فرآیند تولید پارچه به وسیله در هم بافتگی رشته های تار و پود به عنوان بافندگی شناخته می شود. ماشین استفاده شده برای بافندگی، دستگاه بافندگی نام دارد. بافندگی هنری است که هزاران سال از زمان پیدایش آن می گذرد. کاربرد اولیه بافندگی به جوامع شهری مصر بر می گردد. به منظور در هم بافتگی رشته های تار و پود جهت تولید پارچه، مکانیسم های اصلی مورد نیاز برای هر نوع از دستگاه های بافندگی، مکانیسم های مقدماتی، ثانویه و کمکی هستند.
پارچه های بافندگی با دارا بودن ترکیبات در هم بافتگی رشته ها، از منسوجات متنوعی ایجاد شده اند. تنظیم در هم بافتگی رشته ها در یک پارچه، بافت نام دارد. وقتی در هم بافتگی وجود ندارد و نخ بر فراز دو یا تعداد بیشتری از رشته ها اجرا می شود، پیوستگی پارچه به وجود می آید.سه بافت اصلی پارچه که تقریبا پایه ای برای همه ی انواع موجود از پارچه ها محسوب می شوند، بافت ساده، بافت جناغی و بافت ساتین هستند.پارچه های بافته شده ممکن است براساس ضخامت و سنگینی، به عنوان پارچه های سبک وزن، متوسط و سنگین وزن طبقه بندی شوند.
سیستم های دستگاه بافندگی
بافندگی اصلی ترین فرآیندی است که در آن دو مجموعه مختلف از نخ ها یا رشته ها با یکدیگر در هم بافته می شوند تا پارچه یا لباس را شکل دهند. یکی از این مجموعه ها، تار نام دارد که نخ را به صورت طولی از عقب به بالای دستگاه بافندگی به حالت اجرا شدن در می آورد. مجموعه دیگر از نخ های متقاطع، پود نام دارند. بنابراین سیستم های دستگاه بافندگی را می توان در حالت گسترده به صورت زیر دسته بندی کرد:
سیستم های اولیه جهت تولید پارچه بافتنی:
محافظ تار تنها برای دستگاه های بافندگی مورد نیاز است که از ابزارهایی مانند ماکو و پروژکتایل جهت الحاق کردن پود استفاده می کند. آنها قبل از دفتین زدن، دستگاه بافندگی را متوقف می کنند و اگر ابزارها بعد از حرکات نوسانی دستگاه بافندگی برای متوقف شدن در موقعیت صحیح با شکست مواجه شوند، می توانند ایجاد گردند.نخ تار بعد از آماده سازی، چله نخ کشی شده را از طریق چشم میل میلک بر روی محورهای مورد نیاز نصب می کند (دستگاه چله کشی).
فرآیند تشکیل دهانه
سیستم اولیه در بافندگی، سیستمی است که رشته های تار را براساس الگو جدا می کند و الحاق پود یا پودگذاری را قبل از دفتین زدن ممکن می کند. این سیستم مکانیسمی است که دستگاه چله کشی مخصوص را بالاتر از بقیه دستگاه ها قرار می دهد. نخ هایی که از طریق چشم میل میلک در دستگاه چله کشی می گذرند، صعودی می شوند که به وسیله دستگاه های چله کشی بالارفته کنترل نمی شوند. در این روش، صفحه ای از نخ های تار و صفحه ای از نخ های پود به ترتیب بالا و پایین می روند. فضای بین دو صفحه از نخ، دهانه نخ تار نام دارد.
تشکیل دهانه باز
روش شکل دهی دهانه نخ تار است که در هنگام الحاق یک پود و پود دیگر، فقط یک رشته تار حرکت می کند که این رشته جهت تغییر موقعیت از خط بالا به پایین دهانه نخ تار یا برعکس مورد نیاز است.
تشکیل دهانه نیمه باز
روش شکل دهی دهانه نخ تار است که خط دهانه نخ تار در رشته ها برای پودگذاری بعدی ثابت باقی می ماند و فاصله کمتری را طی می کنند و سپس دوباره صعودی می شوند. دیگر رشته ها در حالت تشکیل دهانه باز، ابتدا صعودی می شوند و سپس کاهش پیدا می کنند.
