پارچه موز چه نوع پارچه ای است؟
درست همانطور که انتظار می رود، پارچه موز (banana fabric) گونه ای از پارچه است که از طریق موزها تولید می شود. بخش های میوه ای له شده و نرم در تولید پارچه نقشی ندارند، اما پوسته های بیرونی و داخلی هر دو الیاف کاملی محسوب می شوند.
پارچه های موز درست همانند کنف که از طریق بخش ساقه و گل تولید می شوند، به وسیله ساقه ها و پوسته های موز که الیاف لازم را برای تولید محصولات نساجی حاصل می کنند، تولید می گردند. این شیوه در حقیقت برای چندین قرن مورد استفاده قرار گرفته، اما دنیای مد غرب تنها چند وقتی است که از پتانسیل موز معمولی برای ساخت منسوجات بهره می گیرد.
تاریخچه پارچه موز
احتمالا کشور فیلیپین، اولین منطقه ای باشد که پوسته ها و ساقه های موز در آنجا به الیاف تبدیل شده است. این جزیره زنجیره ای، محلی بی نظیر برای نگهداری درختان موز است، به همین دلیل مردم بومی این منطقه برای میلیون ها سال به تولید پارچه های موز مشغول بوده اند.
چندین فرهنگ آسیایی دیگر، الیاف مبتنی بر موز را آزمایش کرده اند، اما این مفهوم هرگز به اندازه کشور فیلیپین از قدمت و سابقه زیادی برخوردار نبوده است. هند یکی از کشورهایی است که به تدریج توانسته تا به عنوان قطب الیاف موز جهان، جایگزین فیلیپین گردید.
با افزایش مراودات غربی ها با کشورهای جنوب شرقی آسیا، تولید کنندگان منسوج در بریتانیا و ایالات متحده در مورد پتانسیل الیاف موز کنجکاو گردیدند. مد غربی گاهی اوقات با این پارچه مرموز فعالیت هایی داشته است، اما معایب زیاد آن باعث شده تا نسبت به جایگزین های متداول کمتر برای اهداف تجاری مورد استفاده قرار گیرد.
ویژگی های پارچه موز
پارچه موز امروزی
در حال حاضر به مقدار محدودی الیاف موز در فیلیپین تولید می شود، اما در عوض بیشتر حجم تولیدات در هند انجام می گیرد و بسیاری از تولید کنندگان در این کشور به شدت بر روی روش های پایدار و ارگانیک متمرکز شده اند. هر چند که فرصت هایی برای روش های کاشت ناایمن در طول فرآیند رشد موز وجود دارد، اما بعید است که درختان موز در معرض مقادیری از آفت کش ها و کودهای شیمیایی که به طور قابل توجهی بر روی کاربر نهایی تأثیر خواهند گذاشت، قرار گیرند.