تولید جهانی کاشیو

پراکنش کاشیو (dispersal)

بادام هندی بومی منطقه شمال شرقی برزیل است که توسط پرتغالی ها در طی قرن شانزدهم یعنی سال های 65-1560 میلادی به هندوستان برده شد تا برای کاهش فرسایش خاک غرس شوند و سپس از آنجا در سراسر جنوب شرقی آسیا و متعاقباً آفریقا گسترش یافت. درختان کاشیو عمدتاً در مناطق گرمسیری پرورش می یابند زیرا نسبت به وقوع سرما بسیار حساسند.

این درختان در محدوده عرض های جغرافیایی 25 درجه شمالی تا 25 درجه جنوبی رشد می یابند. امروزه آن را به صورت تجارتی در برزیل، ویتنام، هندوستان و برخی کشورهای آفریقایی پرورش می دهند. درختان کاشیو به دلیل اینکه فقط در اقالیم گرمسیری قادر به رشد و بقاء هستند لذا بسیاری از مردم آمریکا، اروپا و خاورمیانه هیچ گاه این درختان را از نزدیک مشاهده ننموده اند و دانه آجیلی و پوسته دار آن را که به انتهای میوه گلابی مانندش موسوم به سیب کاشیو چسبیده است، ندیده اند.

تولید جهانی کاشیو
درختان کاشیو از قابلیت تعدیل بسیاری از معضلات اقلیمی در جوامع روستایی کشورهای در حال رشد از طریق تدارک چوب کافی برای آشپزی و خانه سازی، کاهش فرسایش خاک، ایجاد فرصت های شغلی منطقه ای و فراهم سازی منابع ارزشمند غذایی مساعدت نمایند.

عمده ترین ارزش درختان کاشیو به واسطه عرضه دانه های آجیلی و با ارزش تجارتی است. بادام هندی دارای واریته های ویژه ای نیست اما آن را می توان به صورت زیر دسته بندیی نمود:

1. سیب کاشیو ( cashew apple)
2. میوه خشک کاشیو ( cashew nut)
3. مغز آجیلی کاشیو ( cashew kernel)

البته تمامی آنها در حقیقت بخش هایی از درخت کاشیو هستند که برای اهداف مختلفی استفاده می شوند. در ضمن دهه های اخیر مرتباً بر میزان تولید بادام هندی افزوده شده و بزرگ ترین تولیدکنندگانش به طور متوالی تغییر یافته اند به طوریکه کشورهای آفریقایی در دهه 1980 میلادی، هندوستان در دهه 1990 میلادی، ویتنام در اوایل دهه 2000 میلادی و نیجریه در سال 2008 میلادی به عنوان بزرگ ترین تولیدکنندگان کاشیو در دنیا شناخته شده اند.

کشور پرو دارای بالاترین راندمان محصول کاشیو با میزان 5/27 تن در هکتار ضمن 2010 میلادی بوده است که این مقدار حدوداً 9 برابر متوسط تولید جهانی است. درختان کاشیو از سن 3 سالگی به تولید محصول می رسند اما تولید اقتصادی را از 8 سالگی آغاز می کنند.

ارقام اصلاح شده و پاکوتاه ( dwarf) کاشیو به ارتفاع 6 متر می رسند و از اولین سال غرس شدن به تولید میوه می پردازند و در سن 3 سالگی به تولید اقتصادی دست می یابند. عملکرد درختان مرسوم کاشیو در حدود 0/25 تن در هکتار است که این مقدار بمیزان حدوداً یک تن در هکتار با غرس درختان اصلاح شده و پاکوتاه افزایش می پذیرد. امروزه از تکنیک های مدیریتی جدید نظیر پیوندزدن پایه های موجود با ارقام اصلاح شده به بهبود عملکرد کاشیو در باغات تجاری اقدام می گردد.

اخیراً نوسانات جهانی بهای محصول بادام هندی موجب نارضایتی برخی جوامع متکی بر درآمدهای حاصل از فروش کاشیو از جمله کشور تانزانیا شده است آنچنانکه با کاهش مبالغ دریافتی به بروز بلواهایی در مناطق جنوبی کشور مزبور طی آوریل 2013 میلادی شد.