موارد استفاده درخت مورینگا
مورینگا درختی است با خواص فراوان به طوری که از تمامی قسمتهای آن برای مصارف گوناگون می توان استفاده نمود. در زیر بخشی از موارد استفاده را به طور خلاصه و به شکل نمودار بیان نموده و در ادامه به شرح بعضی از آنها می پردازیم:
- برگ و شاخه، میوه و پوست و تفاله میوه آن علوفه مناسبی برای دام هایی نظیر بز و گوسفند است.
- گلهای درخت مورینگا برای پرورش زنبورعسل و تهیه عسل دارویی بسیار مناسب است.
- ساقه درخت، صمغی ترشح می کند که سفید بوده و در برابر هوازدگی به رنگ قهوه ای قرمز یا قهوه ای مایل به سیاه در می آید و در چارچوب نقش و نگار روی پارچه پنبه ای یا چیت مورد استفاده قرار می گیرد.
- عصاره حاصله از جوشانده برگ در دباغی پوست و آماده سازی مشک آب و دوغ استفاده می شود.
- چاشنی و ادویه ای که از ریشه درخت تهیه می شود به هضم غذا کمک بسیاری می نماید.
- پوست تنه درخت مورینگا ضد جَرَب است و در درمان خارش مورد استفاده قرار می گیرد.
- جوشانده پوست و ریشه به صورت حمام گرم و کمپرس محلول گرم برای رفع اسپاسم یا انقباض عضلانی مفید است.
- برگهای گیاه به عنوان مدر و دارای اثرات دارویی شبیه آدرنالین برای درمان سوزاک بسیار مفید است.
- از گلهای آن برای دفع انگل، معالج تورم و جلوگیری از بزرگ شدن پروستات استفاده می شود.
- از میوه نارس آن به عنوان سم استفاده می شود.
- از بذر آن به عنوان آجیل استفاده می شود.
- از پوست آن در تهیه تشک، کاغذ و طناب استفاده می شود.
- برگهای تازه، گلها و میوه جوان درخت گز روغن همانند سبزی مصرف غذایی دارند.
- برای این که درختچه ای زیبا و با شاخه های بلند و گل های سفید و میوه های شکیل و منحصر به فرد است بنابراین برای کشت در پارک ها، بلوارهای شهری می تواند کاربرد داشته باشد.
کاربردهای دارویی مورینگا
- ریشه درخت مورینگا: در هضم غذا کمک می کند و به عنوان چاشنی یا ادویه مصرف می شود، برای درمان سوزاک و تب زرد مورد استفاده قرار می گیرد. از ریشه پودر شده مخلوط با نمک ضمادی تهیه می کنند که در تورمهای غده ای موثر است.
- پوست درخت: در درمان خارش مورد استفاده است و صمغ قرمز آن برای درمان حالت های اسهالی مصرف می شود. جوشانده پوست و ریشه به صورت حمام آب گرم یا کمپرس محلول گرم برای رفع اسپاسم یا انقباض های عضلانی مفید است.
- گل: گلها دافع کرم، در درمان بزرگشدگی طحال، ضد نفخ، معالج صفرا و برونشیت است.
- برگ: برگها را به عنوان یک ماده مدر برای درمان سوزاک میخورند که قی آور نیز است.
- میوه: میوه آن در معالجه ناراحتی های کبد، طحال، دردهای آرتروز، کزاز و فلج بکار می رود.
- روغن: روغن در زخم های جذامی مورد استفاده قرار می گیرد همچنین برای درمان روماتیسم به صورت مصرف خارجی بکار می رود و در تهیه کرم های آرایشی استفاده می شود.
