بازرسی تولید پوشاک

بررسی کیفیت پوشاک صنعتی پس از تولید

حفظ کیفیت مناسب پوشاک در مرحله تولید از اهمیت زیادی برخوردار است، چون در این صورت می توان کالای نهایی را با کیفیت قابل قبول و مناسب به مصرف کننده تحویل داد و به نوبه خود منجر به دریافت سفارشات مداوم از همان مشتریان شد. تولید کنندگان پوشاک، محصولات خود را توسط بازرسان مسئول طراحی مورد بازرسی قرار می دهند و تنها محصولات با کیفیت مناسب را به دست مصرف کننده می رسانند.

در فرآیند تضمین کیفیت، تولیدات انبوه قبل از اینکه به مشتریان تحویل داده شوند، بازرسی می شوند.
همه خرده فروشان پوشاک انتظار دارند تا محصولات تولیدی حاوی کیفیت بالا را بفروشند. کیفیت پوشاک دارای تفاوت است و به قیمت بازاری که برای آن ساخته شده است، بستگی دارد، بنابراین خریداران از تولید کنندگان انتظار دارند که پیش از حمل و بارگیری تولیدات از کارخانه، انواع مختلفی از تکنیک های بازرسی را بر روی تولیدات آنها اعمال کنند. رعایت صحیح مراحل بازرسی، سیستم های بازرسی و در نهایت حمل و بارگیری، تاییدی بر کیفیت پوشاک تولیدی است.

در فرآیند تضمین کیفیت، تولیدات انبوه قبل از اینکه به مشتریان تحویل داده شوند، بازرسی می شوند تا اطمینان حاصل شود که ویژگی های مورد نظر تولیدات رعایت شده است. مصرف کنندگان مایل به دریافت محصولات با کیفیت هستند و محصولات باید با کیفیت مناسب به دست مصرف کنندگان برسند.تضمین کیفیت شامل کلیه فرآیندهای تولید در یک کارخانه می شود که به تولید محصولات پوشاک باکیفیت منجر می شود و شامل تمام مراحل پیش تولید، تولید، مراحل تکمیلی و بسته بندی تا زمان حمل و ترخیص کالا می شود. بازرسی نهایی توسط نماینده خریدار یا ممیزان مستقل، بدون اعمال هیچ گونه فشاری از طرف نماینده فروشنده یا کارخانه انجام می شود.

بازرسی نهایی شامل بازرسی عینی (بصری) کالاها است که به صورت تصادفی از 80 تا 90 درصد سفارشات خرید بسته بندی شده انجام می شود و منظور از آن مطابقت کیفی و یا شکل ظاهری آنها با دستورالعمل ها، توضیحات یا نمونه های مرجع دریافت شده از خریدار است. نتیجه ثبت می شود و به عنوان یک مرجع نگهداری می گردد، اما اگر به دلیل یافت هرگونه کالای معیوب بسته بندی شده و بازرسی شده در انبار خریداران، اختلافی حاصل گردد، هم فروشنده و هم تولید کننده همیشه مسئولیت دارند.

انواع بازرسی ها

بازرسی قبل از تولید: این بازرسی قبل از شروع تولید انجام می شود. این کار برای بررسی تایید نهایی پارچه های فله و مواد تزیینی، روش تراش دادن پارچه، جزئیات تولید، طرز تهیه پوشاک و نمونه پیش تولید طبق نیاز مشتری انجام می شود.

اولین بازرسی در خط تولید: این بازرسی در هنگام شروع تولید، برای تشخیص اختلافات یا تغییرات احتمالی و انجام اصلاحات لازم برای تولید انبوه در هنگام اولین تولید از مدل خاصی از پوشاک مورد بازرسی انجام می شود. این نوع از بازرسی معمولا در مرحله مقدماتی تولید یک نوع خاص از پوشاک انجام می گیرد و عمدتا شامل بررسی جزییات مدل، ظاهر کلی، طرز تهیه پوشاک، اندازه گیری، کیفیت پارچه، اجزای تزئینی و جزئیات، رنگ کالا، چاپ، تزئینات و کیفیت شستشو است.

دومین بازرسی خط تولید: این بازرسی در طول تولید انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که اختلافات اولیه تصحیح و برطرف شده اند. این بازرسی ادامه اولین بازرسی در خط تولید است و معمولا پس از بازرسی خط 1 انجام می شود، یعنی زمانی که تفاوت ها مشخص شده اند.

بازرسی تصادفی نهایی: این بازرسی زمانی انجام می گیرد که مقدار کلی یک سفارش تولید شده است یا زمانی که تحویل سفارش به صورت جزئی انجام می شود. تعداد زیادی نمونه از سفارش انتخاب می شود و درصدی از پوشاک مورد بازرسی قرار خواهد گرفت، این درصد معمولا توسط خریدار تعیین می شود. روش سیستم بازرسی نمونه برداری AQL توسط خریدار مشخص می شود.

