پوشاک بچه گانه سازگار با محیط زیست

لباس های سازگار با محیط زیست، کلمه ای شگفت انگیز در صنعت نساجی و برای مصرف کنندگان است. با این حال، این مفهوم جدید نیست و برای مدتی در حال استفاده می باشد، اما هنوز در صنعت پوشاک به اهمیت مورد نیاز دست نیافته است. زنان اولین کسانی بودند که به انقلاب لباس های زیست محیطی پیوستند و در حال حاضر آخرین گروه کودکان هستند.

سه دهه پیش، پوشش زیست محیطی برای کودکان به معنای پوشش نوزادان در ورقه اب از برگ گباهان یا برهنه بودن انها بود. امروزه، تمام معنای لباس سازگار با محیط زیست تغییر کرده است. می توان مجموعه ای از لباس های ایمنی را برای کودکان در فروشگاه پیدا کرد. شرایط اقتصادی کنونی برای مصرف کنندگان مطلوب نیست. با این حال، با توجه به اینکه مردم نسبت به گذشته بیش از پیش هوشیار شده اند، ترجیح می دهند که لباس های سازگار با محیط زیست را برای کودکان تهیه کنند.

امروزه، مصرف کنندگان خواستار محصولاتی هستند که با استفاده از منابع پایدار تولید می شوند. به عبارت دیگر، لباس باید از موادی ساخته شود که تولید و برداشت آن برای محیط زیست ما مضر نباشد و همچنین برای افرادی که آن را تولید می کنند. تخمین زده می شود که هر ساله 2/2 میلیارد پوند از زباله های منسوجات که در محل دفن زباله های آمریکا ریخته می شود، از تولیدات پوشاک کودکان می باشد.

این روند به معنی حدود 45 پوند به ازای هر کودک یا بین 0 تا 11 سال است که به دور انداخته می شود، این روند باید هرچه سریعتر تغییر یابد. بنابراین کارخانجات تولید پارچه و پوشاک، جهت کاهش ضایعات منسوجات در حال ظهور از لباس کودکان، روشی پایدار برای تولید پوشاک کودکان از پارچه های زیست محیطی برای محافظت از سلامت کودکان و کره زمین را انتخاب می کنند.

هر مادری نگران پوششی است که بر روی بدن کودک گذاشته می شود. ثابت شده است که پارچه های پر شده با مواد شیمیایی و مواد رنگی، می توانند باعث آسیب بیشتر و ایجاد خارش پوست شوند. گزارش اخیر سازمان ملل حاکی از آن است که به خاطر مواد شیمیایی ساخته شده از انسان، ناهنجاری های تولد، سرطان های هورمونی و بیماری های روانی افزایش یافته اند. اینها چند مشکل با پارچه های معمولی هستند.

بیشتر کودکان لباسی که می پوشند از پنبه ای تولید می شود که ارگانیک نیستند. طبق گفته انجمن تجارت ارگانیک، آلودگی آفت کش ها برای بدن انسان بسیار سمی است؛ با این حال معمولا در مزارع پنبه در 25 کشور جهان مورد استفاده قرار می گیرد. جالب است بدانید که بیش از 10 درصد از حشره کش ها و 25 درصد آفت کش ها در تولید پنبه مورد استفاده قرار می گیرند.

با این که آفت کش ها در طول فرآیند از پارچه جدا می شوند، برای کارگران و محیط زیست مضر می باشند. علاوه بر این، الیاف مصنوعی مثل پلی استر، ریون و نایلون نیز در ساخت پوشاک بچه مورد استفاده قرار می گیرند، که از مقدار قابل توجهی از پتروشیمی که بر سلامت کودکان و محیط زیست تأثیر می گذارد استفاده می شود.

اکسید نیترو که یک گاز گلخانه ای است در حین تولید نایلون منتشر می شود. هم چنین ریون با مواد شیمیایی سمی مثل سولفوریک اسید تهیه می شود که برای سلامت انسان مضر است.فرمالدئید، یک ماده شیمیایی سرطان زا در لباس های مقاوم در برابر آتش و لباس های پلی استر، یافت می شود. بسیاری از پارچه های مرسوم با مواد سمی پوشیده شده اند تا ضد لکه، ضد چین و چروک و مقاوم به آتش باقی بمانند. این می تواند بر سلامت کارگر و نیز پوشنده لباس تأثیر بگذارد.

