الیاف پلی الیفین آن دسته از الیافی هستند که از پلیمر های با رشد زنجیره ای الفین ها (آلکن ها) تولید شده و حاوی بیش از 85 درصد اتیلن، پروپیلن یا سایر واحدهای الیفین پلیمری هستند.الیاف توسط حلال ها در دمای اتاق تحت تأثیر قرار نمی گیرند و فقط در دما های بالا توسط هیدرو کربن های آروماتیک و کلر متورم می شوند.
نام های تجاری مشترک برای الیاف پلی الفین شامل Herculon، Marvess و Vectra است، الیاف سفید درخشان و شفاف دارای ویژگی های مناسب پوشش پارچه و همچنین به میزان کمی دارای یک ویژگی موم مانند می باشند. آن ها در برابر سایش مقاومت بسیار خوبی دارند و همچنین از مقاومت بالایی در برابر چین و چروک برخوردار می باشند.
پلی الیفین ها-به خصوص پلی پروپیلن- دارای کاربردهای زیادی در وسایل خانگی و پارچه های صنعتی هستند. مصارف خانگی شامل فرش در فضای داخلی، پشت فرش، پارچه های روکش چرمی، پوشش صندلی ها، توری برای صندلی، پارچه های منفذ و سوراخ دار، کیسه های لباسشویی، جوراب و لباس بافتنی (مخصوصاً به عنوان یک الیاف مخلوط)، تور ماهیگیری، طناب، فیلتر و پارچه های صنعتی می باشد.
مهم ترین لیف تجاری در دسته پلی الفین ها ٬ پروپیلن است ٬در بخش پزشکی و بهداشتی الیاف پلی الفین کاربردهای گوناگونی و استفاده از آنها به ویژه منسوجات بی بافت پلی پروپیلن روز به روز در حال گسترش است.منسوجات مورد استفاده در بخش پزشکی و درمانی را می توان به چهار گروه زیر طبقه بندی نمود:
از الیاف پلی الفین در هر چهار گروه یاد شده استفاده می شود. این الیاف در بافت های زنده ماهیت خنثی دارند و می توانند خواص کششی خود را در بدن موجودات زنده ماه ها یا سالیان متمادی حفظ نمایند. از اینرو از این الیاف در بانداژ های بی بافت یا تری پودی ارتوپدی استفاده می گردد. افزون بر این ٬ در زیر گچ یا بانداژ های فشاری نیز از این الیاف استفاده می شود تا بیمار احساس راحتی نماید. استفاده از الیاف پرو پیلن در گچ شکسته بندی و گازها از دیگر مصارف این الیاف می باشد.
متداولترین کاربرد الیاف پلی الفین در این مورد ٬ تهیه اعضای مصنوعی است؛ استفاده از الیاف توخالی در ریه های مکانیکی. ساختار متخلخل این ریه ها به گونه ای است که نفوذ پذیری بالایی در برابر گازها دارند ولی نفوذ پذیری مایعات در آنها کم است.از اینرو ریه می تواند دی اکسید کربن را از خون حذف نماید و اکسیژن را برای آن فراهم کند که از نشت پلاسمای خون نیز جلوگیری شود.
از الیاف پلی پروپیلن به عنوان نخ بخیه جهت زخم بندی نیز استفاده می شود. این نخ ها از کمترین میل واکنشی با بافت بدن برخوردارند که فاکتور مهمی در آلوده کردن و عفونی نمودن زخم ها بشمار می رود.افزون بر این ٬ قابلیت حفظ گره در نخ های بخیه پلی پروپیلنی در مقایسه با اکثر مواد مصنوعی دیگر بهتر است و به جهت انکه این نخ ها به بافت بدن نمی چسبد ٬ برداشت آنها پس از بهبود نخ به راحتی صورت می گیرد.
از توری های ظریف (مش) از جنس پلی پروپیلن برای تعویض دیواره های شکمی و درمان فتق استفاده می شود که در اینگونه موارد در طی بهبود زخم ٬ تنش فوق العاده ایی به نخ بخیه وارد می شود. به طور کلی از نخ های بخیه پلی پروپیلنی برای درمان رگ های خونی به ویژه شریان های کرونری قلب Coronary arteries استفاده می شود که در اینگونه موارد ٬ واکنش بسیار زیاد بافت با نخ بخیه می تواند منجر به کاهش سطح مقطع رگ خونی و یا ایجاد لخته خون گردد.معمولا نخ های بخیه از تک فیلامنتهای پلی پروپیلن به دست می آیند. استفاده از مواد نساجی جهت بافت های نرمی که به بدن پیوند زده می شوند ٬ بعلت داشتن استحکام و انعطاف پذیری خوب ٬ مناسب است.