محلول پاشی پس از کاشت لیمو ترش

تهیه چاله و غرس نهال جهت کاشت لیمو ترش

به منظور احداث باغ لیمو ترش لازم است قبل از هر چیز آزمون خاک از دو عمق صفر تا 30 و 30 تا 60 سانتی متری انجام و از کاشت لیمو ترش در مناطقی که اسیدیته خاک و آب بالاتر از هفت بوده و یا ضریب هدایت الکتریکی آب و خاک بیش تر از یک و نیم میلی موس بر سانتی متر است پرهیز شود. توجه به زه کش دار بودن زمین و تراس بندی صحیح زمین در مناطق شیب دار، از ضروریات احداث مناسب باغ های لیمو ترش محسوب می شوند. پس از انتخاب محل احداث باغ لیمو ترش لازم است خاک مرغوب تهیه و پس از اختلاط با ماسه رودخانه ای و کود پوسیده دامی (به نسبت های حجمی برابر) به عنوان بستر اولیه نهال ها در چاله های حفر شده برای کاشت درختان لیمو ترش ریخته شود. عملیات چاله کنی دستی یا مکانیزه بوده و برای هر نهال گودالی به عمق 50 تا 100 سانتی متر و قطر دهانه 80 تا 100 سانتی متر حفر می شود.

مخلوط خاکی تهیه شده لازم است در بخش پایینی گودال که محل توسعه ریشه هاست ریخته شود و نهال روی آن به گونه ای مستقر شود که محل طوقه اندکی بالاتر از سطح خاک قرار گیرد. در کاشت نهال های لیمو ترش باید دقت شود تا قبل از استقرار نهال در داخل گودال، ریشه ها به صورتی مختصر هرس شوند تا ضمن تحریک ریشه زایی، بخش های آسیب دیده ریشه نیز التیام پیدا کنند. هم چنین متناسب با هرس ریشه ها لازم است بخش هوایی نهال ها نیز هرس شوند. در مرحله بعدی هرس لازم است تعداد 3 تا 6 شاخه اصلی که در جهات مختلف پیرامون تنه بوده و فاصله خوبی از یکدیگر را دارا هستند، انتخاب و سایر انشعابات را حذف کرد. به این ترتیب، ساختاری قوی برای درخت پایه گذاری می شود.

علاوه بر آنچه که ذکر شد، باید در سنین 3 تا 4 سالگی ضمن بررسی مجددی که برای انتخاب شاخه های اصلی درخت می شود، با اجرای هرسی سبک، شاخه هایی را که خیلی به هم نزدیک و یا درهم فرو رفته اند حذف کرد. بدیهی است که این هرس نباید موجب تحریک رشد رویشی درخت جوان شود. هرس درختان لیمو ترش در سال های بعد تنها محدود به حذف شاخه های نرک، چوب های خشک و انشعابات مزاحم در بخش داخلی تاج خواهد بود. مناسب ترین فاصله کاشت درختان برابر 5 در 6 متر بوده و بهتر است که ردیف ها در امتداد شمالی جنوبی باشند. مستقر کردن قیم هایی با ارتفاع متناسب با نهال در داخل چاله و هم زمان با کاشت نهال یکی از عملیات مراقبتی است که به تولید درختانی خوش فرم و با تنه ای صاف کمک می کند.

برنامه محلول پاشی ها پس از کاشت لیمو ترش

محلول پاشی درختان لیمو در فاصله زمانی بهار تا اواخر اردیبهشت، به دفعات سه الی چهار بار در سال، به وسیله محلول حاوی مس، روی، منگنز و آهن برای 5 - 4 سال اول مفید است. تغذیه برگی عناصر میکرو در زمانی که برگ های جست های بهاره، تابستانه وپاییزه جوان باشند به گونه ای که دو سوم برگها کاملاً توسعه یافته اما قبل از بلوغ کامل می باشند، قابل توصیه است. به هرحال، محلول پاشی ها بایستی بیشتر در زمان جست های بهاره انجام شود. مناسبترین زمان محلولپاشی قبل از ساعت 9 صبح و یا بعد از ساعت 6 عصر است.

بهترین شرایط آب و هوایی برای محلول پاشی زمانی است که دمای هوا بین 29 - 18 درجه سانتیگراد، سرعت وزش باد کم (حداکثر سرعت وزش باد 8 کیلومتر بر ساعت)، رطوبت نسبی هوا بالا (بیشتر از 70 درصد) باشد. در ضمن کم بودن احتمال بارندگی در 48 - 24 ساعت بعد از محلول پاشی نیز اهمیت ویژه ایی دارد. محلول پاشی در زمانی که گیاه نیاز به آبیاری ندارد (چند روز پس از آبیاری) باید انجام شود. علاوه بر این، توصیه می شود پس از محلول پاشی باغ آبیاری شود.

از آنجا که اغلب روزنه های مرکبات در سطح زیرین برگ قرار دارند، لذا توصیه می شود محلول پاشی به طور کامل انجام شود. دامنه اسیدیته محلول نیز باید کنترل شود (بین 8 - 6). برای افزایش جذب محلول از طریق روزنه های برگ توصیه می شود مویان با غلظت 0/5 در هزار به محلول اضافه شود. توجه گردد که از سمپاشی برای محلول پاشی استفاده شود که توان پودر کردن محلول را داشته باشد. لازم به ذکر است که محلول پاشی باید حداقل با فاصله ی دو هفته ای انجام شود تا درخت فرصت کافی برای سوخت وساز عناصر غذایی و مقابله با تنش های اسمزی اضافه شده را داشته باشد.