پارچه لیوسل چگونه ساخته می شود؟
تنسل از نظر شیمیایی تقریبا مشابه ریون است، اما فرآیند تا حدودی متفاوت جهت ایجاد این جایگزین ریون مورد استفاده قرار می گیرد. برخلاف فرآیندهای تولید ریون، فرآیند تولید پارچه لیوسل شامل استفاده از حلال مستقیم به جای حلال غیر مستقیم است. از تکنیک ریسندگی حلال برای تولید تنسل استفاده می شود. به کار بردن این تکنیک نشان می دهد که برخلاف حالت تولید ریون، فرآیند تولید تنسل سبب ایجاد تغییرات قابل توجهی شیمیایی به ساختار شیمیایی سلولز نمی شود.
هرچند که استخراج پارچه ها از سلولز به حدود نزدیک 200 سال پیش بر می گردد، اما استفاده از این روش برای تولید انبوه از قرن بیستم میلادی شروع شده است. این پارچه ها در اصل به عنوان جایگزینی برای ابریشم طراحی شده اند و پیشگامان پارچه های سلولزی تلاش کرده اند تا فرآیندی که کرم های ابریشم برای تولید ابریشم واقعی از آن استفاده می کنند را دوباره پیاده سازی کنند.
اولین پارچه سلولزی که به تولید انبوه رسید، ریون بود و ریون تا به امروز با بهره گیری از روش اکستروژن تولید می گردد. یکی از جدیدترین روش های تولید پارچه سلولزی، تولید بهبودهای لیوسل بر روی روش های تولید استفاده شده جهت ساخت ریون بود. تولید این محصول به کارآیی بیشتری منجر می گردد و ضایعات کمتری را به وجود می آورد و محصول تولید شده از آن نسبت به ریون، ماده مصنوعی کمتری دارد.
فرآیند تولید
قطعات کوچکی از چوب درختان سخت، مانند چوب درخت بلوط یا صنوبر به عنوان مواد اولیه برای سلولز مورد استفاده قرار می گیرد که آنها برای تولید پارچه به کار می روند. درختان استفاده شده برای این هدف معمولا در مزارع مخصوص رشد درخت به عمل آوری می شوند. وقتی درخت به کارخانه تولید تنسل وارد می شود، آنها ابتدا به تکه های کوچکی خرد می شوند و در خمره های هضم کننده مواد شیمیایی بارگذاری می شوند تا قطعات نرم شده و به خمیر تبدیل گردند.
سپس خمیر (پالپ) در آب شسته می شود و ممکن است جهت ضد عفونی کردن آن از سفید کننده نیز استفاده گردد. در ادامه خمیر در یک شیت خشک می گردد و در درون ماسوره ها غلتک داده می شود. بیشتر غلتک های سلولز عظیم هستند و وزنی حدود 500 پوند دارند. سپس شیت ها به اندازه های تقریبی مربع در هر اینچ شکسته می شوند و این مربع ها در خمره های تحت فشار و حرارت داده شده آمینو اسید قرار می گیرند که به عنوان حلال اولیه برای تولید پارچه لیوسل از آنها استفاده می شود.
وقتی سلولز در درون یک مایع شفاف حل می شود، از طریق نخ ریس ها تصفیه شده و پمپاژ می گردد. زمانیکه سلولز تحت فشار نخ ریس ها (اسپینرت ها) قرار می گیرد به الیاف بلند و نازک تبدیل می شود. الیاف حاصل شده در خمره رقیق آمینو اسید جهت تنظیم شدن غوطه ور می گردند و سپس با آب بدون املاح معدنی شسته می شوند.
الیاف لیوسل سپس خشک می گردند و یک روانکاری، مانند سیلیکون یا صابون برای آنها به کار برده می شود. اکنون الیاف در حالتی به نام تو (tow) در نظر گرفته می شوند و این دسته های تو در یک تاب دهنده که الیاف را فشرده می کند، قرار می گیرند. در ادامه این الیاف کارد می شوند و به صورت رشته های نخ جداگانه و سفارشی در می آیند. در آخر الیاف برش خورده می شوند و برای تبدیل شدن به انواع مختلفی از محصولات آماده می گردند.
فرآیند تولید تنسل در مقایسه با ریون به گام ها و زمان کمتری برای ساخت نیازمند است. همچنین از آنجا که آمینو اسید جهت تولید این پارچه مورد استفاده قرار می گیرد، می توان این پارچه را دوباره بازیابی کرد و پارچه لیوسل که کمتر مواد را نسبت به ریون مصرف می کند، تولید کرد. در حالت کلی می توان 9 مرحله را برای تولید لیوسل متصور شد:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
