پارچه مش چه نوع پارچه ای است؟
چند نسخه متفاوت از پارچه مش وجود دارد، اما این نوع از پارچه به واسطه وزن سبک و بافت نفوذ پذیر دسته بندی می گردد. برخلاف بیشتر انواع پارچه که به صورت متراکم بافته می شوند، پارچه مش دارای بافت شل است که باعث می گردد تا صدها سوراخ ریز در هر لباس مش وجود داشته باشد. ایده پارچه مش حدود هزار سال است که مطرح گردیده است، مثلا همه نوع تورهای موجود از مش ساخته شده اند و این ماده جهت تولید وسایلی مانند ننو (تخت یا تخت خوابی که از کرباس یا تور درست شده) نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
با این حال تا اواخر قرن نوزدهم هیچ یک از تولیدکنندگان منسوج به فکر استفاده از مش برای تولید لباس نیفتادند. وقتی لوئیس هاسلم (کارخانه دار انگلیسی) به همراه عمه اش در حال پیاده روی در هوای سرد بود، فکر استفاده از مش برای پارچه به ذهنش خطور کرد. او متوجه شد که دستکش های عمه اش حاوی سوراخ است، اما وقتی از عمه اش در مورد گرمی یا سردی دستانش سئوال کرد، او عنوان نمود که هنوز دستانش گرم است.
هاسلم مجذوب این قابلیت شد و آزمایشاتی را با پارچه های کشباف شل آغاز نمود. او شرکتی نساجی به نام Aertex را پایه گذاری نمود که اولین تولید کننده پارچه مش در جهان بود. این شرکت دیگر فقط عرضه کننده پارچه مش نیست، اما در میانه دهه 1980 میلادی، منسوجات تولید شده توسط این شرکت آنچنان محبوب شده بودند که اغلب توسط فرهنگ های عامه پسند شبکه ام تی وی (MTV) پوشیده می شدند. این موج محبوبیت تا حدی به دلیل به کار گیری پارچه مش شرکت Aertex به عنوان ماده اولیه لباس ورزشی برای کفش و لباس بین المللی شرکت آدیداس تقویت شد.
با شروع دهه 1980 میلادی، طیف بیشتری از شرکت ها به تولید پارچه مش روی آوردند و در سال های بعد برای این پارچه تعدادی زیر گروه به وجود آمد. تقریبا مش در هر حالتی از مواد مصنوعی مانند پلی استر و نایلون ساخته می شود. بعضی از صادرکنندگان پارچه عنوان کرده اند که سبک بافت مورد استفاده در تی شرت های یقه دار (Polo shirts) برندهای محبوبی مانند لاکست نوعی مش است، اما با توجه به اینکه اختلاف نظر قابل توجهی در این نوع تعیین وجود دارد، لذا ما در این مقاله فقط به بررسی پارچه مش سنتی و تغییرات آن مانند پاورمش و پاورنت (powernet) خواهیم پرداخت.
پارچه مش چگونه تولید می شود؟
پارچه مش با توجه به نوع الیافی که آن را تشکیل داده است، با تکنیک های مختلفی ساخته می شود. اگرچه نایلون و پلی استر در بسیاری از روش ها مثل هم هستند، اما پلی استر که چند دهه بعد از نایلون توسعه پیدا کرده است از فرآیندهای تولید پیشرفته تری برخوردار است. هر چند که فرآیند استفاده شده برای تولید این دو نوع از الیاف پارچه متفاوت است، اما فرآیند تولید برای هر نوع از الیاف با پالایش و تصفیه کردن نفت خام شروع می شود. مونومرهای پلی آمید از نفت استخراج می گردند و این مونومرها با انواع مختلفی از اسیدها برای تولید پلیمر واکنش برقرار می کنند.
این پلیمرها معمولا بعد از اینکه واکنش نشان می دهند، سفت می شوند. سپس ذوب می گردند و برای تولید رشته های پلیمر از اسپینرت (نخ ریس) عبور داده می شوند. وقتی این رشته ها سرد می گردند، می توان آنها را بر روی ماسوره پیچید و به کارخانه های نساجی برای تبدیل آنها به پارچه مش منتقل نمود.
تولید کنندگان پارچه مش در بیشتر حالت ها، الیاف پلی استر یا نایلون را قبل از اینکه به پارچه بافته شوند را رنگ آمیزی می کنند.
تولید کنندگان منسوج می توانند این الیاف بافتنی را در روش های مختلفی به انواع گوناگون مش در بیاورند. مثلا بیشتر انواع مش از الگوی مربعی استفاده می کنند، چون این الگو بیش از هزار سال است که کارآیی خود را ثابت نموده است. با این حال بیشتر حالت های کنونی مش، مانند پارچه توری ممکن است از طریق ساختار شش ضلعی بافته شوند.در کل فرآیند تولید پارچه مش را می توان به صورت زیر خلاصه نمود: