پارچه پلی پروپیلن چیست؟

وقتی استفاده از پلی پروپیلن افزایش یافت و در میان تعدادی از مشتریان و کاربردهای صنعتی محبوب گردید، به تدریج کشف شد که این نوع از پلاستیک می تواند به عنوان یک منسوج نیز مورد استفاده قرار گیرد. پارچه پلی پروپیلن یک منسوج بدون بافت است، یعنی مستقیما از ماده ای تولید می شود که به نخ ریسی بافندگی نیازی ندارد.

مزیت عمده پلی پروپیلن به عنوان یک پارچه به قابلیت های انتقال رطوبت آن بر می گردد، این منسوج نمی تواند هیچگونه رطوبتی را جذب کند و در عوض رطوبت از سراسر پارچه پلی پروپیلن عبور می کند. این ویژگی اجازه می دهد تا در هنگامیکه پوشاک پلی پروپیلن پوشیده می شود، رطوبت ترشح شود و سریعتر از پوشاکی که در آن رطوبت باقی می ماند، می تواند رطوبت را بخار نماید.

بنابراین این پارچه در میان منسوجاتی که در نزدیکی پوست پوشیده می شوند، محبوب گردیده است. با این حال، پلی پرو تمایل دارد تا در هنگامیکه برای لباس های زیر مورد استفاده قرار می گیرد، بوی بدن را حفظ و جذب کند و آن را در دماهای نسبتا پایین بخار نماید. پارچه پلی پرو که سریعا بخار می شود، می تواند سبب سوختگی جدی گردد و این مسئله باعث می شود تا شستشوی این پارچه در دماهای بالا غیرممکن باشد.

پارچه پلی پروپیلن چیست؟

پارچه پلی پروپیلن یک عبارت استفاده شده جهت توصیف هرگونه محصول نساجی است که از طریق پلیمر ترموپلاستیک پلی پروپیلن استخراج می شود. این نوع از پلاستیک، بخشی از گروه پلی الفین است که کریستالی جزئی و غیرقطبی محسوب می گردد. پلی پروپیلن بعد از پلی اتیلن، دومین پلاستیک متداول استفاده شده در جهان است و معمولا در بسته بندی و انواع دیگر کالاهای مصرف کننده و صنعت از آن در تولید منسوجات استفاده می شود.

این نوع از پلاستیک در اصل توسط شرکت آمریکایی فیلیپس پترولیوم در سال 1951 توسعه پیدا کرد. دو شیمیدان به نام های رابرت بنکس  و جی پل هوگن تلاش کردند تا گازوئیل را از طریق پروپیلن استخراج نمایند، اما در این فرآیند به صورت اتفاقی توانستند تا پلی پروپیلن را کشف کنند. زمانیکه تصور می شد که این آزمایش با شکست روبه رو شده است، سریعا تشخیص داده شد که این ترکیب جدید دارای پتانسیلی همانند پلی پروپیلن است که می تواند در بسیاری از کاربردها مورد استفاده قرار گیرد.

با این وجود در 1957 بود که پلی پروپیلن به ماده ای مناسب برای تولید انبوه تبدیل شد. در سال 1954، شیمیدان ایتالیایی به نام جولیا ناتا و همکارش موفق شدند تا این ماده را به پلیمر تک آرایش تبدیل نمایند و شرکت ایتالیایی مونته کاتینی سریعا به تولید این ماده برای اهداف تجاری و استفاده کاربران مشغول گردید.

پلی پروپیلن در اصل تحت نام تجاری Moplen وارد باز گردید و این نام هنوز یک نشان تجاری ثبت شده از شرکت LyondellBasell محسوب می شود. با این وجود، معمولا پیدا کردن این ماده تحت نام های پلی پروپیلن یا کوتاه شده آن، یعنی پلی پرو آسان تر است.

صندلی دسته دار حاوی سایه بان و نگهدارنده که از پارچه پلی پروپیلن ساخته شده است.پارچه پلی پرو یکی از الیاف مصنوعی سبک به شمار می آید که به طور قابل توجهی در برابر بیشتر اسیدها و قلیایی ها مقاوم است. علاوه بر این، هدایت گرمایی این ماده از بیشتر الیاف مصنوعی کمتر است که این مسئله باعث می شود تا برای پوشیدن در آب و هوای سرد بسیار مناسب باشد.

همچنین این پارچه در برابر سایش به شدت مقاوم است و می تواند در برابر حشرات و دیگر آفات ها نیز مقاومت نماید. به دلیل خواص ترموپلاستیکی قابل توجه، به آسانی می توان قالب پلاستیکی پلی پرو را به شکل ها و حالت های متنوع تبدیل نمود و آن را می توان از طریق ذوب نمودن دوباره شکل داد. این پلاستیک به ترک ناشی از تنش حساسیت زیادی ندارد.

با این وجود، رنگ آمیزی پلی پرو بعد از تولید بسیار سخت و طاقت فرسا است و شکل دادن این پارچه به منسوجات مختلف نیز کار دشواری محسوب می شود. این پارچه به آسیب UV حساس است و نمی تواند لاتکس یا اپوکسی را به خوبی بچسباند. پارچه پلی پروپیلن همانند دیگر منسوجات مصنوعی، اثرات به شدت مخربی بر روی محیط زیست دارد.