گزینه های بازیافت ضایعات نساجی

کمپوست سازی

در حال حاضر، آگاهی در مورد تأثیرات بیمارگونه عدم تجزیه الیاف مصنوعی، فرصت های وسیعی را برای سازندگان جهت تفکر در مورد منسوجات تجزیه پذیر فراهم نموده است. اکنون بالشتک های نرم، دستمال های مرطوب، ورق های پوشاننده گیاهی برای منسوجات کشاورزی، وسایل داخلی ماشین به گونه ای ساخته می شوند که بعد از طی کردن چرخه عمرشان دوباره به طبیعت بازگردند.

اکنون عصر پارچه های بدون بافت و دفع مواد است. اگر تحقیقات در این صنعت بتوانند بر روی مواد حاوی الیاف طبیعی 100 متمرکز شوند که وقتی بعد از تمام شدن چرخه عمرشان در محل دفن زباله بتوانند به صورت کامل تجزیه شوند، این صنعت خواهد توانست تا به سمت سودآوری حرکت کند. الیاف طبیعی و دوباره تولید شده می توانند در این روش فرآوری شوند.

پلاستیک های زیست تجزیه پذیر PLA باعث صدمه به بازار شده اند. PLA (پلی لاکتیک اسید) از طریق دانه ذرت حاصل می شود. خواص طبیعی و ضد میکروبی در آینده توسعه پیدا می کند و در منسوجات پزشکی به کار برده می شود. وقتی اینگونه پارچه در محل دفن زباله رها شود، قابل تجزیه خواهد بود. تحقیقات متنوعی جهت استفاده از ضایعات پسا صنعتی که فاقد مواد شیمیایی در کمپوست ها و اعمال به گیاهان به عنوان کود زیستی هستند، انجام گرفته است. تقویت و غنی سازی با استفاده از میکرو ارگانیسم های مؤثر امکان پذیر است تا بتوان ماده مغذی بیشتری را به خاک، گیاهان و محیط آب وارد نمود.

مشاهده می گردد که وقتی الیاف طبیعی به ذرات ریزتری تبدیل می شوند و سپس دفع می گردند، به تجزیه آسان تر تمایل پیدا می کنند. به کارگیری این روش به خصوص در طراحی داخلی و صنایع اتومبیل که از الیاف طبیعی استفاده می کنند، بسیار مورد استقبال قرار گرفته است، چون با بهره گیری از این روش می توان وزن اتومبیل را کاهش داد و از بهتر پیموده شدن مسافت اطمینان حاصل کرد. منسوجات مخصوص بسته بندی عمدتا بر روی تحقیقات و موقعیت های تجاری همراه با مواد منسوج سازگار با محیط زیست که اکنون برای ساخت کیف های تجزیه پذیر مورد استفاده قرار می گیرند، متمرکز بوده اند.

الیاف طبیعی با کمترین اندازه ممکن و ساخته شده از بدون بافت ها می توانند یک ماده بسیار مؤثر باشند که در ساخت کیف های قابل حمل مورد استفاده قرار می گیرند. اینگونه کیف ها می توانند به عنوان جایگزینی از ضایعات دوباره به کار برده شوند. پساب های زیان آور صنعت نساجی دارای میکروب هستند، بنابراین جهت اطمینان از دفع ایمن به صورت یک ترکیب (کمپوست) در می آیند.

تولید مجدد

الیاف دوباره مطالبه شده یا قابل بازیافت می توانند جهت ساخت دستمال گردگیری، نخ پیچیده شده و دوباره ریسیده شده در انواع جدیدی از نخ ها، تشک ها و پوشال ها مورد استفاده قرار گیرند. تولید مجدد، تکنیک دیگری است که در آن الیاف از یک منبع طبیعی توسط گرما و مواد شیمیایی دوباره تولید می شوند.

به عنوان مثال، Tencel، Lyocell، Seacell بعضی از برندهای مشهوری هستند که از الیاف ساخته شده از چوب، منسوجات را تولید می نمایند. درختان قطع می شوند و چوب به ذرات ریزی بریده خواهد شد که وقتی با مواد شیمیایی به عمل آوری می گردند و تحت دماها و فشارهای بالا از نخ ریس عبور داده خواهند شد به یک نخ فیلامنتی برای منسوجات تبدیل می گردند. این نخ ها برای ساخت پارچه هایی با خاصیت پایدار مورد استفاده قرار می گیرند.

فناوری منسوجات بدون بافت

تکنیک تولید منسوجات که از الیاف بسیار کوتاه استفاده می کند و آنها را با گرما، رزین، مواد شیمیایی و اتو زدن مخلوط می نماید تا یک منسوج شبیه به ماده را به وجود آورد، منسوج بدون بافت یا بافته نشده نامیده می شود. الیاف قابل بازیافت ممکن است ناهمگن باشند، بنابراین ایجاد الیاف مصنوعی طویل و شکل گیری پارچه ممکن نیست، پس منسوجات بدون بافت می توانند چاره ساز باشند. کامپوزیت ها در این روش از الیاف و ماتریکس پلیمر که تحت گرما و فشار پیوند خورده اند جهت تشکیل یک تراکم متوسط که می توانند برای منسوجات کشاورزی، ساختمانی، ژئو، آکوستیک و فیلتراسیون بسیار مناسب باشند، استفاده کنند.

