گواهینامه های موجود برای پارچه توییل

گواهینامه های موجود برای پارچه توییل

انواع مختلفی از گواهینامه ها ممکن است با توجه به نوع پارچه ای که بافت توییل از آن ساخته می شود، در دسترس باشند. مثلا اگر بتوان ثابت کرد که پارچه توییل با روش های سازگار با محیط زیست و پایدار پرورش داده شده است، می توان گواهینامه ارگانیک را از وزارت کشاورزی آمریکا (‏USDA) دریافت کرد.علاوه بر این، گواهینامه از سوی سازمان های غیر دولتی تایید کننده ارگانیک، مانند استاندارد جهانی منسوج ارگانیک (‏GOTS)‏ نیز ممکن است برای این نوع پارچه ارائه شود.

اگر پنبه مورد استفاده برای تولید پارچه توییل، پنبه پیمایی باشد که در ایالات متحده رشد کرده است، این امکان وجود دارد که این پارچه توسط انجمن حمایت آمریکا (‏ASA) ‏تایید شود. این انجمن یک نهاد قانونی مستقل است که بر تولید پنبه پیما در ایالات متحده نظارت می کند.برای انواع بافت توییل که از الیاف طبیعی ساخته نشده اند، چند گواهی مختلف وجود دارد که ممکن است در دسترس باشند. گواهینامه استاندارد جهانی بازیافت (‏GRS) به شرکت هایی که پارچه مصنوعی با مواد کاملا بازیافتی تولید می کنند، اهدا می شود، اما دستیابی به این نوع گواهینامه دشوار است.

با این حال تعدادی از استانداردهای تولید وجود دارند که تمام محصولات مصنوعی در صورتیکه برای استفاده مصرف کننده مناسب باشند، باید این الزامات را برآورده کنند. به عنوان مثال، تمام پارچه های مصنوعی باید با استانداردهای ایزو 9001 مطابقت داشته باشند و اگر آنها در ایالات متحده ساخته شوند، باید با استانداردهای ساخت موسسه ملی استاندارد آمریکا (‏ANSI) سازگار باشند.

چه انواع مختلفی از پارچه توییل وجود دارد؟

چند نوع الیاف طبیعی و مصنوعی مختلف برای ساختن پارچه توییل استفاده می شوند و این پارچه نیز می تواند در الگوهای مختلف ساخته شود. در اینجا چند مثال از انواع مختلف توییل آورده شده است:

• توییل طبیعی: برخی از انواع پارچه توییل از الیاف طبیعی مانند پنبه ساخته شده اند.
• توییل مصنوعی: انواع دیگر پارچه توییل از منسوجات مصنوعی مانند پلی استر ساخته می شوند.
• توییل زیگ زاگ: این نوع از توییل رایج ترین شکل این بافت محسوب می شود. توییل زیگ زاگ، الگوی مورب دارد که این نوع بافت را قابل تشخیص می سازد.
• توییل چپ و راستی (Herringbone twill): برخی از متخصصان نساجی، طرح چپ و راست را به عنوان پارچه خاص خود در نظر می گیرند، اما در واقع از توییل مشتق شده است. این نوع پارچه یک الگوی زیگزاگ شاخص را نشان می دهد که با نخ های تار و پود که رنگ های مختلف دارند، انجام می شود.
• توییل لوزی: وقتی توییل لوزی در یک پارچه کامل دیده می شود، در ظاهر نوعی لوزی را تشکیل می دهد که از چندین خط متمرکز تشکیل شده اند. این لوزی ها به موازات یکدیگر در سراسر پارچه مرتب می شوند. هر چند که این نوع توییل گاهی اوقات برای پوشاک مورد استفاده قرار می گیرد، اما دیدن آن به عنوان یک الگو در فرش نیز معمول است.
• توییل نقشه لوزی (Diaper twill): از این نوع توییل در اصل برای ساختن نقشه لوزی استفاده می شود و یک الگوی پیچیده از لوزی را نشان می دهد.
• توییل شکسته: این نوع توییل پاره یا آسیب دیده نیست و به سادگی یک الگوی متناوب را نمایش می دهد.
• توییل بلند: این نوع توییل با عبور بیشتر رشته های تار با یک رشته بافتنی بافته می شود که منجر به ظاهر کشیده می گردد.

پارچه توییل چه تأثیری بر محیط زیست می گذارد؟

تأثیر محیطی ناشی از تولید پارچه توییل با توجه به نوع الیافی که در تولید آن استفاده می شود، متفاوت است. مثلا الیافی که از منابع طبیعی به دست می آیند، به طور کلی تأثیر محدودی بر محیط زیست دارند، اما پارچه های مصنوعی به طرق مختلف برای اکوسیستم جهانی مضر هستند.

علاوه بر این، روش هایی که برای ساختن پارچه به کار می روند بر محیط زیست تأثیر می گذارند. در حالی که تولید پنبه ذاتا پایدار است، اما استفاده از روش هایی که تولید این ماده را برای محیط زیست مضر می کنند آسان است. با این حال تولید مواد مصنوعی مانند پلی استر ذاتا برای محیط زیست مضر هستند، اما ممکن است از فرآیندهای تولیدی که این تأثیر زیست محیطی را محدود می کند، استفاده شود.

پنبه یک منبع تجدید پذیر است، اما وقتی از شیو ه های کشاورزی نامناسب برای رشد این محصول استفاده می شود، فرسایش خاک رخ می دهد. علاوه بر این، اگر از کودها و آفت کش های مضر برای کشت پنبه استفاده شود، این مواد شیمیایی سمی می تواند وارد منبع آب شود. فرآوری پنبه در پارچه می تواند بدون استفاده از مواد مضر انجام شود، اما برخی از تولید کنندگان ممکن است در این فرآیند از مواد شیمیایی سود آور برای صرفه جویی در زمان و پول استفاده کنند.

هر چند مهم نیست که چه عوامل منفی برای تولید پنبه مورد استفاده قرار می گیرند، چون این ماده زیست تخریب پذیر است، یعنی به سرعت توسط محیط زیست شکسته و بازیابی می شود. علاوه بر این، بسیاری از تولید کنندگان پنبه تنها از روش های ارگانیک و پایدار برای ساختن الیاف نساجی خود استفاده می کنند. شما می توانید این شرکت ها را با جستجو به دنبال برچسب هایی مانند USDA، GOTS، و ASA پیدا کنید.

تولید پلی استر که تقریبا به اندازه پنبه برای ساختن توییل به کار می رود، ذاتا برای محیط زیست مضر است. این پارچه از نفت ساخته می شود که یک منبع تجدید ناپذیر است و از تعدادی مواد شیمیایی سمی برای استخراج پلیمرهای قابل استفاده از این ماده مثل"سوخت های فسیلی" استفاده می شود.

هیچ راهی برای جلوگیری از آلودگی ناشی از تولید پلی استر وجود ندارد، اما می توان این آلودگی را با فرآیندهای تولیدی پیشرفته کاهش داد.با این حال وقتی پلی استر ساخته می شود، به ناچار محیط زیست را آلوده خواهد کرد، چون زیست تخریب پذیر نیست. صدها سال پس از تجزیه لباس های پنبه ای، هنوز پارچه های پلی استری در جنگل ها، اقیانوس ها و آبراه های وجود خواهند داشت.