پرفلوئورو کربن، که به علت اختلال هورمونی معروف است، می تواند در پارچه های مقاوم در برابر لکه پیدا شود. مواد شیمیایی که به پارچه تزریق می شوند تا در برابر آتش، بید، لکه ها، چین و چروک ها مقاوم باشند، حتی بعد از شستن از بین نمی روند. بنابراین عاقلانه است که کودکان چنین لباس هایی بپوشند که از فیبرهای پایدار ساخته شده اند که برای کودکان و بزرگسالان امن ترین هستند.

پوست حساس و لطیف کودکان نسبت به پارچه های مصنوعی که در طول فرآیند تولید با مواد شیمیایی ساخته می شوند، آسیب پذیر است. از این رو، پارچه هایی که به طور طبیعی تولید می شوند و عاری از مواد شیمیایی هستند برای سلامت کودکان مفید می باشند. گاهی اوقات، پارچه هایی که برای پوست نوزاد ایمن به نظر می رسند در واقع ایمن نیستند. بنابراین، هنگام خرید لباس های کودک، چیزهای زیادی فراتر از سبک و مد وجود دارد.

تولید پوشاک از مواد آلی و پیروی از شیوه های کار اخلاقی، می تواند حقیقتا به عنوان روش های سازگار با محیط زیست و انسانی در تولیدات نساجی محسوب شود. الیاف سازگار با محیط زیست مثل پنبه آلی، کنف صنعتی، بامبو، پشم، ابریشم، پلی استر بازیافت شده و غیره نمونه های زیادی از الیاف پایدار هستند.
پنبه ارگانیک که بدون استفاده از آفت کش ها و مواد شیمیایی رشد می کند، گزینه خوبی برای تولید پوشاک کودکان است.

پارچه محیطی دیگری که می تواند برای لباس کودکان استفاده شود، کنف صنعتی است که به هیچ نوع آفت کش و مواد شیمیایی نیاز ندارد. کنف در قرنهای پیشین و نیز در زمان های اخیر برای تولید پوشاک مورد استفاده قرار گرفته است؛ چرا که نیازی به فن آوری پیشرفته برای فرآیند تولید الیاف به پارچه ندارد.پارچه های بامبو می توانند به دو روش تولید شوند؛ یکی به صورت شیمیایی و دیگری مکانیکی. شرکت ها با روش های جدید تولید پارچه بامبو بدون استفاده از افزودنی های شیمیایی به کار خود ادامه می دهند.

لباس کودکان، از شرکت هایی که با استفاده از فرآیند سازگار با محیط زیست به تولید لباس از بامبو می پردازند، انتخاب می شوند. با این حال، همچنان تولیداتی که از بامبو ساخته می شوند دارای مواد شیمیایی هستند.پشم و ابریشم به طور طبیعی به دست می آیند و برای لباس مناسب می باشند. علاوه بر این، پلی استر بازیافت شده از لباس های فرسوده، پارچه های استفاده شده و بطری های نوشابه بازیافتی که از روش سازگار با محیط زیست در آن استفاده شده، تولید می شود.

امروزه افزایش روزانه برخی موارد در کودکان نظیر بثورات، آلرژی ها، مشکلات تنفسی به خاطر محتوای شیمیایی در لباس ها می باشند. مردم سراسر جهان متوجه شده اند که لباس های ارگانیک در کاهش آسیب آلودگی مواد شیمیایی سمی به کودکان کمک می کند. از این رو، افزایش جهانی تقاضا برای الیاف آلی به ویژه پنبه موجب شده کشاورزان با مشکل برآورده کردن تقاضا مواجه شوند.شرکت های نساجی و پوشاک نیاز به بحث و اجرای استراتژی هایی دارند که کیفیت محصول را از دروازه مزرعه به فروشگاه های خرده فروشی حفظ می کنند تا منابع پایدار بلند مدت و زیست محیطی پارچه را تامین کنند.

برای اطمینان از اینکه کودکان از لباس های بدون مواد شیمیایی و سمی استفاده می کنند، مصرف کنندگان می توانند لباس هایی راخریداری کنند که دارای گواهی از استانداردهای صنعت نساجی آلی جهانی (GOTS) می باشند. هیچ راه بهتری وجود ندارد تا از کودکان و جوانان با لباس مناسب به صورت روزانه حفاظت شود. بنابراین، چه این یک لباس روزانه و یا یک سبک جذاب برای مهمانی باشد، انتخاب لباس های سازگار با محیط زیست برای کودکان بهترین گزینه است. در این روش افراد در سطح جهانی می توانند تأثیر زیادی بر محیط زیست و همچنین محافظت از کودکانی داشته باشند که سیاره ما را به ارث خواهند برد.