تشکیل دهانه بسته
روش شکل دهی دهانه نخ تار است که در آن همه ی رشته های تار بعد از پودگذاری به سطح مشخصی آورده می شوند. این روش، دو نوع تشکیل دهانه بسته پایینی و بسته مرکزی دارد. تفاوت بین آنها به عبارت های پایینی و مرکزی مربوط می شود که این عبارت ها به موقعیت رشته های تار بعد از ساکن شدن اشاره دارند.
پودگذاری (الحاق پود)
پودگذاری، دومین عملیات فرآیند بافندگی است. بعد از اینکه دهانه نخ تار شکل گرفت، طول تار از طریق دهانه نخ تار الحاق می شود.
دفتین زدن
دفتین زدن، سومین عملیات سیکل بافندگی است. وقتی نخ پودگذاری می شود، تار به شکم پارچه، دفتین یا شانه زده می شود. شکم پارچه، لبه ای نزدیک به شانه است. به عبارت دیگر، وقتی شانه به پود الحاق شده ی جدید در مقابل با شکم پارچه فشار وارد می کند، دفتین زدن ایجاد می شود. دستگاه استفاده شده در بافندگی جهت حفظ پارچه در نزدیکی عرض تار در شانه، نمونه ای از این عملیات است.
سیستم های ثانویه
سیستم تغذیه ی تار به ماشین بافندگی (کنترل تار)
این سیستم باعث می شود تا تار به ناحیه ی بافندگی در نرخ های مورد نیاز و در یک کشش ثابت مناسب تحویل داده شود که این سیستم توسط متقاطع بودن تار از طریق یک لوله فلنجی شکل که به عنوان قرقره بافندگی شناخته می شود، انجام می گردد.
سیستم تغذیه ی تار به ماشین بافندگی به صورت مثبت
مکانیسم کنترل کردن چرخش قرقره بر روی یک دستگاه بافندگی یا دیگر ماشین های شکل دهی پارچه است که قرقره در آن به صورت مکانیکی محرک می شود.
سیستم تغذیه ی تار به ماشین بافندگی به صورت منفی
مکانیسم کنترل کردن چرخش قرقره بر روی یک دستگاه بافندگی یا دیگر ماشین های شکل دهی پارچه است که قرقره در آن در اطراف پود برخلاف نیروی اعمال شده به قرقره کشیده می شود.
سیستم تیک آپ (کنترل لباس)
سیستمی است که پارچه را از ناحیه بافتنی در نرخ ثابت محو می کند. این سیستم اطمینان می دهد که فضای مورد نیاز پود حفظ می شود و سپس آن را به درون غلطک لباس پیچ می دهد.
سیستم تیک آپ مثبت
در این سیستم، غلطک تیک آپ یک محرک چرخ دنده، یک چرخ متغیر یا گیره متغیر تابیدن است که باید ضامن چرخ دنده را فراهم نماید تا نرخ مورد نیاز به دست آید، بنابراین فضای پود تعیین می گردد.
سیستم تیک آپ منفی
در این سیستم، غلطک تیک آپ توسط فنر دچار چرخش می شود. وقتی نیروهای اعمال شده توسط فنر نسبت به کشش لایه ی تار در پارچه بزرگ تر باشند، این غلطک فقط چرخش می کند. نرخ تیک آپ توسط اندازه ی نیروی اعمال شده توسط فنر و یا کشش تار کنترل می شود.
سیستم های کمکی
جهت به دست آوردن تولید بالا و کیفیت خوب پارچه، مکانیسم های اضافی که مکانیسم های کمکی نامیده می شوند به نقشه ی قدرت دستگاه بافندگی اضافه می گردند. مکانیسم های کمکی مفید هستند، اما قطعا ضروری نیستند. به همین خاطر به آنها مکانیسم های کمکی گفته می شود. مکانیسم محافظ تار، سیستم مراقبت پود، تمپل یا کناره گیر پارچه، وسیله کشیدگی نخ و سیستم مراقبت تار از جمله این مکانیسم های کمکی هستند.
مکانیسم محافظ تار
سیستم مراقبت پود
تمپل ها
وسیله کشیدگی نخ
سیستم مراقبت تار
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