فناوری کامپوزیت حاوی FRP (پلیمرهای تقویت شده با الیاف) نیز پیشرفت کرده است که منشاء آنها به مواد قابل بازیافت باز می گردد. بیشتر الیاف ترموپلاستیک مانند پلی استر و پلی آمید برای تولید الیاف قابل بازیافت، ذوب خواهند گردید و به ریزدانه ها تبدیل خواهند شد. الیاف طبیعی در تولید کامپوزیت ها مورد استفاده قرار می گیرند.

الیاف آناناس با هدف تقویت به کار برده می شوند. کوار، بازالت، کنف، لیف ساقه ای شاهدانه، بامبو، بزرک، جوت، سیسال، فوفل و موز، بعضی از انواع الیاف غیرمتداول موجود در بازار هستند. این الیاف می توانند در تولید منسوجات بدون بافت جهت ذوب و نگهداری ماتریکس اولیه ماده منسوج مورد استفاده قرار گیرند. اینگونه مواد قابل بازیافت برای استفاده در عایق بندی، پتانسیل خوبی دارند.

منسوجات فنی

منسوجات در روزگار قدیم ساخته می شدند و سپس برای بررسی پایداریشان برای یک کاربرد نهایی مورد آزمایش قرار می گرفتند و اگر پایداری مثبت بود، به محصول مورد نیاز برای یک هدف مشخص ایجاد خواهند شد. در مقابل با توجه به خاصیت مورد نیاز در تولید نهایی انتخاب الیاف، از خواص نخ برای تکمیل کارکردی استفاده خواهد شد.

اکنون منسوجات فنی از طریق درخت های بزرگ انجیر هندی همراه با همه کاربردهای وسیعی که در پوست اصلی درخت آنها وجود دارد، ساخته می شوند. منسوجات قابل بازیافت در اهداف فیلتراسیون مورد استفاده قرار می گیرند. از منسوجات قابل بازیافت در وسایل داخلی اتومبیل، منسوجات کشاورزی، تقویت کننده در ژئوتکستایل ها، آکوستیک ها، منسوجاتی برای ساخت اهداف ساختمانی، اثاثیه، منسوجات بسته بندی و مواد بسته بندی غذا استفاده می شود.

جایگزین هایی برای ساخت کاغذ

بحث در مورد قابلیت های بازیافت منسوجات قدیمی برای دانستن در مورد اینکه منسوجات قدیمی در ساخت کاغذ مورد استفاده قرار می گیرند، جذاب است. این حالت یک روش مرسوم برای تولید کاغذ با کیفیت بالا است. از این روش برای تولید ارز و اوراق بهادار آمریکا استفاده است. صنعت ساخت کاغذ سازگار با محیط زیست جزء صنایع متعلق به آینده است که پارچه های قدیمی را به عنوان یک ماده پیشنهادی عالی پیدا خواهد نمود. زیست توده، ضایعات کشاورزی و منسوجات قدیمی پنبه در ساخت ماتریکس کاغذ مصنوعی به کار برده می شوند.

این روش دارای مزیت های زیادی است، چون فشار بر روی قطع درختان جنگلی را کاهش می دهد. انتشار کربن به دلیل قطع درختان جنگلی، بالا بوده و حدود 25% است. اینگونه الیاف قابل بازیافت در ساخت کاغذ و سپس در ایجاد کاغذ چایی، کیسه قابل حمل، پاکت و کاغذهای کتاب مورد استفاده قرار می گیرند. در تضاد با کلمه بازیافت بهینه، تولیداتی که با ارزش کمتری نسبت به کالای اصلی ساخته می شوند، بازیافت غیربهینه می گویند.

این نوع بازیافت نسبت به تولید کاغذ متداول از انرژی کمتری استفاده می کند. این بازیافت از کلر که یک پساب مضر است، بهره نمی برد. کیفیت کاغذ تا 70 درصد بالاتر می رود، در حالی که دسته های دیگر کاغذ در مجموع 35 درصد کیفیت دارند. ما با کاربرد فناوری بازیافت، می توانیم استفاده از خشک کردن را به حداقل برسانیم، چون پارچه های بازیافت شده قبلا خشک گردیده اند. حجم وسیعی از منسوجات در بخش پسا مصرف وجود دارند که کمتر مورد بهره برداری قرار گرفته اند، اما پتانسیل زیادی برای بازیافت و کاربرد در شکل های مختلف منسوجات فنی دارند.

نتیجه گیری

گزارش اخیر منتشر شده توسط دولت ایالات متحده نشان می دهد که پنجاه تا هشتاد پوشاک حاوی NPE (نونیل فنل اتوکسیلت) وجود دارند که دارای مواد شیمیایی مضری هستند که می توانند در هنگام شستشو آزاد شوند و وقتی با محیط آب ترکیب می شوند، می تواند یک سم ایجاد نمایند. این ماده تنها یکی از ترکیباتی است که معمولا در مواد نساجی یافت می شود و خطرناک بودن آلودگی و اثرات مضر منسوجات را که در حال افزایش است، ثابت می کند.

متمرکز شدن بر روی مدیریت ضایعات در منسوجات به اندازه کشف محصولات و فناوری های جدید ضروری است. پایداری به عنوان نکته کلیدی جهت راه اندازی کسب و کار در عصر حاضر شناخته می شود که این موضوع اگر شرکت بخواهد در زمینه صادرات فعال باشد، اهمیت زیادتری پیدا می کند. اکنون پارچه های حاوی ضایعات دور ریختنی به عنوان منبع جدید و پتانسیل ثروت دیده می شوند.