فرآیندهای مختلف در صنعت پشم
محصولات فرعی: فرآورده هایی هستند که علاوه بر محصولات اصلی تولید می شوند. در مورد گوسفند، پشم و گوشت محصولات اصلی هستند. سایر محصولاتی که از گوسفند به دست می آیند، شامل لانولین مورد استفاده در وسایل آرایشی؛ چرم و پوست به کار رفته در محصولات چرمی؛ ژلاتین مورد استفاده در فیلم های عکاسی؛ چربی حیوانی مورد استفاده در صابون، چسب های مخصوص و داروهای خاص هستند که تنها تعدادی از کاربردهای متنوع این فرآورده ها می باشند.
آّب رفتگی منسوجات پشمی
دو مکانیسم آّب رفتگی پارچه برای پشم، یعنی آب رفتگی ناشی از رهایی تنش و جمع شدگی نمدی (در اثر خواص فیزیکی پشم) مشاهده می شود. آب رفتگی ناشی از رهایی تنش زمانی اتفاق می افتد که پارچه یا نخ ساخته شده از هر الیاف نساجی برای اولین بار در آب غوطه ور شود.
این حالت در اثر آزادسازی کشش های موقتی تنظیم در طول عملیات پردازش قبلی، مانند نخ ریسی، بافندگی و تکمیل پارچه حاصل می شود. آب رفتگی ناشی از رهایی تنش همچنین هنگامی اتفاق می افتد که یک لباس یا پارچه بافتنی پس از خشک شدن در حالتی که در وضعیت کشیدگی قرار دارد، در آب غوطه ور شود (مثل روش خشک کردن لباس با آویزان کردن آن).
مقاومت در برابر آب رفتگی به جلوگیری از جمع شدگی نمدی کمک می کند، در حالی که به حداقل رساندن آب رفتگی ناشی از رهایی تنش به کنترل دقیق در هنگام تکمیل پارچه نیاز دارد. نمدی کردن الیاف شل منجر به بهم گره خوردن الیاف به صورت نپ می شود، در حالی که در پارچه ها، انتقال الیاف در داخل و در بین نخ باعث کاهش سطح پارچه می شود، یعنی آب رفتگی رخ می دهد.
اصطلاح مقاومت در برابر آب رفتگی به عبارت ضد آب رفتگی ترجیح داده شده است، با این وجود در سال های اخیر، تأکید بر عبارت های مرتبط با عملکرد، مانند قابل شستشو با دست و قابل شستشو با ماشین تغییر کرده است. گرایش اخیر، استفاده از اصطلاح "مراقبت آسان" است که برای لباس بافتنی، به معنی مقاومت در برابر جمع شدگی نمدی تحت شرایط سخت از جمله خشک کردن در خشک کن است. این اصطلاح شامل ارزیابی ظاهر پارچه پس از آزمایش نیز است. برای پوشاک بافتنی، این ارزیابی شامل حفظ چین یا تا خوردگی و اجرای خشک کردن به صورت صاف است.
الیاف حیوانی مشابه
داستان گوسفند
پشم یک نوع از الیاف طبیعی است که از گوسفند چیده می شود. پشم یک منبع تجدیدپذیر است، زیرا هر ساله رشد می کند. نژادهای مختلف گوسفند دارای انواع مختلف پشم هستند. بیشتر پشم ها به رنگ سفید هستند، اما بعضی از گوسفندها پشم سیاه، خاکستری یا قهوه ای نیز دارند. این گوسفندان را گوسفندهای با رنگ طبیعی می نامند. انواع مختلفی از گوسفندان با رنگ طبیعی وجود دارد.
پشم گوسفندان می تواند به صورت نازک، متوسط یا ضخیم رشد کند. از پشم های نازک اغلب برای تهیه پوشاک و لباس استفاده می شود. پشم های متوسط معمولا برای تهیه پتو مورد استفاده قرار می گیرند. پشم های ضخیم معمولا برای تولید فرش استفاده می شوند. پشم رنگی گوسفندان معمولا به دلیل رنگی که دارد، در تهیه نخ و اقلام مخصوص به کار می رود. اقلام زیادی از جمله ژاکت های بافتنی، کلاه، دستکش و روسری نیز از پشم ساخته می شوند.
