ویژگی ها و معیار های کشاورزی ارگانیک

ویژگی های میوه های ارگانیک

1. رنگ میوه ها طبیعی بوده و نه خیلی پررنگ یا کم رنگتر از حد معمول هستند.
2. بافت آنها مناسب و خیلی نرم یا سفت نیست.
3. اندازه میوه ها هم متعادل بوده و طعم و بوی طبیعی و مناسبی دارند که البته بارزترین ملاک تشخیص میوه های ارگانیک از غیرارگانیک هم همین طعم و بوی طبیعی شان است،
4. پوست میوه های ارگانیک کاملا متناسب با میوه بوده و زیاد ضخیم نیست.
5. از همه مهم تر آن که در این نوع محصولات کاهش آلودگی خاک به کودها و سموم موجب باقی ماندن عناصر مفیدی مانند کلسیم، آهن، فسفر، منیزیم و ویتامین C در آن ها می شود.

معیارهای کشاورزی ارگانیک

• خاک ایمن: در کشاورزی ارگانیک حداقل از 3 سال قبل از برداشت محصول، زمین زراعی نبایستی با آب فاضلاب آبیاری شده باشد. خاک نیز باید عاری از املاح سرب و کلراید پتاسیم باشد.
• عدم اصلاح سازی: هیچگونه مواد افزودنی (مثل شیرین کننده ها و رنگ دهنده های مصنوعی)، پرتو دهی با پرتوهای یونیزه کننده و اصلاح ژنتیک نبایستی در روند تولید بکار رفته باشد.
• ذخیره سازی و انبار مجزا: محصولات ارگانیک باید از محصولات غیرارگانیک تفکیک شده و به طور جداگانه نگهداری شوند.
• عدم استفاده از مواد شیمیایی مصنوعی: عدم استفاده از ترکیبات شیمیایی مصنوعی نظیر کودهای شیمیایی، آفت کش ها، حشره کش ها و علف کش ها (از 3 سال قبل از برداشت محصول).

مضرات کشاورزی به روش سنتی
1- در تولید سنتی از کودهای مصنوعی و در تولید ارگانیک از کودهای طبیعی مانند کمپوست استفاده می گردد. همچنین در کشاورزی سنتی از آفت کش های مصنوعی و در کشاورزی ارگانیک از حشرات و پرندگان نافع، محدود کردن جفتگیری آفات، کندن علف های هرز و در صورت نیاز از حشره کش های مجاز نظیر اسید بوریک برای کنترل و ریشه کن کردن آفات استفاده می شود.

2- در کشاورزی سنتی و متعارف از بیش از 300 ترکیب شیمیایی خطرناک و مصنوعی نظیر آفت کش ها، علف کش ها و کودهای شیمایی به منظور کنترل آفات و حشرات و حاصلخیز سازی خاک استفاده می گردد که بقایای این مواد پس از ورود به بدن می تواند موجب مشکلات عدیده ای گردد از جمله: بروز نقص های مادرزادی، تولد نوزاد با وزن کم، سقط جنین، بلوغ زودرس و یا دیر رس، کاهش تعداد اسپرم مردان، تغییر در سرعت متابولیسم، اختلال در سیستم غدد داخلی، ضعف عضلانی، کاهش حافظه، آسیب به سیستم عصبی و مغز، کاهش کارایی سیستم ایمنی بدن و سرطانزایی. یافته ها حاکی از آنست که 60 درصد سموم دفع آفات، 90 درصد قارچ کش ها و 30 درصد حشره کش ها سرطانزا می باشند.

3- استفاده از کودهای شیمایی و آفت کش ها سبب آلودگی آب، خاک و هوا می گردند.

4- استفاده بی رویه از کودهای شیمیایی و آفت کش ها موجب می شود تا آفت ها نسبت به سموم مقاوم گردیده و آفت های جدیدی نیز ظاهر گردند.

5- پرتو دهی محصولات یعنی آنکه محصولات را در معرض میزان کنترل شده پرتوهای یونیزه کننده قرار می دهند تا اینکه باکتریهایی نظیر E. coli و سالمونلا نابود گردیده و در واقع محصولات را به این طریق ضدعفونی می کنند. کنترل حشرات و انگل ها، افزایش ماندگاری و جلوگیری از جوانه زدن از دیگر علل پرتودهی محصولات غذایی می باشد. اما این پرتودهی موجب:

• از دست رفتن میزان اندکی از مواد مغذی محصولات می شود.
• هنگامی که مواد غذایی پرتودهی می شوند مواد شیمیایی سرطان زایی بنام Cyclobutanones تشکیل می گردد.

6- مهندسی ژنتیک و یا اصلاح ژنتیک محصولات به جداسازی، دستکاری و انتقال ژنها اطلاق می گردد. در این روش ژنهای با خاصیت مطلوب از یک گونه جدا گردیده و به گونه هدف انتقال داده می شود. بهبود کیفیت، افزایش تولید، ایجاد یک صفت مطلوب و مقاوم ساختن محصولات در برابرآفت ها و تنش های محیطی از کاربردهای مهندسی ژنتیک می باشد. مضرات محصولات اصلاح شده ژنتیکی شامل بروز نقصهای مادرزادی، کاهش طول عمر، افزایش حساسیت زایی مواد غذایی (به علت تغییر در زنجیره پروتئین ها)، فقر مواد مغذی، مقاومت آنتی بیوتیکی (احتمال دارد ژنهای مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها به باکتریهای بیماریزا در بدن منتقل گردد و یک بیماری جدید و مقاوم در برابرآنتی بیوتیک ها ایجاد شود).

نکته: از میان مواد غذایی که به روش سنتی عرضه می گردند سیب، هلو، گلابی، سیب زمینی، زردآلو، اسفناج، توت فرنگی، شلیل، انگور، کرفس، تمشک و گیلاس بیشترین و کیوی، انبه، پیاز، موز، بروکلی، گل کلم، آناناس، ذرت، نخود فرنگی، آوکادو، هندوانه، آلو و بادمجان کمترین آلودگی به باقیمانده آفت کش ها را دارند.