طبقه بندی نقایص پوشاک

پس از انتخاب نمونه ها، هر فقره باید به صورت جداگانه بررسی شود. نقص های شناسایی شده در هنگام بازرسی مختص یک خریدار خاص هستند، بنابراین از یک خریدار به خریدار دیگر، تفاوت دارند. نقص ها به دسته های زیر طبقه بندی می شوند:

نقایص حیاتی: نقص جدی که ممکن است به کاربر آسیب برساند و یا منجر به یک وضعیت خطرناک شود.
نقایص عمده: به نقایصی که در جهت رعایت مقررات الزام آور، مستقیما بر قابلیت استفاده، قابلیت فروش، ایمنی و ارزش کالا یا شرایط ویژه ای که توسط خریدار تعیین شده است، تأثیر می گذارند، نقایص عمده گفته می شود. این نقایص، مثل سوراخ شدن پارچه، سایه دار شدن تخته پارچه، اندازه گیری اشتباه، نخ ناجور، لکه های رنگی و غیره، به طور کلی قابل جبران نیستند. سطح اندازه گیری تلرانس ممکن است از یک مشتری به مشتری دیگر متفاوت باشد.

نقایص جزئی: نقصی است که بر قابلیت استفاده از محصول تأثیر منفی نمی گذارد، بلکه شامل انحراف از نمونه اصلی است و ممکن است بر فروش محصول تأثیر داشته باشد. برخی از این نقایص ناشی از روش تولید هستند و بعضی از آنها نیز قابل اصلاح هستند، اما هنوز هم می توانند بر قابلیت استفاده از کالا تأثیر نامطلوب داشته باشند، مانند لکه، پرش دوخت، حاشیه موجی لباس و غیره.

بازرسی نمونه گیری تصادفی AQL

AQL مخفف سطح کیفی قابل قبول است. حداکثر مقدار واحدهای نقص قابل قبول در یک نمونه توسط AQL تعیین می شود. به منظور بازرسی نمونه گیری، AQL می تواند به عنوان میانگین یک روند قابل قبول در نظر گرفته شود.متداول ترین AQL مورداستفاده، 5/2 عمده، 4 جزئی است. بازرسی نمونه گیری تصادفی AQL از نظریه ریاضی احتمال گرفته شده است و مبتنی بر نمونه گیری است که در استاندارد نظامی 105D (MIL-STD - 105D) تعریف شده است. برخی نقص ها، قابل قبول تلقی می شوند.

این روش از بسیاری از کالاها نمونه گیری تصادفی می کند، آنها را مورد بازرسی قرار می دهد و بسته به کیفیت نمونه بازرسی شده، تعیین می کند که آیا کل کالا قابل قبول است یا خیر. استانداردهایMIS - STD - 105D (همچنین BS 6001، ISO 2859، DIN 40080)، روش هایی برای نمونه گیری ارائه می دهند، تعداد نمونه های مورد بازرسی را در اندازه های زیاد تعیین می کنند و علاوه بر نشان دادن سطح کیفی قابل قبول (AQL)، حداکثر تعداد نقص را در هر صد واحد نشان می دهند که می تواند برای بررسی نمونه گیری، به عنوان میانگین یک روند قابل قبول در نظر گرفته شود.

در موارد کلی، خریدار تعیین خواهد کرد که کدام روش نمونه گیری و کدام AQL را انتخاب کند. روش AQL 1.5، زمانی استفاده می شود که برای موارد گران قیمت، مانند پوشاک سطح بالا یا بوتیکی نیاز به شرایط بازرسی شدید باشد. روش AQL 2.5 در هنگام استفاده از منسوجات باکیفیت طبیعی/ خوب استفاده می شود. سه نوع روش نمونه گیری وجود دارد که هر روش نمونه گیری بسته به شرایط بازرسی و کیفیت محصولات می توانند در سه سطح نرمال، سختگیرانه و کاهشی انجام شوند.

به طور کلی در صنعت پوشاک، روش های نمونه گیری عادی و دوتایی استفاده می شود. جدول حروف کد اندازه نمونه، انداز های مختلف زیادی که مربوط به یک سری از حروف کد هستند را نشان می دهند. سطوح بازرسی شامل هفت سطح است، که چهار سطح مربوط به بازرسی عمومی (قبلا ذکر شده) و سه سطح مربوط به بازرسی ویژه است. برای بازرسی پوشاک، سطح بازرسی عمومی II (نرمال II) معمولا اعمال می شود.

روش های بازرسی

روش نمونه گیری تکی، بازرسی عادی

در روش AQL 2.5%، تعداد پوشاک های مورد بازرسی برابر با 1200 مورد بوده و تعداد نمونه ها، 80 مورد است. اگر تعداد پوشاک معیوب، 5 مورد باشد، بازرسی قابل قبول است و تایید می شود، اما اگر تعداد پوشاک معیوب، 6 مورد باشد، بازرسی یا ردمی شود یا باید دوباره انجام شود.

روش نمونه گیری دوتایی- بازرسی نرمال

در روش AQL 4.0%، تعداد پوشاک های مورد بازرسی برابر با 1200 مورد بوده و تعداد نمونه ها، 80 مورد است. اگر تعداد پوشاک معیوب، 7 مورد باشد، بازرسی قابل قبول است و تایید می شود، اما اگر تعداد پوشاک معیوب، 8 مورد باشد بازرسی یا رد می شود یا باید دوباره انجام شود. امروزه قسمت اعظم تقاضای مشتریان برای محصولات باکیفیت حاوی قیمت پایین است.

بنابراین باید از همان مرحله ابتدایی تولید، کیفیت را حفظ کنیم و فقط محصول نهایی با کیفیت را به دست مشتری برسانیم، در این صورت می توانیم به صورت مداوم از مشتریان سفارش دریافت کنیم. تولید کنندگان پوشاک، محصولات خود را توسط بازرسان مسئول بازرسی می کنند و تنها محصولات با کیفیت مناسب به دست مصرف کننده می رسد.