برچسب زنی محصولات نساجی باعث متناسب شدن نام های الیاف نساجی و دیگر عبارت های استفاده شده در برچسب زنی یا دیگر اسناد همراه با این محصولات می شود. این کار باعث می گردد تا از اطلاعات کافی برای مشتریان جهت پیشرفت توسعه بازار اطمینان حاصل شود.
محصول نساجی شامل چه چیزی می شود؟
چگونه محصول نساجی باید برچسب گذاری شود؟
همه محصولات باید اطلاعات یک برچسب را درج کنند که شامل محتوای الیاف بر روی محصول یا بر روی بسته بندی می شود. این برچسب نباید برای همیشه به پوشاک متصل باشد و ممکن است حذف گردد. اگر محصول به صورت عمده فروشی عرضه گردد، برچسب ممکن است در درون اسناد تجاری وجود داشته باشد.یک محصول نساجی شامل دو یا تعداد بیشتری الیاف است که برای 85% از محصول نهایی باید همراه با درصد الیاف، مثلا پنبه 80% پلی استر 15% نایلون 5% مشخص و برچسب زده شوند.
اگر محصول شامل دو یا تعداد بیشتری مؤلفه همراه با مقادیر مختلفی از الیاف، مثل یک ژاکت حاوی آستر باشد، باید مقدار هر کدام نمایش داده شود.هرگونه ماده تزئینی که 7% یا کمتر از محصول را ایجاد کرده باشد، از برچسب محتوای الیاف حذف می گردد.کلمه خالص (pure) فقط باید وقتی که پوشاک تنها از یک الیاف ساخته شده باشد، مورد استفاده قرار گیرد.کلمه ابریشمی (silk) نمی تواند جهت توصیف بافت هرگونه الیافی استفاده شود، مثلا ابریشم استاتی مجاز نیست.فقط نام های خاص می توانند برای الیاف نساجی مورد استفاده قرار گیرند.
برچسب زنی چیست؟
وقتی محصولات نساجی برای اهداف تولیدی یا تجاری روانه بازار می شوند، باید برچسب زنی و نشانه گذاری گردند. وقتی این محصولات برای فروش به مصرف کننده نهایی ارائه نمی شوند یا هنگامی که آنها توسط دولت در حین سفارش تحویل گرفته می شوند، ممکن است برچسب زنی یا نشانه گذاری توسط اسناد تجاری همراه جایگزین شود. نام ها، توصیفات و جزئیات محتوای الیاف نساجی باید در این اسناد تجاری درج گردد. آنها باید بر روی محصولات ارائه شده برای فروش به مصرف کنندگان عرضه شوند.
به استثنای علائم تجاری یا نام کسب و کار، اطلاعات به غیر از مواردی که توسط این دستورالعمل مورد نیاز است، باید کاملا مجزا باشند. کشورهای عضو ممکن است به زبان ملی خودشان نیاز داشته باشند تا برای برچسب زنی یا نشانه گذاری مورد نیاز توسط دستورالعمل مورد استفاده قرار گیرند.یک محصول نساجی شامل دو یا تعداد بیشتری مؤلفه است که ترکیبات مختلف آن باید یک برچسب حاکی از محتوای الیاف هر مؤلفه را داشته باشند. وقتیکه دو یا تعداد بیشتری از محصولات نساجی، ترکیبات یکسانی داشته باشند و یک واحد یکتا را شکل دهند، آنها به داشتن تنها یک برچسب نیاز دارند.دستورالعمل شامل الزامات مشخصی برای برچسب زنی موارد زیر می شود:
برچسب زنی برای اطلاع مشتری
مشتریان نیاز دارند تا از ایمن بودن کالای نساجی جهت استفاده و مواجه با استانداردهای لازم اطمینان حاصل کنند. جهت محافظت از حقوق مشتری، قانون های مشخصی وجود دارد. برچسب زنی بر روی محصول و بسته بندی آن، اطلاعات مربوط به آن را در حدود زیر فراهم خواهد کرد:
سازنده از نشانه ها بر روی برچسب جهت اطلاع مشتری و افزایش فروش استفاده خواهد کرد. با این حال مشتری وظیفه دارد تا از محصول براساس دستورالعمل درج شده بر روی برچسب، استفاده و مراقبت نماید.
مؤسسه استانداردهای بریتانیا (BSI)، محصولات و فرآیندهایی که توسط آنها ایجاد می شود را مورد آزمایش قرار می دهند. اگر محصول دارای استانداردهای لازم باشد، سازنده می تواند نشانه استاندارد Kitemark را بر روی برچسب زنی محصول نمایش دهد.
مصرف کنندگان به محصولاتی که نشان Kitemark دارند، اعتماد می کنند، چون می دانند که محصول حاوی این نشان از یک فرآیند تأیید سخت عبور کرده است و نه تنها برای استفاده ایمن است، بلکه برای اهدافی که آنها نیز طراحی شده اند، متناسب هستند.نشانه گذاری CE یک نشانه گذاری اروپایی اجباری برای محصولات نساجی، مانند محصولات مربوط به کودکان است. این علامت نشان می دهد که الزامات ضروری ایمنی و سلامتی در دستورالعمل های اروپایی ایجاد گردیده اند.
