پارچه کشمیر چه نوع پارچه ای است؟
کشمیر نوعی پشم است که از طریق موی نوع خاصی از بز بومی در بیابان گبی و آسیای میانه تولید می شود. کشمیر مدت طولانی به عنوان یکی از نرم ترین و لوکس ترین انواع موجود پشم در نظر گرفته شده و به عنوان ماده ای برای تولید ژاکت، روسری و دیگر لباس های سبک وزن مخصوص آب و هوای سرد به شدت محبوب گردیده است.
هر چند که خاصیت عایق بودن کشمیر به اندازه دیگر انواع پشم نیست، اما نرمتر و ریزتر از دیگر گونه های پشم است. این مسئله امکان بافت کشمیر در تراکم بالاتر، اما در پارچه نازک را مهیا نموده است. این نوع از پشم نمی تواند همچون پشم گوسفند معمولی، گرما را حفظ نماید، اما برای تماس مستقیم به پوست به اندازه کافی نرم بوده که مزیتی برای تولید کاربردهایی مثل لباس زیر و زیر پیرهنی محسوب می گردد. نگرانی هایی در مورد طرز رفتار با بزهای کشمیر وجود دارد، اما تولید پشم کشمیر را قطعا پایدار و اخلاقی می توان به حساب آورد.
تاریخچه پارچه کشمیر
سابقه پرورش بزهای کشمیر در مغولستان و در ناحیه کشمیر، قدیمی تر از تاریخ های ثبت شده است. منابع موجود، تولید این پارچه را به قرن سوم میلادی نسبت داده اند، اما نشانه هایی از تولید پشم کشمیر در زمان های بسیار دورتری نیز وجود دارد. تجارت با ترکستان سبب وارد شدن پشم کشمیر به منطقه خاورمیانه گردید. مسیرهای تجاری این منطقه، این پارچه به شدت نرم را به کشورهای اروپایی رساندند.
پشم کشمیر به خصوص در فرانسه به شدت محبوب گردید و بازرگانان برای بازگرداندن این ماده خارق العاده به بازارهای پر رونق اروپا از مسیرهای تجاری مخاطره آمیز نیز استفاده نمودند. تولید پشم کشمیر تا قرن نوزدهم میلادی یکی از صنایع اصلی در سراسر اروپا به شمار می رفت و تجارت این پشم در مناطق جغرافیایی گسترده ای باعث به وجود آمدن مزیت اقتصادی شده بود. گله داران سنتی بز در آسیای میانه تا به امروز از مزیت تجارت کشمیر سود برده اند و علاقه به این الیاف به شدت نرم در سراسر جهان همچنان بالاست.
پارچه کشمیر امروزی
امروزه پشم کشمیر عمدتا در چین تولید می گردد، اما هنوز هم اقتصاد محلی کشمیر در کشورهای آسیای میانه پر رونق است. تولید کشمیر با افزایش جمعیت و کاهش فقر همچنان ادامه پیدا کرده است و این احتمال وجود دارد که چین در آینده نیز همچنان صادر کننده عمده این محصول باقی بماند. هر چند که تولید کنندگان زیادی در چین وجود دارند که منسوجات را به صورت غیر اخلاقی تولید می کنند، اما تولید کنندگانی که به مباحث اخلاقی در زمینه تولید کشمیر در چین اهمیت می دهند، کم نیستند.
هر چند که امروزه الیاف حاصل شده از دام به دلیل نگرانی هایی در زمینه رعایت حقوق حیوانات از چرخه تولیدات صنعت مد خارج شده اند، اما جایگزین مصنوعی پایداری برای کشمیر ابداع نگردیده است. تولید کنندگان منسوج برای دهه ها انتظار داشتند که مردم دنیا به تدریج شروع به پوشیدن تنها پارچه های مصنوعی کنند، اما در عوض عکس این قضیه اتفاق افتاد. اقتصاد جهانی به تدریج به سمت تجارت منصفانه و روش تولید منسوج پایدار حرکت نمود.
ترکیب پارچه کشمیر با جدیدترین استانداردهای ارگانیک و استفاده از روش های تولید عاری از خشونت باعث شده است تا تکامل تجاری این منسوج در قرن بیست و یکم همچنان ادامه داشته باشد. این یک واقعیت مسلم است که هیچ ماده ای با درخشندگی و براقیت پشم کشمیر بافته شده ریز برابری نمی کند و مردم به تولیدات کشمیر تا زمانیکه در بازار موجود باشند، توجه خواهند کرد.