انواع مختلف پارچه اسپندکس

چه تفاوتی بین انواع مختلف پارچه اسپندکس وجود دارد؟

حتی وقتی روش های تولید مختلف برای تولید اسپندکس مورد استفاده قرار می گیرد، محصول نهایی از نظر شیمیایی یکسان است. با این حال به دلیل نام های مختلفی که برای توصیف این پارچه استفاده می شود، احتمال گیج شدن وجود دارد.

اسپندکس: این عبارت به یک نام تجاری اشاره ندارد و در حقیقت کلمه اسپندکس (Spandex) به هم ریخته واژه اکسپندس (expands) است. اسپندکس هرگز عبارت اصلی برای اشاره به پارچه الاستین نبوده است، اما این عبارت در ذهن مصرف کنندگان باقی مانده است و امروزه بیشتر آمریکایی ها و کانادایی ها برای اشاره به این منسوج از این واژه استفاده می کنند.

• الاستین: بیشتر اروپایی ها از انواع مختلف عبارت الاستین برای اشاره به این نوع از پارچه استفاده می کنند. الاستین صحیح ترین عبارت از نظر شیمیایی برای اشاره کردن به این پارچه به شمار می آید.
• لاکرا: این نام به عنوان نشان تجاری شرکت دوپونت شناخته می شود. فقط اسپندکس ساخته شده توسط شرکت دوپونت را می توان لاکرا نامید، اما این پارچه از نظر شیمیایی به پارچه هایی که اسپندکس یا الاستین خوانده می شوند، شبیه است و همان ویژگی ها را داراست.

پارچه اسپندکس چه تأثیری بر محیط زیست دارد؟

در حالت کلی اسپندکس بر روی محیط زیست تأثیر منفی دارد. این تأثیر به اندازه تأثیر منفی دیگر انواع پارچه های مصنوعی چشمگیر نیست، اما قطعا این تأثیر مخرب وجود دارد و در حال حاضر هیچ راه حل عملی برای مهار تخریب محیط زیست توسط پارچه اسپندکس پیشنهاد نشده است.

اگر فقط روش های تولید استفاده شده برای ایجاد اسپندکس در نظر گرفته شود، این پارچه بر روی محیط زیست تأثیر تخریبی زیادی ندارد. مواد مصنوعی خاصی مانند نایلون مستقیما از منابع تجدید ناپذیری مانند زغال سنگ و نفت خام استخراج می شوند، اما الاستین کاملا از مواد شیمیایی سنتز شده در تنظیمات آزمایشگاهی ساخته می گردد.

بنابراین تولید الاستین به انرژی بسیار بالایی نیاز دارد، اما اگر از منابع انرژی تجدید پذیر برای تولید پیش پلیمرهایی که این پارچه را تشکیل می دهند، استفاده می شود، می توان این مشکل را حل نمود. این احتمال نیز وجود دارد که همان مشکلات سلامتی که کارگران در فرآیند تولید پلی اورتان با آن مواجه بودند، در تولید اسپندکس نیز گربیان گیر آنان باشد، اما تحقیقی در مورد این موضوع انجام نشده است.

علاوه بر این، ممکن است که ایزوسیانات ها (مواد شیمیایی سمی که معمولا در پلی اورتان یافت می شوند) در اسپندکس نیز وجود داشته باشند، اما مشخص نیست که در تولید اسپندکس این ماده به کار رود.تأثیر زیست محیطی قابل توجه الاستین بعد از اینکه به مصرف کنندگان فروخته شد، خود را نشان می دهد. مشخص شده است که 60 درصد از ضایعات منابع آبی ایالات متحده از الیاف نساجی زیست تجدید ناپذیر تشکیل شده است و لباس ها و الیاف ساخته شده از اسپندکس بخش عظیمی از این ضایعات را به خود اختصاص می دهند.

حتی اگر اسپندکس به شکل مناسب و درستی در محل های دفن زباله یا دیگر نواحی طراحی شده برای از بین بردن زباله دفع شود، باز هم الیاف ریز این ماده در صورتیکه لباس های ساخته شده از الاستین مورد شستشو قرار گیرند، به منابع آبی وارد می گردند و زندگی آبزیان را با خطر رو به رو می کنند، کیفیت آب آشامیدنی را کاهش می دهند و در نهایت با ایجاد توده های عظیمی از زباله که به طور مداوم در اقیانوس های جهان جمع می شوند، آلودگی بیشتر محیط زیست را منجر می گردند.

الاستین و دیگر منسوجات زیست تجزیه ناپذیر حتی پس از اینکه تمدن بشری نیز از بین برود، باز هم در این جهان وجود خواهند داشت و روش های شناخته شده ای برای تبدیل کردن پارچه های اسپندکس و مواد مشابه به یک محصول زیست تجزیه پذیر وجود ندارد. دفع ایمن و شستشوی محدود تنها روش های کاستن از تأثیر زیست محیطی این پارچه به شمار می آیند.

گواهینامه های موجود برای پارچه اسپندکس

چون پارچه اسپندکس کاملا مصنوعی است، لذا گواهینامه های ارگانیک و بدون موجودات جهش یافته از نظر ژنتیکی به این محصول اعطا نمی شود. با این حال اگر این پارچه از طریق مواد کاملا بازیافتی تولید گردد، ممکن است توسط استاندارد جهانی بازیافت مورد تأیید قرار گیرد. با این وجود این روش تولید تا حدودی محدود و کمیاب است و استفاده از مواد بازیافتی موجب کاهش تأثیر زیست محیطی این محصول پس از ورود به بازار مصرفی نمی شود.