پارچه جوت چیست؟

پارچه جوت چه نوع پارچه ای است؟

پارچه جوت نوعی الیاف منسوج ساخته شده از گیاه جوت یا کنف هندی است. هر چند که تفاوت اندکی بین گونه های گیاه شناسی جوت وجود دارد، اما یکی از گونه های اصلی استفاده شده برای تولید پارچه جوت، کورکوروس اولیتوریوس = Corchorus olitorius است. با این حال، گونه های دیگر جوت به نام کورکوروس کپسولاریس = Corchorus capsularis حتی با وجود سختی کاشت باز هم برتر در نظر گرفته می شوند.

پنبه به عنوان یکی از محصولاتی شناخته می شود که به بیشترین میزان از طریق الیاف مبتنی بر گیاه تولید می گردد، اما جوت هم از این نظر در جایگاه دوم قرار دارد. هر چند که جوت در دنیای غرب زیاد محبوب نیست، اما به عنوان یکی از الیاف اصلی ساخت منسوجات در هند و کشورهای همسایه خود را به اثبات رسانده است. گیاه جوت بیش از 10 فوت رشد می کند و الیاف استخراج شده از این گیاه در رشته های طویل برداشت می گردند.

بنابراین الیاف جوت در میان الیاف منسوج طبیعی جهان، بلندترین آنهاست. جوت در شرایط مشابه با برنج رشد می کند و این گیاه برای نواحی گرم که موسم بارندگی سالیانه دارند، بسیار مناسب است. این محصول زراعی نمی تواند در هوای گرم رشد کند و سطح رطوبت محیط تقریبا 80 درصد برای تولید جوت مورد نیاز است.

تاریخچه جوت

جوت برای اهداف نساجی در حدود حداقل 5 هزار سال پیش در شبه قاره هند پرورش داده شده است. شواهد اولیه برای تولید این الیاف گیاهی به حداقل 3 هزار سال قبل از میلاد بر می گردد، اما این امکان کلی نیز وجود دارد که تمدن دره سندیا جوامع قبلی، بیش از این تاریخ برای تولید الیاف، جوت را کاشته باشند.

حتی با وجود اینکه تولید پنبه در هند محبوب بود، اما جوت در توسعه جامعه هند قبل از تأثیرات استعمار اروپا، نقش بسیار مهمی ایفا کرده است. با بیشتر شدن مداخله بریتانیا در امور هند، جوت به یک محصول زراعی سودآور تبدیل شد که به عنوان منبعی به تلاش های استعماری بریتانیا کمک می کرد.

هر چند که جوت برای چندین قرن در اسکاتلند نیز پرورش داده شده است، اما تولید جوت در ایالت بنگال و بخش های دیگری از هند به سرعت فراتر از تولید اسکاتلند شد. به دلیل سود زیاد حاصل شده توسط اشراف هندی از جوت، بسیاری از تولید کنندگان اسکاتلندی جوت برای مشارکت در این شکوفایی اقتصادی به این مستعمره بریتانیا مهاجرت نمودند. تولید جوت به عنوان بخش مهمی از اقتصاد امپراطوری بریتانیا تا اواخر قرن نوزدهم میلادی باقی ماند و پس از استقلال هند، جوت به صادرات اصلی این کشور مبدل گردید.

با این وجود، توسعه الیاف مصنوعی سبب گردید تا تولید جوت در نیمه پایانی قرن بیستم با کاهش مواجه شود، اما این کاهش تولید تا اوایل قرن بیست و یکم بیشتر دوام نداشت و تولید این الیاف گیاهی دوباره به عامل اصلی اقتصادی در بنگال، بنگلادش و دیگر نواحی شبه قاره هند تبدیل گردید.

ویژگی های جوت

جوت یک الیاف نسبتا زبر است و برای تولید پوشاک خیلی مناسب نیست، مگر اینکه از فرآیند تولید گسترده ای عبور کرده باشد. در عوض سختی و دوام پذیری جوت باعث شده است تا این محصول برای کاربردهای صنعتی ایده آل باشد. بیشتر انواع پارچه های جوت با شبکه های بافتنی نخ ضخیم، شل هستند.

هر چند که جوت به راحتی آب را جذب می کند، اما سریع نیز خشک می شود و در برابر ساییدگی و لکه دار شدن بسیار مقاوم است. با این حال چون جوت از طریق گیاه تولید می شود، زیست تجزیه پذیر بودن آن نسبتا سریع است و دوام پذیری طولانی مدت آن در کاربردهای محیط بیرون شناخته شده نیست.

بیشتر انواع الیاف جوت به رنگ قهوه ای روشن هستند، اما بعضی از گونه های سفید مایل به خاکستری نیز وجود دارند. به طور کلی، شکل های سفید رنگ جوت نسبت به گونه های قهوه ای رنگ از کیفیت پایین تری برخوردار هستند، اما جوت سفید ممکن است برای کاربردهای تولید پوشاک مناسب تر باشد. الیاف جوت چون ضخیم و قابل انعطاف است، به طور کلی کار کردن با آن آسان می باشد.

از انجاییکه این الیاف در حالت فرآوری نشده به صورت طویل و براق هستند، پس تولید کردن نخ از آنها نسبتا ساده است. جوت قابلیت تنفس عالی دارد، اما به طور طبیعی زیاد گرما را حفظ نمی کند که این مسئله باعث می گردد تا برای اقلیم های گرم و مرطوب زیاد ماده ایده آلی برای تولید پوشاک نباشد.