نخ های بازیافتی در صنعت نساجی

صنعت نساجی علی رغم صرفه جویی در مصرف مواد، مقدار زیادی زباله تولید می کند. مدیریت زباله های جامد چالش بزرگی است. شاید بتوان از توسعه محصولات ارزش افزوده به عنوان راهی برای رفع این چالش یاد کرد.صنعت نساجی قدمت زیادی در هند دارد و بستری مناسب برای خلق فرصت های شغلی متعدد است؛ بستری که به تبادلات خارجی نیز علاقه چندانی ندارد. در این بخش از صنعت نیازهای ضروری افراد اعم از پارچه، قالیچه، فرش و سایر منسوجات تولید و عرضه می شوند.

بحث "شیمی سبز" و سازگاری در بیشتر صنایع مطرح شده است. با توجه به اثر طولانی مدت زباله ها در محیط زیست، تولید پلاستیک های قابل بازیافت به یک امر حیاتی تبدیل شده است. موج نگرانی که در مورد زباله های صنعتی و دفن آن ها در زیر خاک وجود دارد؛ باعث شده که توجه افراد بیش از پیش به سمت تولید محصولات قابل بازیافت جلب شود.

بازیافت یک روش مطلوب برای کاهش زباله های جامد است. بازیافت در دنیای نساجی نیز طرفداران زیادی دارد زیرا منسوجات ترکیبی از الیاف طبیعی زیست تجزیه پذیر و پلاستیک های مصنوعی تجزیه ناپذیر اما قابل بازیافت هستند. بازیافت از نظر اقتصادی نیز مقرون بصرفه هست زیرا نیاز به فضا برای دفن زباله، مصرف منابع طبیعی، نیاز به نیروی کار و مصرف انرژی را کاهش می دهد.

ژاپن و تایلند سعی دارند مانند Libolon Co Ltd پارچه بازیافتی تولید کنند. تایوان موفق به تولید دو نوع نخ بازیافتی تحت عناوین RePET و Ecoya شده است. این دو محصول از بازیافت بطری های پلی استر PET به دست آمده اند. پاتاگونیا نیز با هدف تولید لباس بازیافتی دست به طراحی سیستم بازیافت پارچه پلی استر زده است.

آن ها موفق به بازیافت شش هزار کیلوگرم پارچه شده اند و حالا می خواهند ببیند که برای بازیافت این مقدار پارچه چقدر انرژی مصرف و چقدر دی اکسید کربن ساطع می شود. در سال 2008، سازمان استاندارد جهانی بازیافت اقدام به تدوین قانون مدیریت محیط زیست و مسئولیت اجتماعی کرد. توجه بیش از پیش افراد به بازیافت ناشی از فعالیت سازمان های مختلف، سختی دفع زباله، قیمت مواد خام و ظهور انقلاب تبدیل زباله به محصول است.

در حال حاضر، واحدهای پسماند از پوشاک دست دوم و بازمانده های حاصل از تولید پارچه و لباس استفاده می کنند. استفاده از پشم دست دوم در صنعت، امری متداول است. لباس های کهنه و ضایعات کارخانه های تولید پشم در واحدهای پسماند نقش منبع مواد اولیه را ایفا می کنند. لازم به ذکر است که در صنعت نساجی، بازیافت و استفاده مجدد تحت عنوان پسماند شناخته می شود.

در این واحدها، لباس و پارچه های پشمی کهنه به الیاف اصلی تبدیل می شوند. اگر منسوجات مورد استفاده، از قبل آسیب جدی ندیده باشند؛ الیاف باکیفیتی از آن ها به دست خواهد آمد. پارچه ای که با استفاده از الیاف بازیافتی باکیفیت بافته می شود؛ مقاوم تر از پارچه ای است که با استفاده از الیاف درجه دو بافته شده است. به طور معمول پشم بازیافتی را با پشم تازه ترکیب کرده و بعد مورد استفاده قرار می دهند. درصد زیادی از پشم بازیافتی در کارخانه های تولید پتو و فرش بازیافتی مورد استفاده قرار می گیرد.