معرفی فرودگاه بین المللی لندن سیتی

معرفی فرودگاه بین المللی لندن سیتی:
امروز می خواهیم یکی از فرودگاه های مهم شهر لندن، پایتخت کشور انگلیس را برای شما معرفی کنیم؛ فرودگاه بین الملللی لندن سیتی (London City Airport).

فرودگاه بین المللی لندن سیتی دارای یک باند به طول 4900 فوت است که اجازه می دهد هواپیماهایی که بیشتر از نوع بالگرد هستند در این فرودگاه به زمین بنشینند.

در این فرودگاه پروازهای آموزشی و همچنین مجوز برای حمل و نقل عمومی مسافران صادر می گردد. لندن سیتی تنها در صورت لزوم به هواپیماها و بالگردهایی که استانداردهایی خاص داردند، مجوز فرود صادر می کند.

بزرگ ترین هواپیمایی که در این فرودگاه با توجه به پهنای باندش می توانند مورد استفاده قرار گیرد، هواپیماهای بمب رایدر (Bombardier) مدل CS100 و برخی از مدل های هواپیمای ایرباس است. این فرودگاه در منطقه ی نیوهم در 11 کیلومتری شرق شهر لندن قرار گرفته است.

فروگاه لندن سیتی در سال 2015 بیش از 4.3 میلیون نفر مسافر داشته است که البته طبق آمار، این عدد نسبت به سال 2014 با رشدی 18 درصدی روبرو بوده است. با این که این فرودگاه در بین فرودگاه های شهر لندن از نظر تردد و شلوغی مقام پنجم را دارد اما با توجه به نرخ پیشرفت نسبت به سال گذشته، این فرودگاه بیشترین درصد افزایش و رشد مسافر را در سال های گذشته نسبت به دیگر فرودگاه های شهر لندن تجربه کرده است.

همانطور که گفتیم این فرودگاه در رتبه ی پنجم فرودگاه های پر تردد و بسیار شلوغ شهر لندن است و در رتبه ی اول تا چهارم این لیست به ترتیب فرودگاه بین المللی هیترو، فرودگاه بین المللی گتویک، فرودگاه بین المللی استنسد و فرودگاه بین المللی لوتون قرار گرفته اند.

در سال 1981، رگ وارد (Reg Ward)، مدیر اجرایی بخش توسعه ی فرودگاه لندن سیتی، پیشنهاد بازسازی این فرودگاه و گذر از شکل قدیمی آن را مطرح کرد.

با ارائه ی طرح کامل و جدی برای توسعه و بازسازی فرودگاه لندن سیتی از طرف آقای وارد به افرادی همچون سر فیلیپ بک، موضوع بازسازی این فرودگاه وارد فاز جدی تری شد و طولی نکشید که با نظرسنجی از مردم شهر لندن و نظر مثبت آنان، پروژه ی بازسازی و توسعه آغاز گشت.

این فرودگاه در بین سال های 1986 تا 1987، توسط شرکت مهندسی مولوم مورد بازسازی قرار گرفته شد. پس از توسعه و بازسازی، اولین هواپیما در تاریخ 31 مه سال 1987 که پروازی تجاری نیز بود، دراین فرودگاه به زمین نشست.

افتتاح رسمی فرودگاه پس از بازسازی در ماه نوامبر همان سال یعنی سال 1987 به دست ملکه الیزابت دوم انجام شد.

در اولین سال پس از بازسازی فرودگاه یعنی سال 1988، این فرودگاه 133 هزار مسافر را در خود پذیرفت. اولین پروازهای برنامه ریزی شده در این فرودگاه متعلق به مقصدهایی همچون: پلیموث، پاریس، آمستردام و روتردام بود. در سال 1989، مسئولین فرودگاه درخواست تعریض باند فرودگاه را برای پذیرش هواپیماهای بیشتر را مطرح نمودند.

باند فرودگاه تا تاریخ 5 مارس سال 1992، بازسازی شد و تعریض پیدا کرد. با تعرض باند فرودگاه، لغزش 5.5 درجه ای هواپیماها کاهش پیدا کرد اما، باند این فرودگاه هنوز هم برای یک فرودگاه اروپایی شیب دار محسوب می شد (شیبب نرمال برای باند یک فرودگاه، 3.0 درجه است). اما با این حال بستر حضور برخی از مدل های هواپیمای ایرباس در این فرودگاه فراهم شد.

