انواع الگوها در تولید پوشاک
نقطه شروع در طراحی از ترسیم تخت جهت به دست آوردن طرح کلی و اندازه گیری ها برای تناسب تشکیل شده است. با این حال در این مرحله، این تصویر دو بعدی نمی تواند منحنی ها و ویژگی های شکل بدن را در خود جای دهد. پس باید لباس پوشیده شود تا خط و خطوط، و نحوه نشستن آن بر بدن مشخص گردد. این مفهوم همچنین بنیانی را برای تناسب نهایی فراهم می کند از جمله اینکه لباس چه ظاهر و شکلی با بدن ایجاد خواهد نمود. در این مرحله از تولید، سه روش وجود دارد که عبارتند از:
1- ترسیم الگوی تخت
این روش یک الگوی اساسی را ترسیم می کند و آن را به صورت سه بعدی با پارچه موسلین در می آورد که به راحتی روی کاغذ منتقل می گردد. ساخت الگو تخت به برجسته کردن زمینه های حرکت و افزایش راحتی برای فرد پوشنده لباس کمک می کند. پنج مؤلفه عمده پوشاک که الگوی اصلی را در لباس زنان ایجاد می نمایند، عبارتند از:
برای به دست آوردن شکل مناسب، هر عنصر فوق با سوزن به هم وصل می شوند. با تغییر مد در هر فصل، این طرح های اصلی می توانند متناسب با روندهای جدید دستکاری گردند.
2- درفتینگ (Drafting)
درفتینگ اغلب برای ایجاد طرح های اولیه استفاده می شود. این طرح ها با استفاده از اندازه استاندارد کارخانه ها یا با استفاده از یک مدل مناسب اندازه گیری شده تولید می شوند. این روش به طور سنتی بر روی کاغذ کشیده شده و علامت هایی برای سهولت تکمیل پوشاک دارد.
3- فشن دراپینگ (Fashion Draping)
این سبک از ساخت الگو شامل تکه کردن پارچه موسلین روی یک فرم (یا مانکن) جهت ایجاد یک شکل سه بعدی است. پس از رسیدن طراح به ظاهر مورد نظر، این پارچه برای الگوی نهایی به روی کاغذ منتقل می شود. این روش می تواند گرانتر از سایر تکنیک ها باشد. با این حال، این سبک به طراح مد چشم اندازی از ظاهر لباس قبل از تولید نهایی می دهد.
مقدار مجاز دوخت
مقدار مجاز دوخت یکی دیگر از جنبه های مهم فرآیند ساخت الگو است. به عبارت ساده، دوخت به اندازه کافی برای پوشاندن لبه های خام مواد به دو تکه پارچه مورد استفاده قرار می گیرد. اندازه گیری برای ایجاد یک سطح صاف بسیار مهم است. با این حال، هزینه های مقدار مجاز دوخت انواع سبک های مختلف لباس متفاوت است. مقدار مجاز دوخت در ساخت لباس های مختلف می تواند متفاوت باشد.
در تولید پوشاک تجاری معمولاً از درز 16 میلیمتری استفاده می شود. این اندازه گیری امکان تغییر در پارچه را برای به دست آوردن تناسب مطلوب فراهم می آورد. همچنین اغلب برای طیف وسیعی از پارچه ها از جمله مواد بافت گشاد مناسب است.
چالش های الگوسازی
تولید لباس می تواند یک فرآیند پیچیده و وقت گیر باشد، به ویژه هنگامیکه در حین تولید تغییر ایجاد می شود. این مسئله ممکن است ناشی از تغییر پارچه باشد، در این صورت باید الگو تغییر کند. به نظر می رسد که شما فقط می توانید از همان الگوهای طراحی شده استفاده کنید. با این وجود حتی تفاوت اندک در ماده، منجر به درجات مختلفی از دراپ و چروک خوردگی در محصول نهایی خواهد شد. با نادیده گرفتن این تغییر، در زمینه تولید پوشاک نامناسب و غیرقابل فروش ریسک خواهید کرد که این مسئله می تواند خط تولید را تحت تأثیر قرار دهد.
درجه بندی الگو
پس از تهیه الگوی اولیه برای پوشاک، مرحله بعدی ایجاد اندازه جایگزین است. این فرآیند درجه بندی الگو نام دارد و شامل ساخت اندازه های دیگر با استفاده از طرح اولیه شماست. برخی از تولید کنندگان، دستورالعمل های استاندارد برای درجه بندی دارند و در این حالت است که اندازه گیری های متداول خرده فروشی مشاهده می گردد.
اندازه 8 و بزرگ تر از آن، اندازه های S، M، L و موارد دیگر نمونه های این اندازه گیری ها هستند. وقتی طرح های اصلی را داشته باشید، لازم نیست تا درجه بندی الگو پیچیده باشد. با این حال دو سیستم برای تعیین درجه بندی وجود دارد:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
