبگرمکن های ایستاده یا زمینی مصرف اکسیژن بیشتری دارند. یک آبگرمکن به فضایی با ابعاد 9 تا 12 متر نیاز دارد در صورتی که دیگر وساسلی فضایی بیش از 2 متر مکعب را اشغال نکرده باشند.

لزوم تهویه مناسب محیط

در محیطی که آبگرمکن دیواری نصب شده باید حتما تهویه مناسبی وجود داشته باشد. این امر هم برای ایمنی و حفظ سلامتی ما ضروری است و هم اکسیژن بیشتری برای سیستم فراهم می کند که موجب عملکرد بهتر آبگرمکن خواهد شد. اگر تهویه مناسبی در محیط نصب آبگرمکن وجود نداشته باشد باید با تهویه اجباری (نصب فن و …) این امر را محقق کرد.

نصب آبگرمکن در این بخش ها ممنوع است

نصب آبگرمکن دیواری در محیط حمام کاری اشتباه است زیرا این فضا پر از بخار، فاقد تهویه مناسب و دچار کمبود اکسیژن است. به طور کلی هیچ گاه نباید آبگرمکن های دیواری را در فضاهای بسته و فاقد درب و پنجره نصب کرد. از نصب آبگرمکن های دیواری گازسوز در فضاهای بسته ای مانند زیر زمین ها و انباری ها و اتاق های کوچک جدا خودداری کنید. نصب آبگرمکن دیواری در رختکن نیز خطرناک است زیرا این محل فاقد تهویه بوده و میزان اکسیژن نیز در آن کم است که این مساله خطر آتش سوزی را نیز افزایش می دهد.

نکات مهم

آبگرمکن را باید در جایی نصب کردکه حتی الامکان دور از دسترس کودکان باشد. هیچ گاه آبگرمکن دیواری گازسوز را در اتاق ها و انباری های متروکه نصب نکنید زیرا در این مکان ها به علت فرسودگی دیوارها و مواد خطر آتش سوزی وجود دارد. از نصب آبگرمکن دیواری در آشپزخانه هایی که درب حمام یا رختکن در آنها قرار دارد خودداری نمایید مگر فضاهایی که حداقل 30 متر مربع مساحت داشته باشند و تهویه کافی نیز در آنها وجود داشته باشد. نصب آبگرمکن در آشپزخانه های دارای اپن بلامانع است.

فاصله آبگرمکن و دودکش

آبگرمکن باید در جایی نصب شده باشد که کمترین فاصله را تا دودکش داشته باشد. فاصله استاندارد برای طول قسمت عمودی تا کلاهک تقریبا 250 میلیمتر ست. آبگرمکن را جوری نصب کنید که پیلوت آن برای کابران قابل مشاهده باشد. حد استاندارد برای فاصله دودکش از پشت بام نیز 90 سانتی متر است.

قطر دودکش را باید متناسب با نوع و مدل آبگرمکن انتخاب کرد. وجود کلاهک H برای دودکش بسیار ضروری است. برای آبگرمکن های یک مجتمع استفاده از دودکش های شبکه ای ساختمان کاملا ممنوع است. در هنگام نصب آبگرمکن دیواری و پس از اتمام کار از صحیح بودن مسیر دودکش اطمینان حاصل کنید.

فاصله استاندارد آبگرمکن دیواری از اطراف

آبگرمکن دیواری باید دارای 120 الی 140 سانتیمتر فاصله عمودی از کف بوده و نسبت به دیگر تجهیزات گرمازای موجود در محیط نیز باید فاصله افقی 40 سانتیمتری داشته باشد. لوله های آب گرم و سرد نیز باید فاصله ای به اندازه 12 سانتیمتر و بدون اتصالات اضافی داشته باشند. آبگرمکن دیواری باید حداقل به میزان 1 متر از دیوار مقابلش فاصله داشته باشد تا رویه آن را بتوان جداسازی کرد. آبگرمکن دیواری را باید در محلی نصب کرد که حداقل 10 الی 15 سانتیمتر از کابینت یا دیوار مجاورش فاصله داشته باشد تا در صورت نیاز به تعمیر بتوان بدون دردسر رویه آن را جدا کرد.

نکات پایانی

محلی که آبگرمکن در آن نصب می شود باید قدرت تحمل وزن دستگاه را داشته باشد بنابراین پیش از نصب آبگرمکن از مقاومت مصالح و استحکام دیوار اطمینان حاصل کنید. نصب آبگرمکن دیواری در محل مکان های کم رفت و آمد مثل انباری و بالکن ممنوع است. از نصب آبگرمکن در مکان هایی با سقف کوتاه مثل راه پله جدا خودداری کنید. پریز برق هیچ گاه نباید در پشت محل نصب آبگرمکن باشد. آبگرمکن را در جایی قرار دهید که از وزش باد یا یخ زدگی در فصول سرد در امان باشد. از نصب آبگرمکن در آزمایشگاه ها و محیط های دارای مواد قابل اشتعال جدا خودداری نمایید.

هر چه طول لوله کشی آبگرمکن کوتاهتر باشد هدررفت انرژی نیز کمتر خواهد بود بنابراین بهتر است طول لوله کشی آبگرمکن کمترین حد ممکن باشد مگر در مواردی که لوله ها به صورت توکار یا عایق کاری باشند. هیچ گاه یک آبگرمکن را برای دو واحد یا دو طبقه نصب نکنید زیرا باید هر واحد یک شیر آب گرم به صورت اختصاصی داشته باشد. پیش از نصب آبگرمکن در واحد مورد نظر میزان فشار آب در آنجا را بررسی کنید تا در صورت نیاز از پمپ استفاده شود.