بیش از 8000 سال پیش مردم گوسفندان را اهلی کردند. گوسفندها اولین حیواناتی بودند که توسط انسان ها به شکل گله ای جمع شدند. گوسفندها به تهیه غذا، لباس و سرپناه مردم کمک می کردند. انسان ها زمانی که از یک مکان به مکان دیگر حرکت می کردند گوسفندان را به شکل گله ای و به راحتی به دنبال خود می کشاندند. خرید و فروش پارچه پشمی برای بسیاری از مناطق حائز اهمیت بود. در اوایل قرن چهارم قبل از میلاد، پوشاک پشمی مورد استفاده قرار گرفت و بابل به معنی «سرزمین پشم» بود. امروزه در جهان بیش از یک میلیارد گوسفند در 200 نژاد مختلف وجود دارد.
بیش از 35 نوع نژاد مختلف گوسفند در ایالات متحده وجود دارد، در حالی که امروزه بیش از 200 نوع نژاد مختلف گوسفند در جهان موجود هستند. همه این نژادهای مختلف گوسفند را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد: نژادهای گوشتی و نژادهای پشمی. بیشتر اوقات نژادهای گوشتی دارای چهره های سیاه و نژادهای پشمی دارای چهره های سفید هستند. نژادهای گوشتی در درجه اول برای تولید مواد غذایی پرورش می یابند و نژادهای پشمی در ابتدا برای تولید الیاف مورد استفاده قرار می گیرند. هر دو نوع گوسفند هم مواد غذایی و هم الیاف را تولید می کنند.
بیشتر بره ها در بهار متولد می شوند. گوسفندهای ماده می توانند یک، دو یا سه بره به دنیا بیاورند. بعضی از گوسفندهای ماده به صورت همزمان پنج بره به دنیا آورده اند! بره ها هنگام تولد بین هفت تا پانزده پوند وزن دارند. بره ها خیلی زود بعد از به دنیا آمدن می توانند روی پاهای خودشان بایستند. گوسفندان مادر آنها را تمیز می کنند. بره ها شیر مادر خود را می خورند، رشد کرده و قوی می شوند. بره ها خیلی زود مثل مادرشان علف و یونجه می خورند. بره ها تا پنج سالگی در کنار مادر خود می مانند.
گوسفندان در بیشتر قسمت های بدن خود پشم های کرکی نرمی دارند. پشم آنها را گرم و خشک نگه می دارد. پشم گوسفندان باید سالی یکبار قیچی شود. به این کار پشم چینی گفته می شود. پشم بدن گوسفندان هر سال دوباره از نو رشد می کند. پشم چینی به گوسفندان آسیبی نمی رساند. پشم چینی بیشتر در فصل بهار انجام می گیرد. به این ترتیب یک گوسفند مجبور نیست تمام تابستان کت پشمی بپوشد! پشم یک گوسفند را پشم گوسفندی می نامند.
پشم گوسفندان در بهار چیده می شود. پشم یا پشم گوسفندی در گونی های بزرگ قرار گرفته و برای فرآوری به کارخانه پشم فرستاده می شوند. پشم گوسفندان برای پاک شدن از خاک، علوفه و لانولین شسته می شود. پس از شسته شدن و خشک کردن پشم، آن را شانه می زنند یا تحت عملیات کاردینگ قرار می دهند. کاردینگ باعث می شود تا الیاف صاف، مستقیم و یکدست شوند.
مرحله بعدی ریسندگی پشم است. در این مرحله پشم به نخ تبدیل می شود. دو نوع نخ وجود دارد؛ نخ پشمی و نخ پشمی تابیده. نخ پشمی برای تولید فرش یا ژاکت های ضخیم مورد استفاده قرار می گیرد. از نخ پشمی تابیده برای بافت پارچه های کشباف یا بافتنی استفاده می شود که از آنها برای تولید پیراهن، لباس های زنانه، کت و شلوار و سایر پوشاک های پشمی استفاده می گردد.