مقاومت، خازن و سلف به ترتیب سه عنصر بسیار پر کاربرد در طراحی مدارات الکترونیکی است. در درس مدارهای الکتریکی از این سه عنصر به عنوان عناصر پسیو یا غیرفعال یاد می شود (البته نوع اکتیو این عناصر نیز در این درس مطرح می شود که به طور مستقیم مرتبط به مدل فیزیکی این قطعات نیست و در واقع توصیف کننده ویژگی سیستم ها و عناصر دیگر می باشد).
علارغم ساده بودن توصیف این المان ها، در عمل انواع بسیار زیادی از این سه المان در کاربردهای بی شماری استفاده می شود. لذا به منظور استفاده صحیح از این سه المان و انتخاب نوع مناسب با کاربرد مورد نظر، شناخت انواع این المان ها و کاربرد آنها ضروری می باشد.
کاربرد مقاومت ها
کاربردهای یک مقاومت در مدارهای الکتریکی یا الکترونیکی بسیار گوناگون است. در هر مدار الکتریکی از یک طراحی خاص برای مقاومت استفاده می شود. اما کاربرد عمومی مقاومت ها در محدود کردن جریان است.مقاومت می تواند برای کنترل ولتاژ در قطعات نیمه هادی مثل ترانزیستورهای دوقطبی به کار برده شود. همچنین از مقاومت می توان برای تنظیم یا محدود کردن پاسخ فرکانسی در مدار یک فیلتر استفاده کرد.
معمولا از مقاومتها در بخش هایی از مدار استفاده می شود که در آن بخش ها قطعات (active) مثل (IC ها)، میکروکنترلرها و آپ اَمپ ها وجود دارند و بیشتر کاربرد آن در محدود کردن جریان، تقسیم ولتاژ و (Pull-up)کردن خطوط ورودی و خروجی و ساختن شرایط کاری مناسب برای تراشه ها و ترانزیستور ها است. هرگاه مقاومت با خازن ترکیب شود می تواند تولید موج و تاخیر به وجود آورد.
یکی از ساده ترین کاربرد های مقاومت استفاده از آن برای روشن کردن (LED) های نورانی است که انجام این کار فقط از عهده عنصرهای دارای مقاومت الکتریکی بالا بر می آید. واحد اندازه گیری مقاومت الکتریکی اهم (ohm)است که آن را با علامت (Ω) نشان می دهند.البته برای مقاومت های با مقدار اهمی زیاد معمولا از واحدهای بزرگ تری مانند کیلو اهم ( kΩ) و مگا اهم ( MΩ) استفاده می کنند.