پارچه بامبو چیست؟

پارچه بامبو چه نوع پارچه ای است؟

اصطلاح پارچه بامبو به طور گسترده به تعداد مختلفی از منسوجات که از طریق گیاه بامبو تولید می شوند، اشاره دارد. پارچه ها به مدت هزاران سال از طریق بامبو تولید گردیده اند، اما فرآیند تبدیل کردن این چوب سخت و سریع الرشد به پارچه فقط در زمان معاصر به طور کامل انجام گرفته است. داستان پارچه بامبو عجیب و غریب است.

وقتی بعضی از انواع این پارچه از نظر زیست محیطی پایدار هستند و به صورت اخلاقی تولید می شوند، انواع دیگر ممکن است به محیط زیست یا کارگرانی که آن را به وجود می آورند، آسیب وارد نماید. جهت اطمینان از اینکه بهترین نوع پارچه بامبو را انتخاب می کنید، مهم است که بیشتر در مورد صنعت نساجی اطراف محل زندگی خودمان اطلاع داشته باشید.

پارچه بامبو چگونه تولید می شود؟

با توجه به نوع پارچه ای که به وجود می آید، منسوجات بامبو می توانند با استفاده از تعدادی روش مختلف تولید گردند. عمده پارچه بامبو تولید شده در سراسر جهان، بامبو ویسکوز است که اگرچه تولید آن آسان است، اما اثرات مخربی بر روی محیط زیست دارد و محیط کاری خطرناکی به وجود می آورد.برای اشاره به هر نوع از پارچه ای که با استفاده از روش ویسکوز توسعه یافته در اوایل قرن 20 میلادی ساخته شده است، از واژه ویسکوز استفاده می شود.

این نوع از پارچه، جدیدترین نسخه ریون (نوعی پارچه نیمه مصنوعی) محسوب می شود که در اصل برای تقلید کردن از خواص مطلوب ابریشم توسعه پیدا کرده است. فرآیند تولید ویسکوز ریون بسیار طولانی و زمانبر است و به شدت بدون مصرف است. نوع دیگری از پارچه ساخته شده با سلولز، مقادیر زیادی ضایعات تولید می کند، اما این ضایعات در صورتیکه فرآیند تولید درستی مورد استفاده قرار گیرد، می تواند به صورت پایدار مدیریت شود. با این حال ضایعات تولید شده به وسیله تولید ویسکوز ریون، آلوده به کربن دی سولفید هستند. کربن دی سولفید یک ماده شیمیایی سمی است که می تواند مشکلات زیادی برای سلامتی به وجود آورد.

تولید ویسکوز ریون با استخراج سلولز از خمیر (پالپ) چوب آغاز می شود. چوب به تکه های کوچکی شکسته می شود و جهت از بین بردن سلولز در معرض حلال های شیمیایی قرار می گیرد. چند فرآیند مختلف برای ساختن ویسکوز ریون مورد استفاده قرار می گیرد و تقریبا همه آنها شامل مواد شیمیایی مضر اضافی مانند سود سوزآور هستند.

برای تولید پارچه ای که قابلیت پوشیدن داشته باشد، سلولز استخراج شده در درون شیت ها فشرده می گردد، در معرض کربن دی سولفید قرار می گیرد و سپس تصفیه می شود. از طریق یک نخ ریس به سلولز فشار وارد می شود و باعث می گردد تا سلولز به رشته ها تبدیل گردد. این رشته ها در خمره ای از اسید سولفوریک برای تولید نخ های فیلامنتی غوطه ور می شوند و سبب می گردند تا این فیلامنت ها به نخی که می تواند به پارچه بافته شود، ریسیده شوند. در حالت کلی می توان این فرآیند ساخت را به سه مرحله خلاصه کرد:

• استخراج کردن سلولز بامبو: برگ های بامبو و گام های درونی نرم از طریق کنده های سخت بامبو خرد می شوند.
• خیساندن الیاف بامبو: الیاف بامبوی خرد شده در محلول آنزیم طبیعی خیسانده می شوند.
• ریسیدن الیاف: سپس الیاف شسته می شوند و به نخی که می تواند به پارچه بافته شود، ریسیده می گردند.

در عوض سلولز بامبو را می توان با فرآیند تولید حلقه بسته ایجاد نمود. برخلاف فرآیند استفاده شده جهت تولید ویسکوز ریون، تولید ریون حلقه بسته از نظر شیمیایی باعث تغییر ساختار سلولزی که مورد استفاده قرار می گیرد، نمی شود، در نتیجه پارچه را می توان کاملا ارگانیک در نظر گرفت.

وقتی حلال استفاده شده جهت تولید سنتی ویسکوز ریون به ضایعات تبدیل می شود، معمولا در زیست کره به انتها می رسد و حلال استفاده شده در تولید ریون حلقه بسته می تواند بارها و بارها مورد استفاده مجدد قرار گیرد که منجر به تأثیر زیست محیطی اندک این صنعت می شود.

پارچه بامبو با روش های تولیدی که سلولز را استخراج نمی کند، بیشترین کیفیت را به دست می آورد. در عوض، از آنزیم طبیعی بر روی الیاف چوب بامبوی خرد شده استفاده می گردد و این الیاف سپس شسته و به نخ ریسیده می شوند. این نخ معمولا یک بافت ابریشمی دارد و پارچه ساخته شده با این فرآیند، گاهی اوقات لنین بامبو (bamboo linen) نیز نامیده می شود.

وقتی پارچه بامبو با این روش ساخته می شود، از نظر زیست محیطی مخرب نیست و منسوج حاصل از آن قوی و با دوام است. با این حال، بیشتر انواع پارچه بامبو با این فرآیند مکانیکی تولید نمی شوند. برای مطمئن شدن از اینکه به بالاترین کیفیت برای پارچه بامبو دست پیدا می کنید، اطمینان حاصل کنید که این پارچه به جای فرآیند شیمیایی از طریق روش های مکانیکی ساخته می شود.