روش های مصرف کودهای شیمیایی

احداث مجتمع کشت و صنعت با توجه به توان بالایی که اینگونه مجموعه ها برای هماهنگی با شرایط محیطی، مسائل فنی کشاورزی، کمبودهای مقطعی در برخی نهاده ها و همچنین بازار پر تنش و متغیر کشور دارند، از جمله موثرترین راهکارها برای ایجاد محیطی موثر و توام با موفقیت در حوزه کشاورزی می باشد.

یکی از مزایای اجرای این طرح، استفاده محصولات برخی از بخشهای مجتمع کشت و صنعت در بخشهای دیگر به عنوان ماده اولیه بوده و این همپوشانی محصولات باعث افزایش کارآیی تولیدی گردیده و با توجه به رفع بخشی از نیازهای مواد اولیه در درون مجموعه، و عدم وابستگی به محیط بیرونی کشت و صنعت، توان مقابله با شرایط متغیر محیط اقتصادی بالاتر رفته و احتمال آسیب دیدن و یا زیان دهی بخشهای مختلف تا حدود زیادی کاهش می یابد.

روش های مصرف کودهای شیمیایی
طریقه مصرف کودهای شیمیایی همانند انتخاب صحیح نوع، مقدار، نسبت های کودی و زمان مصرف دارای اهمیت است و باید به نحوی باشد که حداکثر استفاده و حداقل تلفات را داشته باشد. بسته به نوع کود و رقم و پایه مرکبات، روش های مختلفی برای کاربرد کودهای شیمیایی متداول است.

هر روش کوددهی دارای مزایا و معایبی است و باغدار مجتمع کشت و صنعت، با توجه به شرایط و امکانات موجود، برای بهبود کارآیی مصرف کود باید از یک روش یا تلفیق چند روش کوددهی استفاده کند.

البته در باغ هایی که از آبیاری تحت فشار (قطره ای، میکرو جت و …) بهره می گیرند توصیه می شود از کود آبیاری به عنوان روش اصلی کوددهی و از محلول پاشی به عنوان تغذیه تکمیلی استفاده شود.

آبیاری
آبیاری معمولاً یکی از پرهزینه ترین و وقتگیرترین عملیات باغداری در نواحی خشک و نیمه خشک است. همچنین در نواحی نیمه گرمسیریِ مرطوب عامل مهمی در حفظ عملکرد و کیفیت میوه است که اگر به آن کم توجهی شود، دوره کوتاه مدت خشکی در این نواحی سبب کاهش کیفیت و عملکرد می شود.

مطالعات نشان داده است که اگر آبیاری به مقدار و کیفیت لازم انجام نشود، هزینه های عملیات کنترل آفات و علف های هرز، هرس و کوددهی نتایج مطلوبی نخواهد داشت. آب در جذب عناصر غذایی و تعدیل دمای خاک و سلول های گیاهی به منظور بهبود شرایط رشد و نمو گیاه نقش کلیدی دارد.

رطوبت خاک بر تهویه، دما، شوری خاک و رشد و سامت ریشه های گیاهان تأثیر دارد. به طور کلی، درختان مرکبات با کم کردن مصرف کل آب که از طریق کاهش رشد بخش های رویشی و میوه انجام می شود، خود را با شرایط کم آبی سازگار می کنند.

برداشت و عرضه مرکبات
میانگین ضایعات پس از برداشت مرکبات را در مراحل مختلف بسته بندی و درجه بندی در ایران حدود 12 درصد ذکر کرده ­اند. میانگین ضایعات پس از برداشت مرکبات به صورت تازه خوری از مرحله تولید تا خرده فروشی در کشورهای پیشرفته و درحال توسعه به ترتیب 12 و 22 درصد، و در محل فروش مواد غذایی به ترتیب 20 و 10 درصد تخمین زده شده است.

این در حالی است که میزان کل ضایعات در کشورهای پیشرفته و درحال توسعه با 32 درصد یکسان است. یعنی بیش ترین میزان ضایعات در کشورهای درحال توسعه طی مراحل برداشت، جابه جایی، سورتینگ و سردخانه اتفاق می افتد. در حالی که در کشورهای پیشرفته ضایعات در زمان مصرف توسط مصرف کننده ایجاد می شود که در این میان تولیدکننده متضرر نمی شود.

مطالعه درباره روش های مختلفی که به کاهش میزان ضایعات منجر شود و آگاهی از آنها از اهمیت بسیاری برخوردار است و شایسته است که مسائل برداشت و فناوری پس از برداشت توجه بیشتری شود و با رعایت نکات فنی، از ایجاد ضایعات در محصولات جلوگیری کرد یا آن را به حداقل ممکن رساند.

علاوه بر ضایعات فیزیکی محصول، هرگونه اختال در کیفیت ظاهری و بافت و عطر و طعم محصول نیز جزء ضایعات محصول محسوب می شود؛ بنابراین اهمیت و نقش فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت در کاهش ضایعات و حفظ کیفیت محصولات یک مجتمع کشت و صنعت، بیشتر می شود.