شرکت ها ممکن است نام و لوگوی خودشان را به برچسب همراه با علامت تأییده تجاری، مانند Woolmark اضافه کنند. این نوع از نشان تجاری تحت مجوز ارائه دهنده محصول می تواند استانداردهای کیفیت توافق شده را رعایت نماید.
طراحی کردن محصولات ایمن
یک طراح باید نیازهای بازار هدف و ضروریاتی که براساس آن یک محصول ایمن توسعه یافته است را در نظر بگیرد. سازنده و خرده فروش ملزم به رعایت قوانینی هستند که برای حمایت از مصرف کننده در نظر گرفته شده است. اگر محصول برای یک کودک ساخته شده است، ممکن است بخش های تیز و کوچک که هنگام جویدن یا کشیدن پاره می شوند یا روبان ها و طناب های بلندی که از وسیله خارج می شوند، موجب آسیب دیدگی یا خفگی کودک شوند. لباس خواب بچه ها نیز باید برچسب گذاری شود. مسئولیت طراح، اطمینان حاصل کردن از متناسب بودن پارچه ها، مؤلفه ها و اجزای منسوج مورد استفاده است و بایستی مسائل ایمنی و سلامتی را نیز در نظر بگیرد.
پارچه های جدید و تمکیل های پارچه ممکن است توسط یک طراح انتخاب گردد تا از ایمن و مورد درخواست بودن محصول به مشتری مطمئن شوند. پارچه ای که با محافظت UV، هایپوآلرژنیک (آزیر ایمن) شود، ممکن است انتخاب شود، مانند پارچه ای که از طریق بامبو تولید می شود. خواص الیاف طبیعی و آلی بامبو یا چوب خیزران برای پوست هر کسی که با حساسیت های پوستی و آلرژی مواجه است، سبب ایجاد مشکل نمی شود.نام هایی که ممکن است برای الیاف نساجی مورد استفاده قرار گیرد:
پشم، آلپاکا، لاما، شتر، کشمیری، موهر، آنگورا، ویکانا، یاک، گواناکو، خز و خز سمور دریایی که با اسم پشم یا مو معمولا می آیند، اما این قضیه همیشه اتفاق نمی افتد.دام یا موی اسب که همراه یا بدون نشانه ای از نوع حیوان می آیند.ابریشم، پنبه، کاپوک (پنبه درختی)، کتان یا بزرک، کنف، جوت، آباکا، آلفا و کوار. پلی یورتن، وینیل، تری وینیل، الاستودین، الاستون، الیاف شیشه ای، خلنگ، رامین، سیسال، کنف پنگالی، هنی کن و مگوای.
استات، آلجینات کلسیوم، تری استات، پروتئینی و ویسکوز.آکریلیک، کلروفیبر، فلروفیبر، مدآکریلیک، پلی آمید یا نایلون، آرامید، پلی آمید، آیوسل (لیف سلولزی بازیافتی)، پلی لاکتید، پلی استر، پلی اتیلن، پلی پروپیلن و پلی کاربامید.نام با ماده ای که از طریق آن الیاف تشکیل شده است، مرتبط خواهد بود، مثلا فلز، آسبست و کاغذ همراه یا بدون کلمه نخ یا الیاف می آیند.
محصولاتی که دارای الیاف نیستند:
سازه های محافظتی هوا، پوشاک دام، گل های مصنوعی، کاورهای کتاب، دکمه ها و سگک ها، طناب های کشتی، ریسمان و رشته، کالاهای یکبار مصرف، کلاه های ساخته شده از نمد، نمدها، پرچم ها و بنرها، کالاهای مربوط به مراسم ختم، پاتاوه، برچسب ها و نشانه ها، دست پوش ها، محصولات نساجی قدیمی، دستکش های مخصوص فر، بسته بندی، پارچه های مخصوص نقاشی، بالشتک ها، پیش نیازهای محافظتی از ورزش، کیف های پول، کیسه ها، کیف و کیسه های زینتی، موارد ایمنی، بادبان ها، حالت های تمیزکننده کفش، محافظ آستین، بازوبندهای محافظتی از آستین، تقویت کننده های لغزشی، عینک، سیگار، شانه، نگهدارنده های ماهی تابه، زیر قابلمه های دارای چندین جزء که مساحت سطحی آن از 500 سانتیمتر مربع بیشتر نشود، ملیله ها، طعم چای و قهوه، قطعات نساجی کفش (به غیر از آسترهای گرم)، محصولات نساجی برای در هم بافتگی پارچه ها و محکم نمودن آنها، کیسه های توتون، موارد استفاده در توالت، اسباب بازی ها، کالاهای مخصوص سفر و ساعت های مچی.