در سال 1990، فرودگاه بین المللی لندن سیتی با پذیرش 230 هزار مسافر، بیشترین تعداد مسافر را در طول فعالیتش پذیرفته بود اما دیری نپایید که این آمار کاهش پیدا کرد.

با بروز جنگی که در خاورمیانه اتفاق افتاد، این آمار بسیار کاهش پیدا کرد و سال 1993 که 245 هزار مسافر از این فرودگاه جا به جا شده بودند، این آمار بهبود پیدا نکرد. تا سال 1995، آمار مسافران این فرودگاه به نیم میلیون نفر در سال رسید.

این آمار همچنان در حال افزایش بود تا این که پنج سال بعد یعنی در سال 2000 میلادی، این آمار به 1 میلیون و 580 هزار نفر رسید. درسال مذکور، تعداد پروازها به 30 هزار پرواز داخلی و بین المللی در سال رسید. از سال 2002 به بعد در این فرودگاه برای شرکت های هواپیمایی، دفاتر مخصوص باز شد. با این کار دیگر ایرلاین ها در این فرودگاه حضور مستقیم و بدون واسطه داشتند.

قبل از شروع بازی های المپبک تابستانی لندن که در سال 2012 برگزار گشت، مسئولین این فرودگاه اعلام کردند که برای گسترش ترمینال های این فرودگاه و همچنین بهبود سایر امکانات، بیش از 7 میلیون پوند، اختصاص داده شده است.

با توجه به این که فرودگاه بین المللی لندن سیتی، نزدیک ترین فرودگاه به پارک المپیک بود و تنها 15 دقیقه با آن فاصله داشت اما، در طول بازی ها این فرودگاه با توجه به رمپ کم توان فرودگاه و همچنین باند کوتاهش، تعداد محدودی از پرواز ها را در ساعات به خصوصی از شبانه روز پذیرش می کرد.

جالب است بدانید که که در آینده ای که دور هم نیست، فرودگاه بین المللی لندن سیتی، مجهز به یک برج مراقبت دیجیتال خواهد شد. در سال 2019، این فرودگاه اولین فرودگاهی خواهد بود با استفاده از یک برج مراقبت دیجیتال آن هم از راه دور، فعالیت هواپیماها را کنترل می نماید.

در واقع فرودگاه لندن سیتی قصد دارد تا این تکنولوژی را جایگزین برج مراقبت فعلی اش نماید. از سال 2019، هواپیماهایی که به مقصد این فرودگاه پرواز می کنند از راه دور در نواحی همپشایر و در فاصله 128 کیلومتری فرودگاه هدایت می شوند.

اطلاعات فرودگاه بین المللی لندن سیتی:

• نام فرودگاه بین المللی لندن سیتی: London City Airport.
• کد یاتا: LCY.
• کد ایکائو: EGLC.
• نوع فرودگاه: همگانی.
• ارتفاع از سطح دریا: 6 متر.
• ترمینال ها: 1 ترمینال.

ترمینال های فرودگاه بین المللی لندن سیتی:
این فرودگاه دارای یک ترمینال است که در 2 طبقه به مسافرانش خدمات مختلف را ارائه می دهد. طبقه ی همکف این ترمینال شامل باجه های پذیرش ورودی است. همچنین امکانات دیگری همچون فروشگاه ها و کافه و رستوران های مختلف، در آن موجود است. طبقه ی بالا نیز به گیت های خروجی اختصاص دارد

راه های دسترسی به فرودگاه بین المللی لندن سیتی:
راه آهن داکلندز (Docklands): این ایستگاه راه آهن از پارک المپیک شروع می شود و تا جنوب شرقی شهر لندن، ایستگاه های متعددی دارد.

دسترسی به جاده: فرودگاه لندن سیتی به جاده ی A1020 و جاده ی A112 منتهی می شود. این جاده های نیز به خیابان های Canning Town، City of London و Stratford در مرکز شهر لندن منتهی می شوند.

امکانات فرودگاه بین المللی لندن سیتی:

• مسافران این فرودگاه می توانند برای داشتن اقامتی راحت تر و نزدیکی به فرودگاه، در هتل هایی که در اطراف این فرودگاه شکل گرفته و ساخته شده اند، اقامت نمایند.
• مسافران این فرودگاه می توانند از خدمات سیم کارت و اپراتورهای مختلفی که در این فرودگاه هستند استفاده نمایند.
• به فروشگاه های این فرودگاه حتما سر بزنید.